اسپاسم مثانه: علل، علائم و درمان‌ها

[ad_1]

اسپاسم مثانه, بی‌اختیاری ادرار

اسپاسم مثانه انقباض غیرارادی عضله مثانه است 

بی‌اختیاری ادرار و اسپاسم مثانه؛ راهنمای کامل برای رهایی

اسپاسم مثانه، انقباض غیرارادی عضله مثانه است که می‌تواند سبب نیاز فوری به ادرار یا بی‌اختیاری شود. اسپاسم مثانه بیشتر با عفونت‌های ادراری یا مثانه بیش‌فعال مرتبط است و قابل درمان است. در این نوشته از بیتوته به بررسی علل، علائم و روش‌های درمانی آن می‌پردازیم.

اسپاسم مثانه به انقباض یا سفت شدن غیرارادی عضله مثانه گفته می‌شود که سبب ایجاد نیاز فوری به ادرار کردن می‌شود و شاید منجر به بی‌اختیاری ادرار یا نشت ادرار شود. این موقعیت که بیشتر شرم‌آور و گاهی دردناک است، معمولاً نشانه‌ای از عفونت یا یک بیماری زمینه‌ای است که قابل درمان است.

برای اطلاعات زیادتر در خصوص اسپاسم مثانه، علل آن، علائم اضافی، گزینه‌های درمانی موجود و چگونگی پیشگیری از مشکلات مکرر مثانه، ادامه نوشته را بخوانید.

 

اسپاسم مثانه, بی‌اختیاری ادرار

اسپاسم مثانه در مردان شاید به پروستات مرتبط باشد 

علل اسپاسم مثانه چیست؟

اگرچه اسپاسم مثانه معمولاً با فرآیند پیری مرتبط است، اما اسپاسم مثانه و بی‌اختیاری ادرار می‌تواند در هر سنی رخ دهد و اگر درمان نشود، معمولاً بدتر می‌شود. شایع‌ترین علل اسپاسم مثانه، عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI) و مثانه بیش‌فعال (OAB) هستند.

 

عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI)

عفونت دستگاه ادراری، عفونتی است که می‌تواند هر بخشی از دستگاه ادراری، از جمله مثانه، کلیه‌ها، حالب و مجرای ادرار را تحت تأثیر قرار دهد. این عفونت معمولاً به علت ورود باکتری از مقعد، رکتوم یا پوست اطراف به مجرای ادرار ایجاد می‌شود. یکی از شایع‌ترین علائم UTI، اسپاسم مثانه است که سبب نیاز فوری به ادرار کردن می‌شود. علائم دیگر UTI می‌تواند شامل سوزش موقع ادرار، ادرار کدر با بوی تند، ادرار با رنگ صورتی ملایم (به علت وجود خون) و درد در ناحیه لگن باشد.

 

زیادتر زنان به عفونت‌های دستگاه ادراری تحتانی یا سیستیت (التهاب مثانه و مجرای ادرار) مبتلا می‌شوند که به آسانی قابل درمان است. با این حال، عفونت‌های دستگاه ادراری فوقانی که کلیه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، جدی‌تر هستند و علائمی مثل تب، استفراغ و درد در ناحیه پهلو و بالای کمر دارند. این نوع عفونت‌ها بیشتر نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های وریدی دارند.

 

مثانه بیش‌فعال (OAB)

مثانه بیش‌فعال که معمولاً با بی‌اختیاری فوری همراه است، به نیاز شدید و فوری به ادرار کردن گفته می‌شود که بیشتر منجر به نشت غیرارادی ادرار می‌شود. این موقعیت می‌تواند به علت ضعف عضلات کف لگن در اثر زایمان، بارداری یا ترومای شکمی ایجاد شود. استرس، صدمه عصبی، بعضی داروها، کمبود استروژن در دوران یائسگی یا فشار ناشی از اضافه وزن بر مثانه نیز از دیگر علل احتمالی هستند.

علاوه بر اسپاسم مثانه، علائم دیگر OAB می‌تواند شامل ادرار کردن مکررتر از حد معمول و نیاز به بیدار شدن حداقل یک بار در شب برای تخلیه مثانه باشد.

