[ad_1]
سوباک دو چیست؟هنر رزمی سوباک دو با سابقه ای کهن و اززمان سلسله سیلا ۹۳۶ قبل از میلاد در کشور کره بسط و گسترش یافت .در سال ۱۹۴۵ استاد بزرگ هوانگ کی این هنر را به صورت نوین در کره بنیان نهاد . استاد مصطفی محمودی تنها نماینده سوباک دودر ایران در سال ۱۹۹۵ در پنجاهمین سالگرد مودوک کوان این هنر رزمی را زیر نظر استاد بزرگ هوانگ کی آموزش دیده و در بهمن ماه ۱۳۸۹ مجوز فعالیت سراسری در ایران را زیر نظر کمیته ورزشهای رزمی کره ای فدراسیون ورزشهای رزمی دریافت نموده است.
پنج ارزش در سوباک دو شامل : تاریخ و سنت ، فلسفه ، انضباط ، احترام ، تکنیک می باشد.که با توجه به فلسفه وجودی سوباک دو تمرینات در این هنر رزمی تدوین شده است.
تمرینات پایه ، هبانگ ( فرم ) ، تمرینات مبارزات قرار دادی ، دفاع شخصی ، مبارزات آزاد و کنترلی ، شکستن اجسام سخت ، حرکات تنفسی .
در سوباک دو با توجه به گستر دگی تمرینات این فرصت وجود دارد که هنر جویان در بخشهایی که استعداد و علاقه دارند بتوانند فعالیت نمایند.
درجات در سوباک دو : سیستم درجه بندی در سوباک دو به دو شکل گاپ و دان می باشد که شامل ده گاپ و هشت دان است . ده گاپ شامل چهار کمربند سفید ، نارنجی ، سبز ، قرمز می باشد که به ترتیب نشان دهنده کامل شدن هنر جو طی مدت آموزش است . دان یک تا سه کمربند سورمه ای و دان چهار به بالا کمر بند سورمه ای با نوار قرمز در وسط .
سورمه ای به جای مشکی . مشکی یا سیاه نشان دهنده تکامل و کامل شدن شخص است اما در سوباک دو اعتقاد بر این است که هنر جو در هر زمان نیاز به آموزش دارد و هیچگاه کامل نخواهد شد حتی در بالاترین درجات پس رنگ مورد استفاده در سطح دان سورمه ای است .
قوانین مسابقات در سوباک دو : مبارزات به دو شیوه کنترلی و آزاد برگزار می گردد.نمایشهای انفرادی و تیمی شامل هیانگ ها ، دفاع شخصی ، شکستن اجسام سخت . هیانگ ( فرم ) به صورت انفرادی و تیمی برگزار می گردد. در مبارزات کنترلی از لوازم حفاظتی همچون کلاه با گارد صورت ، دستکش ، ساعد بند ، ساق بند ، رو پایی و کاپ استفاده می شود .لباس (توبوک) در سوباک دو به صورت یقه باز کاراته ای با نوار رنگی به رنگ کمربند در دور یقه ، آستین ها و پایین لباس استفاده می شود.
مبارزات در یک تایم سه دقیقه انجام می شود در صورت تساوی یک تایم دو دقیقه در صورت تساوی یک تایم یک دقیقه و باز هم در صورت تساوی شکستن اجسام سخت و در آخر وزن کشی ، برنده را مشخص می کند .
نکنه حائز اهمیت اینکه در سوباک دو به هیچ عنوان برنده و یا بازنده بودن مطرح نیست و به همین دلیل در تمامی مسابقات روح برادری و کمک به یک دیگر فراوان دیده می شود.
استاد بزرگ هوانگ کی در سال ۲۰۰۲ دار فانی را وداع گفت و بعد از ایشان کوان جانگ نیم هوانگ مسئولیت این سبک را به عهده گرفته است . و برای ترویج این هنر رزمی می کوشدتا سال ۱۹۷۹ فشارهای سیاسی زیادی بر مودوک کوان وارد شد و فضای دشواری برای ادامه فعالیت فراهم نمود و به همین منظور استاد تصمیم به عزیمت به خارج از کره و ترویج هنر رزمی در سراسر جهان شد و در ایالات متحده، یونان، انگلستان ، فرانسه، بلژیک، آلمان، ایتالیا، سوئیس، هلند، پورتوریکو، آرژانتین ، مالزی، برونئی ، استرالیا ،ایران و…. این هنر را گسترش داد.
