معرفی یک ورزش مبارزه‌ای منحصر به فرد؛ قوانین و تکنیک‌های پرادال سری

پرادال سری

پرادال سری: هنر مبارزه و تاریخچه عمیق خمر

ورزش مبارزه‌ای خمر

پرادال سری یا کُن خمر

پرادال سری یا کُن خمر که منشأ آن ورزش کمبو است . نام رسمی خمری این ورزش Kbach Kun Pradal خمری است . در خمر ، پرادال به معنای مبارزه یا بوکس و serey به معنای آزاد است. بر این اساس، پرادال سرئی شاید به عنوان “جنگ آزاد” یا “بوکس آزاد” ترجمه شود.  این ورزش شامل مبارزه با ضربات ایستاده و کلینچ است که هدف آن ناک اوت کردن حریف، ناک اوت فنی اجباری ، یا برنده شدن در یک مسابقه با امتیاز است.

پرادال سری زیادتر به علت تکنیک لگد زدن خود شناخته شده است، که قدرت را از چرخش لگن به جای ضربه زدن به پا تولید می نماید. پرادال سری از چهار نوع ضربه تشکیل شده است: مشت، لگد، آرنج و ضربه زانو. کلینچ برای فرسودگی حریف استفاده می گردد. در کلینچ، حریفان برای جایگاه غالب برای ضربات کوتاه برد از راه آرنج و زانو می جنگند. مبارزان کامبوجی نسبت به سایر هنرهای رزمی در منطقه از ضربات آرنج زیادتر استفاده می کنند. در پرادال سری، پیروزی های زیادتری از راه تکنیک آرنج حاصل می گردد تا هر ضربه دیگری.

تاریخچه پرادال سری

تاریخچه پرادال سری

قصه پرادال سری با ظهور امپراتوری خمر آغاز می‌شود. امپراتوری خمر در سال 802 بعد از میلاد تأسیس شد، در زمانی که بسیاری از کشورهای نوین آسیای جنوب شرقی هنوز وجود نداشتند. این امپراتوری از هنرهای رزمی بهره می‌برد که توسط ارتش امپراتوری خمر به کار گرفته می‌شد.

پرادال سری به نوعی از نبرد تن به تن توسط ارتش امپراتوری خمر ریشه می‌زند. در دوران انگکور، خمرها از هنرهای رزمی مسلح و غیرمسلح برای مبارزه استفاده می‌نمودند. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که یک نوع مبارزه شبیه به پرادال سری در قرن نهم وجود داشته است. این امر شاید یکی از دلایلی باشد که امپراتوری خمر به عنوان یک نیروگاه نظامی در جنوب شرقی آسیا شناخته می‌شود. امپراتوری خمر از پرادال سری به همراه سلاح‌های مختلف و فیل‌های جنگی برای مقابله با دشمن اصلی خود، شاه‌نشینان چامپا، استفاده می‌نمود.

در آن زمان، امپراتوری خمر اکثر مناطق کنونی کامبوج، لائوس، تایلند و بخش‌هایی از ویتنام را زیر تسلط خود داشت. به عبارت دیگر، کامبوج بر فرهنگ تایلندی و لائوس تأثیر می‌گذاشت. این تأثیر سبب می‌شود که خمرها تمام شکل‌های بوکس آسیای جنوب شرقی را که با مردم اصلی  مون-خمر آغاز شده است را به خود اختصاص دهند.

مسابقات پرادال سری برای رویدادهای مهم مثل جشنواره‌ها سازماندهی می‌شدند و بعضی وقت ها برای انتخاب محافظان کاخ سلطنتی نیز مسابقاتی برگزار می‌شد. این مسابقات عمدتاً در فصل خشک و در زمانی که کشاورزان کار خود را در مزارع تمام می‌نمودند برگزار می‌شدند.

