[ad_1]

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

تمرینات ورزشی در درمان سندرم خروجی قفسه سینه

 

چطور با تمرینات ورزشی درد سندرم خروجی قفسه سینه را کم شدن دهیم؟

تمرینات ورزشی در درمان سندرم خروجی قفسه سینه می‌توانند به بهبود علائم و کم شدن درد کمک کنند. این تمرینات با تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری ناحیه شانه و گردن، فشردگی اعصاب و عروق را کم شدن می‌دهند. در این نوشته از بیتوته به بررسی تمرینات مؤثر و روش‌های انجام آن‌ها پرداخته‌ایم. توجه به موقعیت بدنی صحیح نیز نقش مهمی در مدیریت این سندرم دارد. 

سندرم خروجی قفسه سینه (TOS)

سندرم خروجی قفسه سینه به گروهی از اختلالات گفته می‌شود که در آن عصب‌ها و/یا رگ‌های خونی خروجی قفسه سینه تحت فشار قرار می‌گیرند.

 

خروجی قفسه سینه فضای بین ترقوه (استخوان ترقوه) و نخستین دنده است. در این ناحیه اعصاب و عروق خونی وجود دارد که به شانه و بازو خونرسانی می‌کنند، مثل شبکه براکیال، شریان ساب‌کلاوین و ورید ساب‌کلاوین.

 

سندرم خروجی قفسه سینه بیشتر می‌تواند منجر به درد، بی‌حسی و ضعف عضلات در اندام فوقانی شود. نوع و شدت علائم به دلیل سندرم خروجی قفسه سینه و اینکه آیا اعصاب، رگ‌های خونی یا هر دو تحت فشار هستند بستگی دارد.

 

خوشبختانه، سندرم خروجی قفسه سینه را معمولا می‌توان با فیزیوتراپی و مدیریت درد درمان نمود. به ندرت شاید نیاز به جراحی باشد.

 

این نوشته توضیح می‌دهد که سندرم خروجی قفسه سینه چیست، علل و درمان‌ها، و تمرینات و کشش‌های سودمندی که می‌توانید آزمون نمایید.

  

سندرم خروجی قفسه سینه چیست؟

سندرم خروجی قفسه سینه گروهی از شرایطی است که موقع فشرده شدن اعصاب و/یا رگ‌های خونی خروجی قفسه سینه رخ می‌دهد.

 

فشرده شدن خروجی قفسه سینه می‌تواند منجر به علائمی مثل درد، ضعف، بی‌حسی/گزگز، تغییر رنگ، تورم، تحلیل عضلات، بیرون‌زدگی رگ‌ها، سردی دست‌ها و در موارد شدید، آنوریسم یا آمبولی شود.

 

با خیال راحت، موارد شدید تنها 1 تا 2 درصد از موارد سندرم خروجی قفسه سینه را تشکیل می‌دهند.

 

انواع سندرم خروجی قفسه سینه

سه نوع اصلی از سندرم خروجی قفسه سینه وجود دارد و علائم شاید بسته به اینکه چه چیزی زیادتر تحت اثر قرار گرفته است، متفاوت باشد. سه نوع اصلی سندرم خروجی قفسه سینه عبارتند از:

 

سندرم خروجی قفسه سینه نوروژنیک: این شایع‌ترین شکل از سندرم خروجی قفسه سینه است که حدود 95 درصد از موارد را تشکیل می‌دهد. این زمانی اتفاق می‌افتد که اعصاب خروجی قفسه سینه (یعنی اعصاب شبکه براکیال) تحت فشار قرار گیرند.

 

سندرم خروجی قفسه سینه وریدی: این نوع سندرم خروجی قفسه سینه زمانی رخ می‌دهد که یکی یا چند رگ (یعنی ورید ساب‌کلاوین، ورید زیربغل) زیر ترقوه تحت فشار قرار گیرند. این حدود 3 تا 5 درصد از موارد را تشکیل می‌دهد.

 

سندرم خروجی قفسه سینه شریانی: نادرترین و خطرناک‌ترین شکل، سندرم خروجی قفسه سینه شریانی زمانی رخ می‌دهد که شریان‌ها (یعنی شریان ساب‌کلاوین، شریان زیربغل) زیر ترقوه تحت فشار قرار گیرند که بیشتر منجر به آنوریسم می‌شود. تنها حدود 1 تا 2 درصد از موارد سندرم خروجی قفسه سینه شریانی هستند.

