روغن مر از صمغ درخت مر استخراج می‌شود
موارد استفاده، فواید و اقدامات احتیاطی روغن مر
روغن مُر محصولی است که از تقطیر بخار صمغ خشک شده‌ی درختی خاردار به نام Commiphora myrrha به دست می‌آید. این روغن به رنگ ویژه خود که از کهربایی تا قهوه‌ای متغیر است و رایحه خاکی آن که بیشتر در رایحه درمانی استفاده می‌شود، شناخته می‌شود.
اگرچه روغن مُر در مراسم مذهبی و معنوی محبوب است، اما پتانسیل درمانی آن در حال حاضر مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی که در مجله ای به اشتراک گذاشته شده است، به ما می‌گوید که این روغن مملو از ترپنوئیدها است و فعالیت ضد باکتری، ضد عفونی کننده، بی‌حس کننده و ضد تومور دارد. می‌خواهید در مورد آن زیادتر بدانید در ادامه با ما همراه باشید؟
از روغن مُر به عنوان درمان موضعی برای زخم‌ها استفاده می‌شود
موارد استفاده و فواید روغن مر
مُر صمغی است که از درخت مُر، درختی بومی شمال شرق آفریقا و جنوب غرب آسیا، به دست می‌آید. در طول تاریخ، به علت عطر تند آن، از مُر به عنوان بخور و عطر استفاده می‌شده است. باورهای عامیانه حضور مُر در خانه را با محافظت در برابر انرژی‌های منفی مرتبط می‌دانند. علاوه بر این، از مُر برای اهداف معنوی نیز استفاده می‌شود.
با این حال، همانطور که در بررسی نشان داده شد، بیش از 100 سال پیش ترکیبات و مصارف دارویی مُر شناسایی شد. مشخص شد که مُر منبع جالبی از سس کوئی ترپن‌های بیواکتیو است که خاصیت ضد عفونی کننده، ضد التهابی، مسکن و التیام بخش دارد.
امروزه، روغن مُر (محصول جانبی رزینی که از درخت استخراج می‌شود) رایج‌ترین شکل مصرفی برای مصارف دارویی است. از روغن مُر به عنوان درمان موضعی برای زخم‌ها، عفونت‌ها و کبودی‌ها استفاده می‌شود. در ادامه به کاربردهای اصلی آن اشاره می‌کنیم.
کمک به حذف باکتری‌های مضر
از دوران باستان، از بخور مُر برای تصفیه هوا و کم شدن انتشار عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شده است. امروزه، هم از روغن مُر و هم از بخار بخور برای این منظور استفاده می‌شود.
مطالعه‌ای گزارش داد که روغن مُر دارای خواص ضد میکروبی است. علاوه بر این، سوزاندن مُر و کندر می‌تواند تعداد باکتری‌های موجود در هوا را تا ۶۸ درصد کم شدن دهد.
مطالعه‌ای در آزمایشگاه، نشان داد که رقتین ۰.۱ درصدی روغن مُر در مبارزه با باکتری Borrelia burgdorferi که سبب بیماری لایم می‌شود، سودمند است.
برای ارزیابی دقیق‌تر این خواص، مطالعات زیادتری ضروری است. با این حال، این یافته‌ها نشان می‌دهند که روغن مُر شاید گزینه مناسبی برای مبارزه با بعضی باکتری‌های مقاوم به دارو باشد.
کمک به سلامت پوست
در طب سنتی، از روغن مُر به عنوان یک درمان موضعی برای عفونت‌های پوستی و زخم‌ها استفاده می‌شده است. در این راستا، تحقیقات نشان داد که گونه‌های Commiphora myrrha دارای خواص ضد قارچی هستند که از درمان عفونت‌های قارچی حمایت می‌کنند.
از سوی دیگر، مطالعه‌ای بر روی لوله‌های آزمایش گزارش داد که مخلوطی از روغن‌ها شامل مُر به تسکین زخم‌های پوستی کمک می‌نماید. به طور ویژه، این روغن‌ها مولکول‌های پروتئینی مرتبط با فرآیندهای التهاب و بازسازی را مهار می‌کنند که نشان‌دهنده اثر ضد التهابی و ترمیم زخم آنها است. در این مطالعه ای، مخلوطی از روغن مُر با روغن چوب صندل به حذف میکروب‌های ایجادکننده عفونت در زخم‌های پوستی کمک نموده است.