در دوره استعمار، هنرهای رزمی مثل پرادال سری به عنوان وحشیانه و غیر متمدن توسط استعمارگران اروپایی تلقی می‌شد. فرانسوی‌ها تلاش نمودند تا با افزودن دورهای زمان بندی شده، رینگ بوکس و دستکش‌های بوکس غربی، این هنر را به یک ورزش تبدیل کنند و صدمه‌های آن را کم شدن دهند. در ابتدا، مسابقات در چاله‌های خاکی با قوانین محدود برگزار می‌شدند و دست‌های مبارزان در طناب پیچیده می‌شد. در بعضی مسابقات، بوکسورها صدف‌های دریایی را دور انگشتان خود می‌پیچیدند تا آسیبی که شاید وارد شود را افزایش دهند. مسابقاتی که به مرگ می‌انجامید نادر نبود. در دهه 1960، مروجین بوکس کامبوج نمایشگاه‌های بین‌المللی هنرهای رزمی برگزار نمودند.

تکنیک‌های پرادال سری

قوانین و تکنیک های مسابقات پرادال سری 

یک مسابقه شامل پنج راند سه دقیقه ای است و در یک رینگ بوکس مربعی 6.1 متری برگزار می گردد . یک استراحت یک و نیم یا دو دقیقه ای بین هر راند اتفاق می افتد. در زمان های قدیم، مردم خمرهای باستان قبل از رفتن به میدان مبارزه یا جنگ، مراسم دعا را انجام می دادند. 

در آغاز هر مسابقه، بوکسورها مراسم دعایی را که به عنوان کون کرو یا thvayobangkoum krou شناخته می گردد، انجام می دهند.انواع مختلفی از آیین thvayobangkoum krou با نام‌های مختلفی مثل « هانومان پل را به سیتا می‌بندد » وجود دارد.17 نوع مختلف از این آیین وجود دارد. زیادتر آنها بر پایه شخصیت های اصلی قصه ریمکر هستند و معتقدند زمانی اتفاق افتاده است که کامبوج اعتقاد قوی به هندوئیسم داشت . مربی قبل از مسابقه که مراسمی را ارائه می دهد نیز برای گرم کردن عضله و افزایش جریان خون عمل می نماید. 

مراسم دعا در مقدماتی مسابقه بوکس یک رقص واقعی در نظر گرفته می گردد. موسیقی سنتی کامبوجی که با سازهای سامفو ( نوعی طبل)، سرالای کلنگ خک (ابوئه) و چینگ در طول مسابقه اجرا می‌شود. موسیقی بوکس خمر ونگ فلنگ پرادال یا ونگ فلنگ کلنگ خک نامیده می گردد.

موسیقی از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول برای معلمان بوکسور و بخش دوم موسیقی مبارزه است. بخش اول از یک  مربی استفاده می نماید تا به بوکسورها کمک نماید ذهن خود را متمرکز کنند و اعتماد به نفس داشته باشند. قسمت اول موسیقی به آرامی به سبک روباتو پخش می گردد . ملودی توسط sralai ( ابوا ) و sampho (طبل) در نقاط مهم ملودی نواخته می گردد. قسمت دوم که موسیقی مبارزه است خیلی سریعتر پخش می گردد. موسیقی با پیشرفت دور تسریع می گردد. و در پایان راند یا زمانی که کسی ناک اوت می گردد متوقف می گردد. هنگامی که مبارزه هیجان انگیز است، تماشاگران با ضرب آهنگ سمفو (طبل) ریتمی دست می زنند. بوکسورهای نوین دستکش چرمی و شورت نایلونی می پوشند.

قوانین مسابقات پرادال سری

قوانین پرادال سری 

بوکسور اجازه ندارد حریف خود را در حالی که روی زمین است بزند.

بوکسور مجاز به گاز گرفتن نیست.

زمانی که حریف نتواند ادامه دهد، داور مبارزه را متوقف می نماید.

ضربه به پشت حریف مجاز نیست.