 

علائم سندرم خروجی قفسه سینه مثل فشار می‌تواند شامل درد، ضعف، بی‌حسی/گزگز، تغییر رنگ، تورم، تحلیل عضلات، بیرون‌زدگی رگ‌ها، سردی دست‌ها و در موارد شدید، آنوریسم یا آمبولی باشد.

  

ورزش‌های مناسب برای سندرم خروجی قفسه سینه

پیش از آغاز هر برنامه ورزشی، مهم است که ابتدا از یک متخصص مواظبت‌های بهداشتی مجوز بگیرید. کار با یک فیزیوتراپ می‌تواند به شما در تشخیص بیماری کمک نماید و برنامه‌های تمرینی شخصی‌سازی‌شده‌ای را بر پایه وضعیتتان ارائه دهد.

 

به طور ویژه، فیزیوتراپی بیشتر برای اشخاص مبتلا به سندرم خروجی قفسه سینه نوروژنیک توصیه می‌شود، اما شاید برای اشخاص مبتلا به سندرم خروجی قفسه سینه وریدی یا شریانی مناسب نباشد، زیرا در این موارد بیشتر جراحی ضروری است. اگر اقدامات محافظه‌کارانه کمکی نکرد، خوبتر است با پزشک مشورت نمایید.

 

تمرینات زیر می‌توانند به توانبخشی شما کمک کنند، اما تنها زمانی می بایست انجام شوند که شما و یک متخصص مواظبت‌های بهداشتی احساس آمادگی کردید. هدف تقویت عضلات بالایی پشت و شانه و همچنین تثبیت‌کننده‌های وضعیتی شماست. اصلاح مکرر موقعیت بدن نیز می‌تواند به بهبود علائم کمک نماید. 

 

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه

 

پاروزای ایستاده

یک باند مقاومتی را دور یک ستون محکم بپیچید. همچنین می‌توانید باند را دور دستگیره درِ بسته بپیچید تا محکم شود.

 

با هر دو دست باند مقاومتی را بگیرید و صاف بایستید.

 

در حالی که آرنج‌ها خم شده‌اند، به آرامی باند مقاومتی را به عقب بکشید تا آرنج‌هایتان کمی از طرفین بدنتان عبور کنند. برای کشیدن باند به عقب به جای بازوهایتان از اسکاپولا (کتف) استفاده نمایید.

 

سپس، به آرامی باندها را به جایگاه اولیه برگردانید.

 

۲ تا ۳ ست ۸ تا ۱۲ تکرار انجام دهید.

 

توجه: حتما تیغه‌های شانه خود را به پایین و عقب بلغزانید و به آرامی آن‌ها را در پشت به هم فشار دهید.

 

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

 

حرکت چهار دست و پا با رد شدن از زیر دست

آغاز به چهار دست و پا: روی دست و زانو قرار بگیرید، کف دست‌هایتان صاف روی زمین باشد و ستون فقرات در حالت خنثی قرار گیرد. مطمئن شوید زانوها و باسن‌تان روی هم قرار گرفته‌اند و شانه‌ها و دستانتان در یک راستا هستند.

 

رد شدن از زیر دست: دست راست خود را بلند نموده و به آرامی آن را زیر بغل چپ خود رد نمایید، به گونه‌ای که دست راستتان کف زمین را لمس نماید.

 

کشش سینه و شانه: اجازه دهید قفسه سینه و شانه راست به سمت زمین پایین بیاید.

کشش به سمت بالا: سپس، به آرامی دست راست خود را به عقب برگردانید و سپس به سمت سقف دراز نمایید، به گونه‌ای که قفسه سینه شما به سمت راست بچرخد.

 

برگشت به حالت اولیه: سپس، دست راست خود را به پایین بیاورید و این حرکت را تکرار نمایید.

 

تکرار: به زمان ۸ تا ۱۲ بار این حرکت را ادامه دهید. سپس، طرف دیگر را انجام دهید.

 

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

تمرینات فیزیوتراپی سندرم خروجی قفسه سینه

 

حرکت فرشته برفی روی شکم

دراز کشیدن روی شکم: روی شکم خود دراز بکشید، به گونه‌ای که پیشانی‌تان زمین را لمس نماید، پاها صاف باشند و بازوها در کنار بدنتان (کف دست‌ها به سمت پایین) قرار گیرند.

 

آغاز حرکت: با جمع کردن تیغه‌های شانه، به آرامی بازوهای خود را چند سانتی‌متر از زمین بلند نمایید. این حالت آغاز حرکت است.

 

باز کردن دست‌ها: سپس، به آرامی بازوهای خود را به طرفین (عمود بر بدن) ببرید. اگر این حرکت برایتان راحت است، به باز کردن دست‌ها تا بالای سر ادامه دهید.

