بررسی مشکلات رایج پا در سالمندان

درمان مشکلات پا در اشخاص مسن

با بالا رفتن سن چه مشکلاتی در پاهای شما وجود دارد؟ 

با افزایش سن، پاها شاید دچار مشکلاتی شوند که در جوانی کمتر رخ می دهد. عوامل مختلفی قادر هست در بروز این مشکلات نقش داشته باشد. مشکلات پا در اشخاص مسن قادر هست بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی بگذارد. این مشکلات قادر هست سبب درد، ناراحتی و محدودیت در فعالیت های روزمره شود. در این نوشته، به بررسی مشکلات رایج پا در اشخاص مسن، راه های درمان آنها می پردازیم.

انواع مشکلات رایج پا در اشخاص مسن

آتروفی پد چربی

با افزایش سن، چاقی و چربی بدن بیشتر افزایش می یابد. اما تنها جایی که شاید در آن چربی از دست بدهید پاهایتان است. این اتفاق بدی است، زیرا برای محافظت از پاهایتان در برابر ضربات روزانه به یک لایه بالشتکی نیاز دارید. شاید در ناحیه کف پا و پاشنه احساس درد نمایید. کفش هایی با بالشتک یا کفی های طبی سفارشی به نام ارتوتیک شاید به شما کمک کنند. یا شاید پزشک متخصص پا درمان دیگری مثل تزریق فیلر برای جایگزینی پد چربی را پیشنهاد دهد.

آتروفی پد چربی

نوروم مورتون 

نوروم مورتون یک عارضه خیلی رایج در پا است. به طوری که از هر سه نفر شاید یک نفر به آن مبتلا شود. علائم آن شامل درد در قسمت جلوی پا یا احساس راه رفتن روی سنگ یا مرمر است. این عارضه زیادتر در زنان مسن و افرادی که کفش پاشنه بلند یا کفش با پنجه تنگ می پوشند، دیده می گردد. تغییر کفش، استفاده از پدهای کفش و ماساژ شاید به بهبود آن کمک نماید. اگر درد شدید شود، پزشک شاید تزریق استروئید یا جراحی را پیشنهاد دهد.

نوروم مورتون

ترک خوردن پاشنه

پوست بالغ چربی و الاستین کمتری تولید می نماید که سبب خشکی و انعطاف پذیری کمتر آن می گردد. بدون مواظبت با نظم، پاشنه های شما شاید سفت، ترک خورده یا دردناک شوند. اضافه وزن این مشکل را تشدید می نماید. کرم های خاصی به نام کراتولیتیک به لایه برداری از لایه سطحی سفت کمک می کنند. در پی آن از سنگ پا برای برداشتن پوست مرده استفاده نمایید. هر روز لوسیون مرطوب کننده بزنید. اگر پاشنه هایتان متورم و قرمز شد، با پزشک خود صحبت نمایید. شاید به پماد تجویزی نیاز داشته باشید.

ترک خوردن پاشنه

التهاب کف پا  

درد در کف پاشنه دارید؟ این عارضه علت اصلی آن است. فاسیا پلانتار رباط بلند و مسطح است که در امتداد کف پا کشیده شده و از قوس آن حمایت می نماید. استرس مکرر، مثل دویدن یا حتی فشار روزانه، قادر هست آن را تحریک نماید و سبب درد و سفتی شود. اگر قوس بلند دارید یا اضافه وزن دارید، شاید زیادتر در معرض این مشکل باشید. استراحت، یخ، داروهای مسکن بدون نسخه و کشش عضلات ساق پا قادر هست به بهبود آن کمک نماید.

التهاب کف پا

ناخن فرورفته 

بعضی وقت ها، لبه ناخن (معمولاً در انگشت شست پا) داخل پوست فرو می رود. این عارضه در هر سنی شاید رخ دهد، اما در اشخاص مسن شایع تر است. انگشت پا شاید متورم، دردناک و عفونی شود. پاهای عرق نموده، اضافه وزن و دیابت همگی شانس ابتلا به ناخن فرورفته را افزایش می دهند. برای پیشگیری از آن، از کوتاه کردن بیش از حد ناخن های پا یا پوشیدن کفش های تنگ خودداری نمایید. در موارد شدید، پزشک شاید مجبور شود ریشه ناخن را بردارد.