یک بوکسور شاید طناب ها را نگه ندارد.

ضربه به اندام تناسلی ممنوع است.

پیروزی را میتوان با ناک اوت به دست آورد. ناک اوت زمانی اتفاق می افتد که بوکسور به زمین کوبیده شود و بعد از 10 ثانیه شمارش توسط داور نتواند به مبارزه ادامه دهد، داور شاید از شمارش صرف نظر نماید و اگر مشخص باشد که بوکسور بدون کمک  نمی  تواند روی پاهای خود را  بایستد، ناک اوت را اعلام می نماید. زمانی که داوران با استفاده از یک سیستم امتیازی تصمیم بگیرند که کدام مبارز موثرتر بوده است، میتوان پیروزی را در پایان مسابقه به دست آورد. اگر مبارزان در آخر با یک امتیاز به پایان برسند مساوی نامیده می گردد.  

تفاوت بین پرادال سری و موی تای

در حالی که پرادال سری یا کون خمر و موی تای هر دو هنرهای رزمی قابل توجهی از جنوب شرقی آسیا هستند، اما در سبک و تکنیک های خود متمایز هستند.

یکی از جذاب ترین جنبه های بصری هر دو هنر رزمی، رقص سنتی است که قبل از آغاز مبارزه انجام می گردد. در موی تای، این رقص به عنوان “وای کرو” شناخته می گردد. منشا آن را میتوان به دوره سوکوتای ردیابی نمود و موقعیت های متعددی در ارتباط با این رقص وجود دارد که هر کدام ارزش ویژه خود را دارند. از سوی دیگر، پرادال سری یاکان خمر دارای رقصی است که به نام “kun kru” یا “thvayobangkoum krou” شناخته می گردد. این رقص از 17 حالت تشکیل شده است که اکثر آنها الهام گرفته از حماسه رامایانا، قطعه مهمی از ادبیات باستانی در منطقه هستند.

موی تای با موسیقی سنتی همراه است که با استفاده از لوله بادی جاوا، دو طبل و سنج های ریز اجرا می گردد. در مقابل، موسیقی سنتی کون خمر به عنوان “وونگ فلنگ پرادال” یا “ونگ فلنگ کلنگ خک” شناخته می گردد. سازهای مورد استفاده شامل «سرالای» (نوعی پیپ)، دو «سمفو درانگ» (طبل) و سنج های ریز است.

هنگامی صحبت از مبارزه واقعی به میان می آید، قوانین مبارزه برای موی تای و پرادال سری به طور قابل ملاحظه ای مشابه است. هر دو هنر رزمی بر استفاده از مشت، لگد، آرنج و زانو تاکید دارند و مبارزان برای تسلط بر این تکنیک ها برای مبارزه خود به شدت تمرین می کنند.

مشکلات تندرستی در پرادال سری

مشکلات تندرستی در پرادال سری و دیگر ورزش‌های تماسی امری حائز ارزش هستند. بنابر گزارشات پزشکان و متخصصان، خطرات جدی برای تندرستی بوکسورها وجود دارد. در گزارش چوئنگ یاوین، که یک پزشک کنار رینگ برای انجمن بوکس آماتور کامبوج است، طی پنج سال اخیر 30 بوکسور در مسابقات پرادال سری صدمه‌های جدی مثل شکستگی‌های مختلف دیده‌اند. این صدمه‌ها شامل شکستگی مچ دست و بازو، شکستگی ساق پا، شکستگی بینی، شانه‌ها، صدمه‌های مفصل ران و شکستگی فک می‌شوند.