 

سایر علل اسپاسم مثانه

• بیماری آلزایمر

سنگ کلیه

یبوست

• استفاده بیش از حد الکل یا کافئین

• بعضی داروهای ادرارآور

دیابت

• بزرگ شدن پروستات

• سیستیت بینابینی

• بیماری ام‌اس (مولتیپل اسکلروزیس)

• تخلیه ناکامل مثانه موقع ادرار

• بیماری پارکینسون

سکته مغزی

• غذاهای محرک

• ضعف کلیه‌ها

 

اسپاسم مثانه, بی‌اختیاری ادرار

مثانه بیش‌فعال می‌تواند منجر به اسپاسم مثانه شود 

چطور بفهمیم چه چیزی سبب اسپاسم مثانه شده است؟

اگر از اسپاسم مثانه، بی‌اختیاری ادرار یا نیاز مکرر و فوری به ادرار کردن رنج می‌برید، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. اگرچه UTI و OAB از شایع‌ترین علل اسپاسم مثانه هستند، دریافت تشخیص دقیق از پزشک برای درمان مناسب دلیل اصلی ضروری است.

 

نخستین گام پزشک برای تشخیص دلیل اسپاسم مثانه، بررسی علائم عفونت دستگاه ادراری است. اگر عفونتی یافت نشود، پزشک شاید آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری فشار مثانه، شتاب جریان ادرار و میزان ادرار باقی‌مانده در مثانه بعد از ادرار کردن پیشنهاد دهد. همچنین شاید پزشک در خصوص رژیم غذایی و سبک زندگی شما سؤال نماید و آزمایش‌های عصبی برای رد مشکلات عصبی مثانه انجام دهد.

 

گزینه‌های درمانی اسپاسم مثانه

درمان اسپاسم مثانه به دلیل اصلی تحریک بستگی دارد. برای اسپاسم‌های مرتبط با بیماری‌های عصبی، شاید دارو و روش‌های تحریک عصبی لازم باشد. اما UTI‌ها معمولاً با یک دوره آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک‌ها به طور موفقیت‌آمیز درمان می‌شوند.

 

داروها بیشتر برای درمان اسپاسم مثانه و بی‌اختیاری ادرار مرتبط با OAB تجویز می‌شوند، اما به علت عوارض جانبی ناخواسته، بسیاری از زنان رویکردهای جامع و طبیعی را ترجیح می‌دهند. این رویکردها شامل تمرینات با نظم کف لگن با وزنه‌های کگل، حذف غذاهای محرک، کنترل استفاده مایعات و آموزش مثانه است.

 

تمرینات کف لگن و وزنه‌های کگل

هنگامی که اسپاسم مثانه به علت ضعف کف لگن در اثر بارداری، زایمان، ترومای شکمی یا پیری ایجاد می‌شود، تمرینات کف لگن (معروف به کگل) برای بازآموزی عضلات و حمایت زیادتر از مثانه خیلی سودمند هستند. برای تمرین مقاومتی زیادتر، فیزیوتراپیست‌های کف لگن استفاده از وزنه‌های کگل را توصیه می‌کنند.

 

وزنه‌های کگل از سیلیکون نرم، ایمن و با کیفیت پزشکی ساخته شده‌اند و به شکل تامپون وزن‌دار در واژن قرار می‌گیرند. با قرار گرفتن در واژن، عضلات کف لگن با انقباض و آزادسازی مکرر به زمان چند دقیقه در روز تقویت می‌شوند.

 

مکمل‌های طبیعی

برای پیشگیری از عفونت‌های مکرر مثانه، کارشناسان سلامت زنان استفاده روزانه مکمل طبیعی D-Mannose را توصیه می‌کنند تا از چسبیدن باکتری‌ها به دیواره مثانه پیشگیری شود.

به عنوان مثال، مکمل‌های آلوئه‌ورای خشک‌شده با D-Mannose و کلسیم از برند Intimate Rose به تسکین عفونت‌های مثانه و دستگاه ادراری کمک می‌کنند.

