ورزش‌های مناسب ناشنوایان
رقابت در سکوت: معرفی خوبترین رشته‌های ورزشی برای ناشنوایان
بازی‌های ناشنوایان (Deaflympics)
بازی‌های ناشنوایان همچنین به عنوان دیف‌المپیاد شناخته می‌شود (که قبلاً بازی‌های جهانی ناشنوایان و بازی‌های بین‌المللی ناشنوایان نامیده می‌شد)، یک سری دوره‌ای از رویدادهای چند ورزشی است که توسط کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) تأیید شده است و در آن ورزشکاران ناشنوا در سطح حرفه‌ای با هم رقابت می‌کنند.
برخلاف ورزشکاران در سایر رویدادهای تأیید شده توسط کمیته بین المللی المپیک (بازی‌های المپیک، پارالمپیک و بازی‌های المپیک ویژه)، ورزشکاران ناشنوا نمی‌توانند با صداها (مثل تپانچه آغاز مسابقه، دستورات بلندگو یا سوت داور) هدایت شوند. این بازی‌ها از نخستین دوره در سال ۱۹۲۴ توسط کمیته بین‌المللی ورزش‌های ناشنوایان (CISS) سازماندهی شده است.
المپیک ناشنوایان
تاریخچه بازی‌های ناشنوایان
بازی‌های ناشنوایان هر چهار سال یک بار برگزار می‌شوند و بعد از المپیک، طولانی‌ترین سری رویدادهای چند ورزشی در تاریخ هستند. نخستین بازی‌ها که در سال ۱۹۲۴ در پاریس برگزار شد، نخستین رویداد ورزشی بین‌المللی برای ورزشکاران دارای معلولیت بود. این رویداد از سال ۱۹۲۴ هر چهار سال یک بار برگزار شده است، به جز یک وقفه برای جنگ جهانی دوم و یک رویداد اضافی، بازی‌های زمستانی ناشنوایان، که در سال ۱۹۴۹ اضافه شد.
این بازی‌ها از یک جمع کوچک ۱۴۸ ورزشکار از نه کشور اروپایی که در بازی‌های بین‌المللی ساکت در پاریس، فرانسه، در سال ۱۹۲۴ رقابت می‌نمودند، آغاز شد؛ حالا، آن‌ها به یک جنبش جهانی تبدیل شده‌اند.
به طور رسمی، این بازی‌ها از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۶۵ به عنوان “بازی‌های بین‌المللی برای ناشنوایان” نامیده می‌شدند، اما بعضی وقت ها نیز به عنوان “بازی‌های بین‌المللی ساکت” نامیده می‌شدند.
از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۹۹ آن‌ها به عنوان “بازی‌های جهانی برای ناشنوایان” نامیده می‌شدند و گاهی به عنوان “بازی‌های جهانی ساکت” نامیده می‌شدند. از سال ۲۰۰۱، این بازی‌ها با نام فعلی خود Deaflympics (که بیشتر به اشتباه Deaf Olympics نامیده می‌شود) شناخته شده‌اند.
برای واجد شرایط بودن برای بازی‌ها، ورزشکاران می بایست دارای کم شدن شنوایی حداقل ۵۵ dB در «گوش خوبتر» خود باشند. کمک شنوایی، کاشت حلزون، و موارد مشابه برای قرار دادن همه ورزشکاران در یک سطح، در مسابقات مجاز نیستند.
مثال‌های دیگری از روش‌هایی که بازی‌ها با مسابقات شنوایی متفاوت هستند، روش برگزاری آنهاست. برای رسیدگی به مسئله عدم توانایی هدایت شدن Deaflympians توسط صداها، بعضی ورزش‌ها از روش‌های جایگزین برای آغاز بازی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، داوران فوتبال پرچم تکان می‌دهند تا سوت بزنند؛ در راه، مسابقات با استفاده از نور آغاز می‌شوند، نه با تپانچه آغاز کننده. همچنین معمول است که تماشاگران تشویق یا کف زدن نکنند، بلکه با هر دو دست تکان دهند، شکل ناشنوایان تشویق است.
بعد از حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، کمیته بین‌المللی ورزش برای ناشنوایان (ICSD) ورزشکاران روسیه و بلاروس را از Deaflympics آن سال در کازاس دو سول، برزیل محروم نمود.
رشته‌های ورزشی ناشنوایان
شهرهای میزبان و انجمن‌های ملی ورزشی ناشنوایان
تا به امروز، بازی‌های تابستانی Deaflympics توسط ۲۴ شهر در ۲۰ کشور برگزار شده است، اما توسط شهرهای خارج از اروپا تنها در شش مورد (واشنگتن دی سی ۱۹۶۵، لس آنجلس ۱۹۸۵، کریستچرچ ۱۹۸۹، ملبورن ۲۰۰۵، تایپه ۲۰۰۹ و کازاس دو سول در سال ۲۰۲۲). آخرین بازی‌های تابستانی در کازاس دو سول، برزیل و کوالالامپور، مالزی در سال ۲۰۲۲ برگزار شد.
بازی‌های زمستانی Deaflympics توسط ۱۷ شهر در ۱۲ کشور برگزار شده است. آخرین بازی‌های زمستانی در ارزروم، ترکیه در سال ۲۰۱۹ برگزار شد.
بازی‌های تابستانی بعدی قرار است در توکیو، ژاپن بین ۱۵ تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۵ برگزار شود.