پس از تشکیل بزرگترین سازمان رزمی در کره که بسیاری از مکتب ها در ان قرار گرفتند ، و سیستم تکواندو را نشکیل دادند، استاد هوانگ کی با توجه به این موضوع که معیارهای نا عادلانه ای برای مودوک کوان در نظر گرفته شده است از حضور در این سیستم خودداری نمود به همین جهت دولت کره مجوز مودوک کوان را لغو نمود اما استاد هوانگ کی پرونده را به دیوان عالی کشور کره برد و در سال ۱۹۶۶ برنده پرونده شناخته شد و در نتیجه سازمان سو باک دو مو دوک کوان را تشکیل داد.
از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۱ مو دوک کوان ۸ خبر نامه متوالی را منتشر ساخت .که نشان از قدرت مو دوک کوان قبل از کودتای نظامی در کره می باشد .
بهبود روابط انسانی از طریق هنر رزمی سوباک دو جزء جدایی ناپذیر این هنر رزمی است .
در سال ۱۹۶۰ انجمن کره ای سو باک دو رسما در دولت کره به عنوان هنر رزمی سنتی کره ای ثبت شد .و در سال بعد مو دوک کوان و فلسفه وجودی آن برای اولین بار به رسمیت شناخته شد .
سو باک شامل استفاده تکنیک های قابل توجه دست و رقص دست در سیستم سخت و نرم می باشد.
با به دست آوردن کتاب مویی دو بو تونگ جی و مطالعه آن وی روح تازه ای به سو باک داد و مشغول به توسعه سو باک شد.
در سال ۱۹۴۷ نام این هنر را به تانگ سو دو تغییر داد.مو دوک کوان یکی از ۵ سبک اصلی هنر های رزمی کره ای است . وی در ابتدا هنر رزمی خود را هوا سو دو هنر دست و گل نامید . که با توجه به عدم شناخت عمومی نتوانست شاگردان زیادی جمع آوری کند.بعد از پایان جنگ جهانی دوم و در ۹ نوامبر ۱۹۴۵ مو دوک کوان را بنیان نهاد.او یک سال زیر نظر استاد یانگ هنر رزمی آموخت و بعنوان شاگرد ارشد به کره بازگشت با توجه به اشغال کره توسط ژاپن وی مجوز ادامه فعالیت رزمی را نداشت .
وی در سال ۱۹۳۹ در راه اهن چو کار میکرد و با توجه به اجازه استفاده از کتابخانه وی مشغول مطالعه فلسفه کاراته اوکیناوا شد .در طول چند سال و ی مشغول تکمیل و بلوغ خود در زمینه هنرهای رزمی شد.پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۳۵ ، کوان جانگ نیم در راه اهن منچوری مشغول کار شد ، در سال بعد وی به یک استاد چینی به نام یانگ معرفی شد . شکل گیری این هنر رزمی فرایند ساده ای نبود . در سال ۱۹۲۱ زمانی که استاد ۷ ساله بود شاهد اعدام تعدادی از اساتید هنر رزمی در کره بود .در آن زمان تعدادی از اساتید هنر رمی حدود ۷ یا ۸ نفر توانستند از زندان فرار کنند و هوانگ کی هنر رزمی را از یکی از این افراد فرا گرفت.مو دوک کوان به معنای واقعی مدرسه تقوا و پرهیزکاری و هنر رزمی است. این هنر رزمی در سال ۱۹۴۵ توسط کوان جانگ نیم هوانگ کی بنا نهاده شد.
سوباک دو به معنی واقعی یک هنر رزمی است چرا که با بهره گیری از سیستمهای سخت و نرم تمرینات خود را به گونه ای طراحی نموده که افراد از خرد سالی تا کهن سالی با توجه به شرایط جسمانی خود به تمرین بپردازد.
منبع:سایت مرکزسوباک دو ایران
[ad_2]
منبع : بیتوته
آخرین دیدگاهها