لوگو چشم انداز cheshmandaz.ir

آشنایی با ورزش بسکتبال


 

آشنایی باورززش بسکتبال

 

بسکتبال ورزشی است که در آن دو تیم شش نفره با هم رقابت می کنند و همه آن ها موظف هستند که توپ را فقط با دست خود لمس کنند .بسکتبال ورزشی است که در آن دو تیم شش نفره با هم رقابت می کنند و همه آن ها موظف هستند که توپ را فقط با دست خود لمس کنند . در این ورزش دوازده بازیکن (که هر تیم شش بازیکن دارد) و ۲ داور که یکی به عنوان داور اول و دیگری داور دوم است تشکیل این بازی را می دهند . همچنین یک توپ و دو سبد که هر سبد سهم یک تیم است و به عنوان دروازه آن ها به حساب می آید.

 

● تاریخچه بسکتبال

ورزش گروهی مختلفی وجود دارد مثل والیبال،اسلم بال، نتبال، کرفبال و … که هر کدام محل تولد  متفاوتی دارند به عنوان مثال محل تولد بازی بسکتبال آمریکاست. این بازی در اوایل پاییز سال ۱۸۹۱ میلادی توسط شخصی به نام جیمز نای اسمیت پایه ریزی و ابداع شد. اما ، از قرن ها پیش در میان ساکنان نقاط مختلف قاره آمریکا ، به ویژه آمریکای مرکزی و جنوبی انواعی از بازی و مسابقه رایج بوده که کم و بیش به بسکتبال شباهت داشته است .

 

● سابقه تاریخی

در کشور آرژانتین ، نوعی بازی سنتی و قدیمی در میان گله دار ها متداول است که آن را (پاتو) (pato ) می نامند . در این بازی ، دو تیم سوار بر اسب در میدانی وسیع به تاخت و تاز می پردازند و هر تیم کوشش می نماید توپی را که شش حلقه (مثل دستگیره) بر بدنه آن هست ، با پرتاب کردن و پاس دادن به یاران خودی ، به آن سوی میدان برساند و از حلقه و توری سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی نصب شده ، عبور دهد . این بازی تا حدی شبیه بسکتبال است اما شباهت بازی پوک تاپوک با ورزش بسکتبال بیش از پیش است . پوک تاپوک ، در میان اقوام متمدن قاره آمریکای جنوبی و مرکزی رواج خیلی داشت به ویژه اقوام مایا و تولتک (در ناحیه مکزیک کنونی) این بازی را کهن با توپ و حلقه های ثابت در میدانی وسیع انجام می شد ، با علاقه و هیجان بسیاری برگزار می نمودند .

 

● تولد ورزشی به نام بسکتبال

جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که با ایالات متحده آمریکا مهاجرت نمود و تابعیت آن کشور را گرفت.

 

در سال ۱۸۹۱ یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس می داد ، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع نماید که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال ، هاکی و بیسبال ، در فصل بهار و تابستان حفظ نماید.

 

دکتر نای اسمیت بعد از بررسی رشته های موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید :

توپ در آن نقش داشته باشد .

 

به صورت گروهی به اجرا در آید .

 

اصل رقابت در آن رعایت شود .

 

و بر مهارت استوار باشد .

 

هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد .

 

آشنایی باورززش بسکتبال

 

 

حاصل این افکار و اندیشه ها ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه بعد از سپری شدن نزدیک به یک قرن و اندی از اختراع آن ، از پر طرفدارترین و هیجان انگیزترین رشته های ورزش بین المللی است .

 

دکتر نای اسمیت در آغاز کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب نمود و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند . در این حال ، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بربایند و تصاحب نماید.

 

نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم ۹ نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و نخستین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام “ویلیام چیلس” به سبد انداخت . بعدها شخصی به نام “فرانک ماهان” با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت ( basket ) و توپ را بال (ball ) می گویند ، این ورزش را بسکتبال نامید . دکتر نای اسمیت ، برای آنکه بازی بسکتبال خشن نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد . بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :

 

بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .

بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .

هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .

فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشتند می توانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند

بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب نماید و به آنها برساند .

 

در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می افتاد باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون بیاورد .

 

در سال ۱۸۹۲ شخصی به نام “لئو آلن” سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین علت به زودی پاره و فرسوده می شد ، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد .

 

دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران بسیاری در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه ها یافت .دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر نمود و نسخه هایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود ارسال داشت . این مقررات در سال ۱۸۹۲ میلادی به صورت کتابچه ای برای استفاده عموم منتشر شد .

 

کشور کانادا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت .

 

دیگر کشور ها هم بتدریج و در سال های بعد پذیرای این ورزش جدید شدند :فرانسه در سال ۱۸۹۳ ، چین و هندوستان در سال ۱۸۹۴ ، انگلستان در سال ۱۸۹۴ ژاپن در سال ۱۹۰۰ و .. .

 

نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال ۱۸۹۶ بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد . نتیجه این بازی تاریخی ۱۵ بر ۱۲ به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود .

 

در سال ۱۹۳۰ دکتر نای اسمیت کتابی در خصوص خواص بسکتبال تالیف نمود تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه خیلی پر تحرک است اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن ( قلب و کلیه ) نخواهد شد .

 

● بسکتبال در ایران

دایره المعارف بریتانیا ، سال ورود بسکتبال به کشور ما ایران را ۱۹۰۱ میلادی برابر با ۱۲۸۰ ه.ش نوشته است اما آنچه مسلم است اینکه نخستین نشانه های ورود بسکتبال به ایران در سال های ۱۳۱۰ و ۱۳۱۱ دیده شده که آن هم توسط کارکنان سفارتخانه های خارجی در ایران بوده است .

 

 

 

در سال ۱۳۱۴ ، یک مربی ورزش به نام “فریدون شریف زاده” ورزش بسکتبال را به دانش آموزان دبیرستان البرز (کالج البرز) تهران معرفی و پایه گذاری نمود و کم کم دیگر مربیان ورزش به گسترش و آموزش این ورزش پرداختند .

 

 

 

در سال ۱۳۲۴ ، فدراسیون بسکتبال ایران تشکیل شد و نخستین حضور بسکتبال ایران در میدان های بین المللی ، در بازی های المپیک لندن (۱۹۴۸) بود .

 

 

 

از میان خوبترین بازیکنان تاریخ بسکتبال ایران در ان زمان می توان این نام ها را بر شمرد :

 

 

 

کامبیز مخبری ، حسین سرودی ، مسعود ماهتابانی ، نادر کاشانی ، سروش نگهبان ، امیر ایلیاوی ، مجید توفیق و مظفر بنی هاشم .

 
 
 
 

منبع:forum.p30pedia.com



منبع : چشم انداز

بیشتر بخوانید :

آخرین دیدگاه‌ها