 

این مکمل‌ها به ویژه برای زنانی که از عفونت‌های مکرر ادراری یا تحریک مثانه رنج می‌برند، سودمند هستند. آلوئه‌ورا به عنوان یک عامل تسکین‌دهنده عمل می‌نماید، D-Mannose مانع چسبیدن باکتری‌های مضر به مثانه می‌شود و کلسیم به حفظ تعادل pH سالم واژن کمک می‌نماید.

 

دفترچه غذایی

بعضی غذاها می‌توانند مثانه را تحریک نموده یا به عنوان محرک اسپاسم مثانه عمل کنند. بر این اساس، ثبت رژیم غذایی برای شناسایی غذاهایی که سبب نیاز فوری به ادرار می‌شوند، خیلی سودمند است. این غذاها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند، اما غذاهای شناخته‌شده برای تحریک مثانه شامل شکر مصنوعی، شکلات، مرکبات، نوشیدنی‌های گازدار، آب‌میوه‌ها، غذاهای تند، چای، گوجه‌فرنگی و شکر هستند.

 

کنترل استفاده مایعات

کنترل استفاده مایعات به این معنا نیست که زنان مبتلا به اسپاسم مثانه، نیاز فوری به ادرار یا بی‌اختیاری می بایست استفاده روزانه آب را محدود کنند. با این حال، کم شدن استفاده کافئین، الکل و نوشیدنی‌های شیرین – که همگی مثانه را تحریک می‌کنند – می‌تواند تسکین قابل توجهی از اسپاسم مثانه فراهم نماید. همچنین، محدود کردن استفاده مایعات در شب می‌تواند نیاز به بیدار شدن برای تخلیه مثانه را کم شدن دهد.

 

آموزش مثانه

آموزش مثانه یک نوع درمان رفتاری است که شامل تنظیم یک برنامه با نظم یا فواصل زمانی مشخص برای رفتن به دستشویی است. با اجازه دادن به پر شدن مثانه بین هر بازدید برنامه‌ریزی‌شده، مثانه به تدریج با نگه داشتن مقادیر زیادتری از ادرار راحت‌تر می‌شود.

 

اسپاسم مثانه, بی‌اختیاری ادرار

اسپاسم مثانه گاهی با بی‌اختیاری ادرار همراه است 

چطور از اسپاسم مثانه و بی‌اختیاری پیشگیری کنیم؟

در حالی که آنتی‌بیوتیک‌ها ، اسپاسم مثانه مرتبط با UTI را برطرف می‌کنند، پیشگیری یا کم شدن اسپاسم مثانه مرتبط با OAB یا بیماری‌های زمینه‌ای معمولاً نیازمند تغییراتی در سبک زندگی است.

 

• استفاده آب خود را مدیریت نمایید. آب برای هیدراتاسیون ضروری است و کم شدن بیش از حد آن می‌تواند منجر به ادرار غلیظ‌تر شود که خود سبب تحریک مثانه می‌شود. بر این اساس، کم شدن استفاده آب روزانه توصیه نمی‌شود.

 

• کافئین، چای، نوشیدنی‌های شیرین و الکل که همگی مثانه را تحریک می‌کنند، می بایست کم شدن یا حذف شوند تا مشکلات مثانه و بی‌اختیاری ادرار مرتبط با OAB به حداقل برسد.

ورزش روزانه. زنانی که به طور با نظم ورزش می‌کنند، مشکلات مثانه کمتری نسبت به کسانی که ورزش نمی‌کنند دارند.

 

• تمرینات کگل را هر روز انجام دهید (با وزنه‌های واژینال برای مقاومت زیادتر) و حافظه عضلانی کف لگن را تقویت نمایید تا حمایت زیادتری از مثانه فراهم شود.

 

• وزن خود را در سطح سالم نگه دارید. تحقیقات نشان می‌دهد که زنان با وزن اضافی به علت فشار اضافی بر اندام‌های داخلی، مشکلات مثانه زیادتری دارند.

 

• تکنیک‌های آهسته‌سازی مثل مدیتیشن، یوگا یا آغاز یک سرگرمی جدید را تمرین نمایید.