ناخن فرورفته

آرتروز

تا زمانی که به سن 50 سالگی برسید، پاهای شما شاید مسافتی معادل 120,000 کیلومتر یا زیادتر را طی نموده باشند. تمام این ساییدگی و پارگی یا صدمه قبلی قادر هست منجر به آرتروز شود. آرتروز زمانی اتفاق می افتد که غضروف، بافتی انعطاف پذیر که از اصطکاک پیشگیری می نماید، تخریب شود. این امر سبب ساییده شدن استخوان بر روی استخوان می گردد. اکثر افرادی که به آن مبتلا می شوند، بالای 65 سال سن دارند.

آرتروز

صافی کف پا

بسیاری از نوزادان با کف پای صاف به دنیا می آیند، اما بیش از 80 درصد از آنها تا بزرگسالی این مشکل را پشت سر می گذارند. بعضی از بزرگسالان به علت صدمه دیدگی یا عواملی مثل چاقی، دیابت و فشار خون بالا دچار صافی کف پا می شوند. تاندون هایی که از قوس پا حمایت می کنند صدمه دیده و سبب صاف شدن کف پا می شوند. این عارضه قادر هست دردناک باشد. نشانه ای از صافی کف پا این است که پاهای شما بیرون زده به نظر می رسد و بر این اساس زیادتر انگشتان پا از پشت ساق پا قابل مشاهده هستند. در حالت عادی، فقط انگشتان چهارم و پنجم پا دیده می شوند. ارتوتیک، فیزیوتراپی، بریس و جراحی قادر هست به درمان این عارضه کمک نماید.

صافی کف پا

تاندونیت آشیل

تاندون آشیل، تاندونی است که موقع بالا رفتن از پله ها یا روی پنجه پا راه رفتن از آن استفاده می نمایید. سن و کم شدن خونرسانی قادر هست این تاندون را ضعیف نماید. شاید در پاشنه یا پشت مچ پا احساس درد نمایید. استراحت، یخ و دارو قادر هست به مبارزه با تورم کمک نماید. این مشکل را نادیده نگیرید. پارگی های جدی شاید نیاز به جراحی داشته باشند.

تاندونیت آشیل

زخم پای دیابتی

دیابت قادر هست به اعصاب شما صدمه برساند و سبب شود متوجه بریدگی ها یا زخم های کوچک نشوید. پاهای شما همچنین شاید مورمور، بی حس شوند یا دچار درد تیر کشنده شوند. زخم های پا قادر هستند به عنوان چیزی کوچک مثل تاول آغاز شوند، اما سپس بزرگتر شده و عفونی می شوند. آنها یکی از دلایل اصلی قطع عضو در اشخاص دیابتی هستند. قند خون را کنترل نمایید و به طور مکرر پاهای خود را چک نمایید. در صورت مشاهده هر گونه مورد غیر عادی، فورا به پزشک مراجعه نمایید.

زخم پای دیابتی

نقرس 

نقرس نوعی دردناک از آرتروز است که زیادتر در مردان میانسال شایع است. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که ماده زائد به نام اسید اوریک به صورت کریستال جمع می گردد، بیشتر در مفصل انگشت شست پا. این مفصل شاید متورم، سفت و خیلی دردناک شود. پزشک شاید برای کم شدن تورم دارو تجویز نماید. شما شاید در عرض یک روز احساس بهتری داشته باشید. ورزش، استفاده کمتر گوشت قرمز و صدف، کم کردن استفاده نوشیدنی های الکلی و غذاهای شیرین، و نوشیدن مایعات زیاد به پیشگیری از حملات بعدی کمک می نماید.