 

برگشت به حالت اولیه: سپس، به آرامی بازوها را به حالت آغاز حرکت برگردانید. همانطور که متوجه خواهید شد، حرکت شبیه به ساختن فرشته برفی در برف است.

 

تکرار: ۸ تا ۱۲ بار یا تا جایی که برایتان راحت است، این حرکت را تکرار نمایید.

 

توجه: اگر حرکت دادن بازوها به سمت سر برایتان خیلی سخت است، می‌توانید این تمرین را با بلند کردن بازوها در کنار بدنتان و نگه داشتن این حالت انجام دهید. این تمرین نسبتاً پیشرفته است و می بایست بعداً در روند بهبودی انجام شود.

 

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

روش‌های درمانی غیرجراحی سندرم خروجی قفسه سینه

 

کشیدن با باند مقاومتی

ایستادن: صاف بایستید و آرنج‌هایتان را حدود ۹۰ درجه خم نمایید. یک باند مقاومتی را با هر دو دست (کف دست‌ها به سمت بالا) جلوی خود محکم نگه دارید. باند می بایست با زمین موازی باشد.

 

کشیدن به سمت شکم: آرنج‌ها را در طرفین بدن نگه دارید، به آرامی با حرکت دادن بازوها به طرفین، باند را به سمت شکم خود بکشید. برای آغاز حرکت روی فشردن تیغه‌های شانه به همدیگر تمرکز نمایید و ستون فقرات خود را در حالت خنثی نگه دارید.

 

برگشت به حالت اولیه: به آرامی به حالت آغاز حرکت برگردانید و تکرار نمایید.

تکرار: ۱ تا ۳ ست ۸ تا ۱۲ تکرار انجام دهید.

 

حرکت های کششی برای کمک به سندرم خروجی قفسه سینه 

کشش می‌تواند نقش سودمندی در بهبودی شما از سندرم خروجی قفسه سینه نوروژنیک داشته باشد. به طور ویژه، کشش عضلات اسکالن (عضلات بزرگ نزدیک طرفین جلوی گردن) و عضلات پکتورال (عضلات سینه) مهم است.

 

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

تقویت عضلات برای سندرم خروجی قفسه سینه

 

کشش عضله اسکالن

نشستن روی صندلی: روی صندلی به صورت عمودی بنشینید، به گونه‌ای که کف پاهایتان صاف روی زمین قرار گیرد.

 

گرفتن صندلی: دست راست خود را بلند نموده و لبه صندلی را بگیرید.

 

خم شدن به سمت چپ: سپس، سر خود را به سمت چپ کج نمایید و در عین حال سر خود را صاف نگه دارید. می بایست در سمت راست گردن خود احساس کشش نمایید. اگر دردناک است، کشش را کمتر نمایید یا متوقف شوید.

 

نگه داشتن کشش: این حالت را به زمان ۳۰ تا ۶۰ ثانیه نگه دارید. سپس، طرف دیگر را انجام دهید.

 

کشش عضله پکتورال

ایستادن در چارچوب در: در حالی که دستانتان بر هر طرف چارچوب در قرار دارند، در دهانه‌ی در بایستید. دست‌هایتان می بایست کمی بالاتر از ارتفاع شانه باشند.

 

خم شدن به جلو: سپس، اجازه دهید بدنتان به جلو خم شود تا قفسه سینه‌تان کشیده شود. برای حمایت زیادتر، یک پا را جلوتر قرار دهید و کمی زانوی خود را خم نمایید.

 

نگه داشتن کشش: این حالت را به زمان ۲۰ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید.

 

توجه: اگر این کشش سبب تشدید علائم بی‌حسی و گزگز در انگشتان شما می‌شود، کشش را متوقف نمایید یا آن را به گونه‌ای تغییر دهید که فقط یک بازو را در یک زمان بکشید.

 

ورزش‌های مخصوص سندرم خروجی قفسه سینه, کشش‌های سندرم خروجی قفسه سینه

تمرینات اصلاح موقعیت بدنی برای سندرم خروجی قفسه سینه

 

کشش پشتی با نشستن

نشستن روی صندلی: روی صندلی به صورت عمودی بنشینید، به گونه‌ای که دستانتان پشت سرتان و آرنج‌ها به طرفین باشد.

 

خم شدن به عقب: به آرامی به عقب تکیه دهید تا احساس کشش در قفسه سینه‌تان نمایید.

 

نگه داشتن کشش: این حالت را به زمان ۳۰ ثانیه نگه دارید.