کمک به کم شدن درد و التهاب
در طب سنتی، روغن مُر به عنوان یک مسکن طبیعی درد در نظر گرفته می‌شود. شواهد نشان می‌دهد که ترکیبات آن با گیرنده‌های اپیوئیدی تعامل می‌کنند که سیگنال‌هایی را برای تسکین درد به مغز ارسال می‌کنند. علاوه بر این، تولید مواد شیمیایی که سطح التهاب را افزایش می‌دهند، مهار می‌نماید. با توجه به این موارد، روغن مُر بیشتر برای مشکلات زیر توصیه می‌شود:
• سردردها
• التهاب و درد مفاصل
• دردهای عضلانی
استفاده از خواص ضد میکروبی روغن مُر در دهانشویه و خمیردندان
کمک به سلامت دهان
از خواص ضد میکروبی روغن مُر در ساخت دهانشویه‌ها و خمیر دندان استفاده می‌شود. به علت ترکیبات آن، التهاب لثه و تجمع پلاک را کم شدن می‌دهد و از این رو از درمان التهاب لثه حمایت می‌نماید.
مطالعه‌ای نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری بهجت (یک اختلال التهابی) بعد از استفاده از دهانشویه مُر، بهبود علائم را تجربه نموده‌اند. به طور ویژه، ۵۰ درصد از آنها تسکین کامل درد و ۱۹ درصد بهبودی کامل زخم‌های دهان را گزارش نمودند.
با این حال، موقع استفاده از دهانشویه‌های شامل مُر می بایست احتیاط نمود. این محصول نباید بلعیده شود زیرا می‌تواند سمی باشد.
مبارزه با رادیکال‌های آزاد
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان می‌دهند که روغن مُر دارای پتانسیل آنتی‌اکسیدانی قوی‌تر از ویتامین E است. بر این اساس، این روغن متحدی عالی برای مهار تاثیرات منفی رادیکال‌های آزاد به شمار می‌رود. با این حال، برای تأیید این تاثیرات در انسان به شواهد زیادتری نیاز است. تا به امروز، مشخص نیست که آیا استنشاق یا استفاده موضعی از روغن مُر (که اشکال ایمن استفاده هستند) بتوانند همین اثر را داشته باشند.
سایر کاربردهای احتمالی روغن مُر
در حال حاضر، تحقیقات در مورد تاثیرات روغن مُر همچنان ادامه دارد. با توجه به کمبود شواهد قطعی، توصیه می‌شود با احتیاط و فقط به صورت خارجی از آن استفاده شود. نتایج مطالعات همچنین کاربردهای زیر را پیشنهاد می‌نماید:
• محافظت در برابر آفتاب: مطالعه‌ای نشان داد که ضدآفتاب SPF 15 شامل روغن مُر در مهار تاثیرات اشعه خورشید نسبت به ضدآفتاب به تنهایی مؤثرتر بوده است.
• رفع کپک: در خانه، روغن مُر می‌تواند به حذف کپک‌هایی که روی دیوارها و غذا رشد می‌کنند، کمک نماید.
• پتانسیل ضد تومور: این روغن درمانی برای سرطان نیست و شواهد هنوز کافی نیستند. با این حال، مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهند که اجزای روغن مُر شاید به نماید کردن رشد سلول‌های سرطانی کمک کنند.
توجه: این موارد صرفاً بر پایه یافته‌های اولیه بوده و برای تأیید اثربخشی و بی خطر بودن آنها به تحقیقات بالینی زیادتری نیاز است.
روغن مر به تنهایی قادر هست سبب تحریک پوست شود
خطرات و اقدامات احتیاطی موقع استفاده از روغن مر
روغن مر به تنهایی قادر هست سبب تحریک پوست شود. بر این اساس، مثل سایر روغن های ضروری، استفاده از چند قطره کافی است. در واقع، برای استفاده موضعی، خوبتر است آن را با یک روغن حامل مثل روغن نارگیل، بادام یا جوجوبا ترکیب نمایید.
خوبترین راه این است که قبل از استفاده روی ناحیه وسیع‌تر، یک آزمون پچ کوچک انجام دهید. مقدار کمی از محصول را روی ناحیه کوچکی از پوست بمالید. اگر پس از 2 ساعت هیچ عکس العمل ناخواسته ای مشاهده نشد، قادر هستید بدون مشکل از آن استفاده نمایید.