نقرس

قوز انگشت پا

قوزهای انگشت پا، برجستگی های استخوانی دردناکی هستند که در امتداد داخل پا در مفصل اتصال انگشت شست پا به پا رشد می کنند. قوز انگشت پا به تدریج و با کج شدن انگشت شست پا به سمت داخل، رشد می نماید. کفش های تنگ، باریک و پاشنه بلند شاید آنها را بدتر نماید. به همین علت است که قوز انگشت پا در زنان خیلی زیادتر دیده می گردد. این عارضه همچنین قادر هست ارثی باشد. استفاده از یخ، پدهای مخصوص و کفش های گشاد به بهبود این عارضه کمک می نماید. در موارد جدی، پزشک شاید جراحی را پیشنهاد دهد.

قوز انگشت پا

خار استخوان

شاید این برجستگی های استخوانی صاف را با قوز انگشت پا اشتباه بگیرید. در قوز انگشت پا، استخوان ها از جای خود خارج می شوند. از طرف دیگر، خارهای استخوانی، برجستگی هایی در لبه استخوان های پا هستند، بیشتر در پاشنه، وسط پا یا انگشت شست پا ایجاد می شوند. اگر به اندازه کافی بزرگ شوند، روی اعصاب و بافت های اطراف فشار وارد نموده و سبب درد می شوند. آرتروز یا کشیدگی تاندون یا رباط قادر هست سبب ایجاد این برجستگی ها شود که با افزایش سن، به ویژه پس از 60 سالگی شایع تر است.

خار استخوان

بورسیت 

کیسه های کوچک پر از مایع به نام بورس به بالشتک گذاری مفاصل، استخوان ها و تاندون های شما کمک می نماید. حرکت های مکرر یا اصطکاک ناشی از کفش قادر هست سبب تورم آنها شود. در پا، انگشتان پا یا پاشنه شما شاید قرمز، متورم و دردناک شوند. یخ، کمپرس و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن قادر هستند کمک کنند. موارد شدید شاید به تزریق کورتیکوستروئید یا حتی جراحی نیاز داشته باشند.

بورسیت

انگشت چکشی 

انگشت چکشی ، خمیدگی غیرطبیعی در مفاصل میانی انگشتان پا است. این عارضه معمولا در “دومین” انگشت پا، در کنار انگشت شست پا ایجاد می گردد. اما همچنین قادر هست انگشتان سوم، چهارم و پنجم را تحت اثر قرار دهد. متوجه شکل غیرمعمول آن خواهید شد و همچنین شاید موقع حرکت دادن آن، کمی درد و همچنین میخچه و پینه ناشی از ساییده شدن انگشت به کفش را تجربه نمایید. پزشک قادر هست آن را با کفش های مخصوص، داروهای مسکن و بعضی وقت ها جراحی درمان نماید.

انگشت چکشی

انگشتان چنگالی 

این نوع بدشکلی پا شبیه انگشت چکشی است. اما به جای فقط مفصل میانی، انگشتان چنگالی همچنین مفاصل نزدیک به نوک انگشتان پا را درگیر می نماید. انگشتان پا خم شده و به طور مستقیم به کف پا یا زیره کفش فرو می روند. انگشتان چنگالی با افزایش سن سفت تر می شوند. اگر قادر هستید آنها را حرکت دهید، تمرینات تقویتی مثل برداشتن یک سنگ مرمر یا کاغذ با انگشتان پا را آزمون نمایید.

انگشتان چنگالی

شکستگی استرسی 

در زنان، تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی قادر هست سبب کم شدن تراکم استخوان (پوکی استخوان) و شکستگی آسان‌تر استخوان‌ها، از جمله استخوان‌های پا شود. مردان نیز شاید با افزایش سن استخوان‌های شکننده‌تری داشته باشند. شکستگی استرسی برای بهبود به چندین هفته استراحت نیاز دارد. اگر شما می خواهید استخوان های خود را با ورزش، رژیم غذایی و شاید دارو نیز تقویت نمایید در مورد خطرات، مزیت ها و آنچه که زیادتر به شما کمک می نماید با پزشک خود صحبت نمایید.