 

حرکت های ورزشی که می بایست از آن‌ها اجتناب شود (Exercises to avoid) با سندرم خروجی قفسه سینه

در حالی که هیچ تمرینی به طور رسمی ممنوع نیست، شاید در طول بهبودی از سندرم خروجی قفسه سینه نوروژنیک نیاز به محدود کردن حرکت های خاصی داشته باشید. اگر سندرم خروجی قفسه سینه وریدی یا شریانی دارید، قبل از آغاز هر گونه ورزشی حتما با یک متخصص مواظبت‌های بهداشتی مشورت نمایید.

 

محدود کردن حرکت های بالای سر: بیشتر توصیه می‌شود تا زمانی که از فیزیوتراپ یا تیم مواظبت‌های بهداشتی خود مجوز نگرفته‌اید، از حرکت های بالای سر یا تمریناتی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین (مثل دمبل، هالتر و غیره) دارند، اجتناب نمایید یا آن‌ها را محدود نمایید.

 

اجتناب از تمرینات سینه: همچنین شاید ایده خوبی باشد که تا زمانی که در روند بهبودی خود پیشرفت زیادتری نکرده‌اید، از تمرینات سینه (مثل پرس سینه) دوری نمایید. بهبودی از سندرم خروجی قفسه سینه نیازمند تمرکز زیادتر بر روی تقویت عضلات پشت نسبت به عضلات جلو است.

 

 گوش دادن به بدن : در طول بهبودی، مهم است که به آرامی پیش بروید و از زیاده‌روی که می‌تواند موقعیت شما را تشدید نماید، اجتناب نمایید. به بدن خود گوش دهید و فقط حرکاتی را انجام دهید که برایتان راحت هستند و سبب درد نمی‌شوند.

 

علل سندرم خروجی قفسه سینه (Causes of thoracic outlet syndrome)

علل بسیاری برای سندرم خروجی قفسه سینه وجود دارد، از جمله: 

نقص‌های آناتومیکی: افرادی که با یک دنده اضافی گردنی به دنیا می‌آیند یا کسانی که شکل غیرطبیعی در دنده اول، ترقوه یا عضله اسکالن دارند، به علت فضای کمتر و خطر زیادتر فشردگی در این ناحیه، در معرض خطر زیادتری برای سندرم خروجی قفسه سینه قرار دارند.

 

صدمه/ضربه: ضربه شلاقی، صدمه‌های ناشی از overuse، حرکت های مکرر بالای سر (به عنوان مثال، مشاغلی که نیاز به کار با دست‌های بالای سر دارند)، صدمه‌های ورزشی و سایر صدمه‌های اندام فوقانی می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.

 

قوز پشتی: قرارگیری سر به جلو، گردن درد ناشی از نگاه کردن به پایین به گوشی (text neck) و شانه‌های گرد یا قوز نموده که بیشتر ناشی از استفاده بیش از حد از صفحه نمایش است نیز می‌تواند منجر به سندرم خروجی قفسه سینه شود.

 

سرطان: گرچه نادر است، رشد تومور در گردن می‌تواند منجر به فشردگی خروجی قفسه سینه شود.

 

سایر عوامل: بعضی عوامل دیگر مثل عضلات بیش از حد توسعه یافته (به عنوان مثال، بدنسازی)، افزایش وزن و موقعیت نامناسب بدن می‌توانند فشار زیادتری به اعصاب و عروق خروجی قفسه سینه وارد کنند.

 

چطور سندرم خروجی قفسه سینه درمان می‌شود؟

درمان سندرم خروجی قفسه سینه به نوع و شدت بیماری بستگی دارد، به همین علت است که دریافت تشخیص مناسب از یک متخصص مواظبت‌های بهداشتی واجد شرایط خیلی مهم است.

 

بعد از دریافت تشخیص، تیم مواظبت‌های بهداشتی شما شاید فیزیوتراپی را به عنوان نخستین گام درمان، به خصوص برای اشخاص مبتلا به سندرم خروجی قفسه سینه نوروژنیک، توصیه نماید. همچنین شاید از داروهای مسکن یا تزریق برای کنترل درد استفاده شود.

 

اگر علائم با فیزیوتراپی و مدیریت درد بهبود نیابد، شاید جراحی لازم باشد.

 

به طور معمول، اشخاص مبتلا به سندرم خروجی قفسه سینه وریدی یا شریانی به جراحی نیاز دارند و همچنین شاید داروهای ضد انعقاد برایشان تجویز شود.

 

چرا موقعیت بدن برای سندرم خروجی قفسه سینه مهم است؟

حفظ موقعیت خوب بدن می‌تواند به کم شدن فشار روی اعصاب و عروق داخل خروجی قفسه سینه کمک نماید.