به هیچ وجه نباید به صورت خوراکی استفاده شود، زیرا شاید سمی باشد. بعضی از علائم بلعیدن آن عبارتند از ناراحتی گوارشی مثل تهوع، استفراغ، اسهال و تورم شکم. علاوه بر این، در موارد زیر منع استفاده دارد:
• دیابت
• بارداری و شیردهی
• بیماری های قلبی
• استفاده داروهای ضد انعقاد خون
• بیمارانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار گیرند.
روغن مر به صورت موضعی و استنشاقی استفاده می گردد
روش استفاده از روغن مر
روغن مر به صورت موضعی، استنشاقی یا به عنوان ترکیبی در محصولات مواظبت دندان استفاده می گردد. برای پیشگیری از خطر تحریک پوست، می بایست آن را با روغن های حامل مثل روغن هسته انگور، بادام، نارگیل، جوجوبا و … رقیق نمود. نسبت مناسب 3 تا 6 قطره در 5 میلی لیتر روغن حامل است.
برای استنشاق آن، 4 تا 6 قطره روغن را در دستگاه پخش کننده قرار دهید. گزینه دیگر افزودن آن به آب داغ و استفاده از بخار آن است.
نکته های مهم در مورد روغن مر
به علت عطر و خواص آن، روغن مر در طب سنتی به عنوان مسکن طبیعی درد، ضد عفونی کننده و ضد میکروب استفاده می گردد. در حال حاضر، مطالعات بسیاری از خواص آن را تأیید می کنند. با این حال، استفاده خوراکی آن سمی است و می بایست فقط به صورت خارجی استفاده شود. تحقیقات روی این ماده همچنان ادامه دارد. و اگرچه یافته ها امیدوارکننده هستند، اما برای در نظر گرفتن آن به عنوان درمان اولیه بیماری ها کافی نیستند. بر این اساس، استفاده از آن صرفاً می بایست به عنوان مکمل باشد.
روغن مر جایگزینی برای درمان های پزشکی تجویز شده پزشک نیست
سوالات متداول در خصوص روغن مر
1. روغن مر چیست؟
روغن مر از صمغ درخت مر استخراج می گردد. این درخت در مناطق گرمسیری مثل آفریقا و شبه جزیره عربستان رشد می نماید. روغن مر از دیرباز در طب سنتی برای درمان انواع بیماریها استفاده می شده است.
2. فواید روغن مر چیست؟
روغن مر دارای خواص ضد التهابی، ضد میکروبی، ضد قارچی و ضد درد است. همچنین قادر هست به بهبود زخم ها و سوختگی ها کمک نماید.
3. عوارض جانبی روغن مر چیست؟
روغن مر به طور کلی بی خطر است، اما در بعضی اشخاص شاید سبب تحریک پوست شود. همچنین زنان باردار و شیرده می بایست از استفاده آن خودداری کنند.
4. چطور از روغن مر استفاده کنیم؟
روغن مر را میتوان به صورت موضعی، استنشاقی استفاده نمود. برای استفاده موضعی، چند قطره از روغن را روی پوست بمالید و ماساژ دهید. برای استنشاق، چند قطره از روغن را در دستگاه پخش کننده بریزید.
5. از کجا میتوان روغن مر را خریداری نمود؟
روغن مر را میتوان در فروشگاه های مواد غذایی سالم، عطاری ها و داروخانه ها یافت.
6. آیا روغن مر برای کودکان بی خطر است؟
روغن مر به طور کلی برای کودکان بی خطر است، اما می بایست با احتیاط استفاده شود. برای کودکان زیر 2 سال، از روغن مر به صورت رقیق شده استفاده نمایید.
7. آیا روغن مر برای حیوانات خانگی بی خطر است؟
روغن مر به طور کلی برای حیوانات خانگی بی خطر است، اما می بایست با احتیاط استفاده شود. قبل از استفاده از روغن مر روی حیوان خانگی خود با دامپزشک خود مشورت نمایید.
سخن پایانی
روغن مر شاید برای بعضی بیماری ها سودمند باشد، اما شواهد علمی قوی برای اثبات این ادعاها هنوز کافی نیست. قبل از استفاده از روغن مر برای درمان هر بیماری، حتماً با یک متخصص بهداشت و درمان مشورت نمایید. به یاد داشته باشید که روغن مر جایگزینی برای درمان های پزشکی تجویز شده توسط پزشک نیست و می بایست با احتیاط و به درستی استفاده شود.
آخرین دیدگاه‌ها