شکستگی استرسی

عفونت های قارچی

پوست با خاصیت ارتجاعی کم و سیستم ایمنی ضعیف‌تر می‌تواند سبب بروز زیادتر عفونت‌های قارچی در سالمندان شود. کف پای شما شاید پوسته‌پوسته شده و خارش داشته باشد. اگر درمان نشود، عفونت قادر هست به ناخن های پا سرایت نماید. درمان شامل کرم های ضد قارچ و بعضی وقت ها قرص است. قارچ به سختی از بین می رود، بر این اساس از داروهای خود به زمان تجویز شده استفاده نمایید. نکته: از مالیدن کرم های کورتاژ روی بثورات خودداری نمایید. این کرم ها دفاع بدن پوست را ضعیف نموده و سبب تشدید عفونت می شوند.

عفونت های قارچی

سوالات متداول در خصوص مشکلات رایج پا در اشخاص مسن

1. چه عواملی خطر ابتلا به مشکلات پا را در اشخاص مسن افزایش می دهد؟

– کم شدن قدرت عضلات و مفاصل: با افزایش سن، عضلات و مفاصل پا ضعیف تر می شوند.

– مشکلات گردش خون: با افزایش سن، گردش خون در پاها نیز ضعیف تر می گردد.

– بیماری های زمینه ای: بعضی از بیماری های زمینه ای مثل دیابت، آرتریت روماتوئید و پوکی استخوان قادر هست خطر ابتلا به مشکلات پا را در اشخاص مسن افزایش دهد.

– عوامل سبک زندگی: عواملی مثل عدم فعالیت بدنی، اضافه وزن و سیگار کشیدن قادر هست خطر ابتلا به مشکلات پا را در اشخاص مسن افزایش دهد.

2. چطور میتوان از مشکلات پا در اشخاص مسن پیشگیری نمود؟

– انجام فعالیت بدنی با نظم: فعالیت بدنی با نظم قادر هست به حفظ قدرت عضلات و مفاصل پا کمک نماید.

– حفظ وزن سالم: اضافه وزن قادر هست فشار اضافی بر پاها وارد نماید.

– پوشیدن کفش مناسب: کفش مناسب قادر هست به محافظت از پاها در برابر صدمه کمک نماید.

– معاینه با نظم پا: معاینه با نظم پا قادر هست به شناسایی و درمان زودهنگام مشکلات پا کمک نماید.

3. چطور میتوان مشکلات پا را در اشخاص مسن درمان نمود؟

درمان مشکلات پا در اشخاص مسن به نوع مشکل بستگی دارد. بعضی از مشکلات پا را میتوان با درمان های خانگی مثل استراحت، یخ و داروهای مسکن بدون نسخه درمان نمود. سایر مشکلات پا شاید به درمان های پزشکی مثل فیزیوتراپی، ارتوتیک یا جراحی نیاز داشته باشند.

4. چه زمانی می بایست به پزشک مراجعه نمود؟

اگر در پاهای خود درد، تورم، قرمزی یا سایر علائم غیرمعمول را تجربه می نمایید، می بایست به پزشک مراجعه نمایید. همچنین اگر دیابت یا سایر بیماری های زمینه ای دارید که قادر هست خطر ابتلا به مشکلات پا را افزایش دهد، می بایست به طور با نظم برای معاینه پا به پزشک مراجعه نمایید.

5. چه نوع کفش هایی برای اشخاص مسن مناسب هستند؟

– کفش هایی که پاشنه مسطح و استوار دارند.

– کفش هایی که پنجه مسطح و جادار دارند.

– کفش هایی که از مواد نرم و انعطاف پذیر ساخته شده اند.

– کفش هایی که به آسانی پوشیده و در آورده می شوند.

نکته‌ی کلیدی

مشکلات پا در اشخاص مسن شایع است، اما با رعایت بعضی اقدامات پیشگیرانه میتوان از بروز آنها پیشگیری نمود یا آنها را به طور موثری درمان نمود. اشخاص مسن می بایست به طور با نظم پاهای خود را معاینه کنند و در صورت مشاهده هر گونه علائم غیرمعمول به پزشک مراجعه کنند. همچنین، اشخاص مسن می بایست با انجام فعالیت های ورزشی با نظم، حفظ وزن سالم و پوشیدن کفش مناسب، از سلامت پاهای خود محافظت کنند. 

منبع : بیتوته