مطالعات نشان داده‌اند که استرس می‌تواند به شدت به اسپاسم مثانه کمک نماید و تکنیک‌های آهسته‌سازی می‌توانند آن را کم شدن دهند.

 

سیگار را ترک نمایید. با افزایش سن، سرفه ناشی از نیکوتین می‌تواند فشار اضافی بر مثانه وارد نماید.

 

اسپاسم مثانه, بی‌اختیاری ادرار

عفونت ادراری شایع‌ترین دلیل اسپاسم مثانه است 

سوالات متداول 

۱. اسپاسم مثانه چیست؟

اسپاسم مثانه انقباض غیرارادی عضله مثانه است که سبب ایجاد نیاز فوری به ادرار کردن می‌شود و گاهی شاید منجر به نشت ادرار یا بی‌اختیاری شود.

 

۲. آیا اسپاسم مثانه خطرناک است؟

در زیادتر موارد، اسپاسم مثانه خطرناک نیست و نشانه‌ای از یک مشکل قابل درمان مثل عفونت ادراری یا مثانه بیش‌فعال است. با این حال، اگر با علائم شدید مثل تب یا درد همراه باشد، می بایست به پزشک مراجعه نمایید.

 

۳. چه کسانی زیادتر در معرض اسپاسم مثانه هستند؟

اشخاص در هر سنی شاید دچار اسپاسم مثانه شوند، اما این مشکل در زنان، اشخاص مسن، زنان باردار، یا افرادی با شرایط عصبی مثل ام‌اس یا پارکینسون شایع‌تر است.

 

۴. آیا اسپاسم مثانه با افزایش سن شایع‌تر می‌شود؟

بله، با افزایش سن و ضعیف شدن عضلات کف لگن یا تغییرات هورمونی (مثل یائسگی)، احتمال بروز اسپاسم مثانه افزایش می‌یابد.

 

۵. آیا اسپاسم مثانه با بی‌اختیاری ادرار متفاوت است؟

اسپاسم مثانه می‌تواند سبب بی‌اختیاری ادرار شود، اما بی‌اختیاری ادرار می‌تواند علل دیگری مثل ضعف عضلات کف لگن یا فشار روی مثانه داشته باشد.

 

۶. آیا مردان هم دچار اسپاسم مثانه می‌شوند؟

بله، مردان نیز می‌توانند دچار اسپاسم مثانه شوند، به‌ویژه در مواردی مثل بزرگ شدن پروستات، عفونت ادراری یا بیماری‌های عصبی.

 

۷. آیا می‌توانم از اسپاسم مثانه به طور کامل خلاص شوم؟

با درمان مناسب، تغییر سبک زندگی و تمرینات با نظم، بسیاری از اشخاص می‌توانند اسپاسم مثانه را به طور قابل توجهی کم شدن دهند یا حتی به طور کامل برطرف کنند. با این حال، نتایج بسته به دلیل اصلی متفاوت است.

 

نتیجه‌گیری

مهم‌ترین نکته در مورد اسپاسم مثانه، نیاز فوری به ادرار یا نشت مکرر ادرار، شناسایی دلیل اصلی از راه معاینه پزشکی و اطمینان از تجویز درمان مناسب است. به عنوان مثال، آنتی‌بیوتیک‌ها اسپاسم مثانه مرتبط با عفونت را برطرف می‌کنند. در حالی که ترکیبی از تمرینات کف لگن، وزنه‌های کگل، تغییرات سبک زندگی و حذف غذاها و نوشیدنی‌های محرک معمولاً خوبترین راه برای مدیریت اسپاسم مثانه مرتبط با OAB است.

با این حال، اگر اسپاسم مثانه ادامه یابد و با تب، درد شدید لگن و افزایش بی‌اختیاری همراه شود، با پزشک خود برای آزمایش‌های زیادتر و درمان‌های احتمالی پزشکی مشورت نمایید.

 

 

[ad_2]

منبع : بیتوته

بیشتر بخوانید :

آخرین دیدگاه‌ها