یک حادثه نامدار در سال 2001 به وقوع پیوست که یک بوکسور کامبوجی در رینگ استان Svay Rieng جان خود را از دست داد. با این حال، مرگ این بوکسور ناشی از یک حمله قلبی بود که احتمالاً به دلیل استفاده قرص‌های لاغری قبل از مسابقه برای کمک به کم شدن وزن بوکسور به وجود آمد. مهم است بدانیم که زیادتر صدماتی که بوکسورها دریافت می‌کنند، قابل درمان هستند و مشکل پایداری بر جای نمی‌گذارند. به عبارت دیگر، پس از دریافت مواظبت پزشکی، زیادتر بوکسورها قادر به برگشت به رینگ هستند. اما همچنان نیاز به ارزش و آگاهی از مسائل مرتبط با تندرستی در این ورزش وجود دارد.

سوالات متداول در خصوص پرادال سری

 پرادال سری چیست؟

پرادال سری ورزشی تمام مبارزه‌ای است که شامل مبارزه با ضربات ایستاده و کلینچ می‌شود. هدف از این ورزش ناک‌اوت کردن حریف، ناک‌اوت فنی اجباری، یا برنده شدن در یک مسابقه با امتیاز است.

 چه تاریخچه‌ای در پشت پرادال سری وجود دارد؟

پرادال سری ریشه‌دار از استفاده از نبرد تن به تن توسط ارتش امپراتوری خمر دارد. این ورزش تاریخچه‌ای قدیمی دارد و به عنوان یکی از ورزش‌های سنتی خمر شناخته می‌شود.

 چطور مراسم دعایی تأثیرگذاری در پرادال سری وجود دارد؟

قبل از آغاز هر مسابقه پرادال سری، بوکسورها مراسم دعایی به عنوان “کون کرو” را انجام می‌دهند. این مراسم شامل انواع مختلفی از آیین‌هاست که بر پایه شخصیت‌های قصه ریمکر و اعتقادهای هندوئیسم خمری طراحی شده است. این مراسم همچنین به منظور آماده‌سازی روحی بوکسورها و افزایش اعتماد به نفس آنها صورت می‌گیرد.

چطور موسیقی در پرادال سری تأثیر دارد؟

موسیقی در پرادال سری نقش مهمی دارد. قبل از مسابقه، مراسم دعایی همراه با موسیقی سنتی خمر انجام می‌شود. همچنین، در طول مسابقه موسیقی به نام “ونگ فلنگ پرادال” یا “ونگ فلنگ کلنگ خک” اجرا می‌شود. این موسیقی از دو بخش تشکیل شده است: بخش اول برای مربیان بوکسورها و بخش دوم برای موسیقی مبارزه. موسیقی اثر آهسته‌بخش کننده بر مبارزان دارد و در طول مسابقه به ریتم آن تماشاگران با ضربات سمفو (طبل) دست می‌زنند.

چه قوانینی در مسابقات پرادال سری وجود دارد؟

قوانین مسابقات پرادال سری شامل ممنوعیت ضربه به پشت حریف، ممنوعیت ضربه به اندام تناسلی، قوانین مرتبط با ناک‌اوت، و قوانین مبارزه‌ای دقیقی دارد. همچنین، مبارزات می بایست در یک رینگ بوکس مربعی با اندازه مشخص برگزار شوند و زمان مشخصی برای استراحت بین راندها وجود دارد.

سخن پایانی نوشته ی پرادال سری

به طور خلاصه، پرادال سری یک ورزش مبارزه‌ای سنتی خمر با تاریخچه عمیق است. این ورزش شامل مبارزه‌های ضربات ایستاده و کلینچ می‌شود و هدف آن ناک‌اوت کردن حریف یا کسب امتیاز است. با مراسم‌های دعایی و موسیقی خود، پرادال سری تجربه‌ای منحصر به فرد ارائه می‌دهد. این ورزش یک قهرمانی خوب و فرهنگ غنی را به همراه دارد که جزئی از تاریخ و فرهنگ خمر است. امروزه، پرادال سری همچنان در کامبوج و مناطق اطراف جذابیت خود را حفظ نموده و تاحالا یکی از ورزش‌های محبوب و باشکوه این منطقه است.

گرد آوری:

منبع : بیتوته