 

نشانه‌های رایج موقعیت نامناسب بدن شامل خم کردن شانه‌ها و قسمت بالایی پشت و جلو بردن سر و گردن است. این موقعیت‌ها می‌توانند به مرور زمان سبب ایجاد تنش و فشار در خروجی قفسه سینه شوند.

 

بعضی فعالیت‌ها در صورت تکرار می‌توانند موقعیت بدن را بدتر کنند، مثل کار با کامپیوتر، نواختن سازی که نیاز به خم شدن به جلو دارد (به عنوان مثال، سازهای زهی)، حمل کیف سنگین یا کودک، یا فعالیت‌های دیگری که سبب می‌شود شانه‌ها و گردن به جلو بیایند.

 

برای پیشگیری از این مشکل، مهم است که موقعیت بدن را خوب نگه دارید و خروجی قفسه سینه را “باز” نگه دارید. این کار را می‌توان با بالا و عقب نگه داشتن شانه‌ها، نگه داشتن گردن در حالت خنثی و بالا نگه داشتن سر (چانه موازی با زمین) انجام داد.

 

انجام تمریناتی که عضلات پشت بالایی و بازکننده‌های گردن را تقویت می‌کنند نیز می‌تواند به حفظ موقعیت خوبتر بدن کمک نماید.

 

سوالات متداول در خصوص تمرینات ورزشی در درمان سندرم خروجی قفسه سینه

۱. تمرینات ورزشی چطور می‌توانند به درمان سندرم خروجی قفسه سینه کمک کنند؟

تمرینات ورزشی با تقویت عضلات ناحیه شانه و گردن و بهبود انعطاف‌پذیری، به کم شدن فشردگی اعصاب و عروق در خروجی قفسه سینه کمک می‌کنند. این تمرینات می‌توانند درد و علائم دیگر این سندرم را کم شدن دهند.

 

۲. چه نوع تمریناتی برای سندرم خروجی قفسه سینه سودمند هستند؟

تمرینات کششی، تقویتی و اصلاح موقعیت بدنی برای درمان سندرم خروجی قفسه سینه سودمند هستند. تمرینات کششی عضلات سفت را باز نموده و تمرینات تقویتی عضلات ضعیف را تقویت می‌کنند.

 

۳. آیا می‌توان سندرم خروجی قفسه سینه را بدون جراحی درمان نمود؟

بله، اکثر موارد سندرم خروجی قفسه سینه با فیزیوتراپی، تمرینات ورزشی و مدیریت درد بدون نیاز به جراحی درمان می‌شوند. تنها در موارد شدید و مقاوم به درمان نیاز به جراحی وجود دارد.

 

۴. چه زمان زمانی طول می‌کشد تا تمرینات ورزشی تاثیرات خود را نشان دهند؟

زمان نشان دادن تاثیرات تمرینات ورزشی بستگی به شدت سندرم و تعهد فرد به برنامه تمرینی دارد. اما معمولاً بعد از چند هفته تا چند ماه تمرینات با نظم، بهبود قابل توجهی مشاهده می‌شود.

 

۵. آیا می‌توان تمرینات ورزشی را در خانه انجام داد؟

بله، بسیاری از تمرینات ورزشی برای درمان سندرم خروجی قفسه سینه را می‌توان در خانه انجام داد. اما خوبتر است ابتدا تحت نظر یک فیزیوتراپیست آموزش دیده و سپس تمرینات را در خانه ادامه دهید.

 

سخن پایانی نوشته در خصوص تمرینات ورزشی در درمان سندرم خروجی قفسه سینه

تمرینات ورزشی در درمان سندرم خروجی قفسه سینه نقش خیلی مهمی دارند. این تمرینات با تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری، به کم شدن فشردگی اعصاب و عروق کمک نموده و علائم دردناک را کم شدن می‌دهند. با انجام با نظم و صحیح این تمرینات تحت نظارت فیزیوتراپیست، می‌توانید بهبود قابل توجهی در موقعیت خود مشاهده نمایید. همچنین، ارزش داشتن موقعیت بدنی صحیح را نباید نادیده گرفت، زیرا تأثیر بسزایی در پیشگیری و مدیریت این سندرم دارد. اگر علائم شما شدید یا مقاوم به درمان‌های غیرجراحی بود، حتماً با یک پزشک متخصص مشورت نمایید تا خوبترین روش درمانی برای شما انتخاب شود.

 

 

گرد آوری:

  

[ad_2]

منبع : بیتوته