بازی‌های زمستانی ۲۰۱۱ که قرار بود در ویسُکه تاتری، اسلواکی برگزار شود، به علت عدم آمادگی کمیته برگزاری برای میزبانی بازی‌ها لغو شد.
کمیته بین‌المللی ورزش‌های ناشنوایان علیه کمیته برگزاری Deaflympics اسلواکی و رئیس آن، آقای یارومیر رودا، شکایت کیفری تنظیم نمود.
شکایت کیفری خواستار بازپرداخت وجوهی است که از فدراسیون‌های ملی ورزش‌های ناشنوایان به کمیته برگزاری Deaflympics اسلواکی برای پوشش هزینه‌های اقامت در هتل و سایر هزینه‌های مرتبط با Deaflympics منتقل شده است.
طبق روزنامه اسلواکی، SME، “یارومیر رودا، رئیس کمیته برگزاری اسلواکی، قهرمان وعده‌ها است و کسی است که متهم به کلاهبرداری ۱٫۶ میلیون یورویی مرتبط با Deaflympics است”.
کریگ کراولی، رئیس ICSD در نامه‌ای به Deaflympians ایالات متحده، “عذرخواهی عمیق خود را برای لغو هفدهمین بازی‌های زمستانی Deaflympics” ابراز نمود. در حال حاضر، کمیته Deaflympic اسلواکی و انجمن ورزشکاران ناشنوای اسلواکی تعلیق شده‌اند. در سال ۲۰۱۳، دادگاه ویژه جنایی در بانسکا بیستریا رودا را به تحمل ۱۴+ محکوم نمود. ۱⁄۲ سال زندان به علت کلاهبرداری از ۱٫۶ میلیون یورو که می بایست برای بازی‌های زمستانی Deaflympics استفاده می‌شد.
شهرهای میزبان و انجمن‌های ملی ورزش‌های ناشنوایان برای همه بازی‌های گذشته و برنامه‌ریزی شده به شرح زیر است.
جمهوری چین (تایوان) توسط CISS و اکثر سازمان‌های بین‌المللی که در آن شرکت می‌نماید، به علت ملاحظات سیاسی و روابط تنگه تایوان با جمهوری خلق چین، به عنوان تایوان چین شناخته می‌شود.
۲ ماراتن چهار روز قبل از مراسم افتتاحیه در فوسن، آلمان در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۳ برگزار شده بود.
۳ به علت همه‌گیری جهانی کووید-۱۹، بازی‌های تابستانی Deaflympics که قرار بود در دسامبر ۲۰۲۱ برگزار شود، تا مه ۲۰۲۲ به تعویق افتاد و به علت تعداد کم مکان‌های نزدیک کازاس دو سول و برزیل و تعداد کم شرکت‌کنندگان، رویدادهای بولینگ به کوالالامپور، مالزی منتقل شد و بین ۲۰ تا ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲ برگزار شد.
سوالات متداول رشته های ورزشی مناسب ناشنوایان
۱. کدام رشته‌های ورزشی برای ناشنوایان مناسب هستند؟
رشته‌های ورزشی مناسب ناشنوایان شامل فوتبال، دو و میدانی، شنا، والیبال و ورزش‌های رزمی است که از علائم بصری به جای صدا برای هدایت استفاده می‌کنند.
۲. چطور ورزشکاران ناشنوا در مسابقات ورزشی هدایت می‌شوند؟
در مسابقات ورزشی ناشنوایان از علائم نوری، پرچم‌ها و حرکت های دست داوران برای هدایت ورزشکاران به جای صدای سوت یا تپانچه استفاده می‌شود.
۳. آیا تجهیزات کمک شنوایی در مسابقات ورزشی ناشنوایان مجاز است؟
خیر، استفاده از تجهیزات کمک شنوایی مثل سمعک و کاشت حلزون در مسابقات ورزشی ناشنوایان به منظور تضمین شرایط برابر برای تمامی ورزشکاران مجاز نیست.
۴. کدام کشورها در بازی‌های المپیک ناشنوایان شرکت می‌کنند؟
بیش از ۱۰۰ کشور از جمله آمریکا، روسیه، برزیل، چین و بسیاری دیگر از کشورها در بازی‌های المپیک ناشنوایان شرکت می‌کنند.
۵. چه معیارهایی برای شرکت در رشته‌های ورزشی ناشنوایان وجود دارد؟
ورزشکاران می بایست دارای حداقل ۵۵ دسی‌بل کم شدن شنوایی در “گوش خوبتر” خود باشند تا در مسابقات ناشنوایان واجد شرایط شرکت شوند.
سخن آخر
در آخر، رشته‌های ورزشی مناسب ناشنوایان فرصتی برای اشخاص با کم شدن شنوایی فراهم می‌کنند تا استعدادها و توانایی‌های خود را در عرصه‌های مختلف ورزشی به نمایش بگذارند. با فراهم‌سازی شرایط ویژه و تطبیق قوانین ورزشی، این ورزشکاران قادرند با موفقیت و انگیزه بالا در سطح حرفه‌ای رقابت کنند و محدودیت‌های جسمی را پشت سر بگذارند. توجه به این گروه از ورزشکاران می‌تواند در تقویت جامعه ورزشی و افزایش مشارکت اجتماعی آنان نقشی کلیدی داشته باشد.
گرد آوری:
آخرین دیدگاه‌ها