چطور فرزند خود را برای نخستین شب دور از خانه آماده کنیم؟

نخستین باری که فرزندتان از خانه دور می‌شود

نخستین باری که فرزندتان از خانه دور می‌شود

نخستین باری که فرزندتان از خانه دور می‌شود، نه تنها برای شما به‌عنوان والدین یا قیم، بلکه برای فرزندتان نیز یک نقطه عطف مهم است. حتی اگر کودک شما تماماً لبخند می زند و هیجان زده است که بدون شما برای یک عصر، یک روز یا یک هفته به دنیا سفر نماید ، چند گام مهم وجود دارد که قادر هستید برای رسیدن به آن انجام دهید. اطمینان حاصل نمایید که همه چیز به آرامی پیش می رود

این توصیه های متخصص را دنبال نمایید و هر دوی شما با حرکت در این قلمرو ناآشنا اعتماد به نفس زیادتری خواهید داشت.

چطور فرزند خود را برای نخستین شب دور از خانه آماده کنیم

چه زمانی “سن مناسب” است؟

همانطور که در مورد بسیاری از موارد در تربیت کودک وجود دارد، “سن مناسب” برای زمانی که کودک برای نخستین بار شب را در جای دیگری می ماند کاملاً به کودک بستگی دارد.

مگان رومانو، یک درمانگر ازدواج و خانواده (LMFT) مستقر در بروکلین، نیویورک، می گوید: «این لزوماً به سن نیست، بلکه زیادتر به آمادگی مربوط می گردد. “هر کودک با تجربیات ذهنی خود منحصر به فرد است. شما قادر هستید یک کودک 5 ساله را برای خوابیدن در خانه خوبترین دوستش هیجان زده نمایید یا یک کودک 11 ساله را که ترس و وحشت دارد، زیرا بعضی وقت ها هنگامی مضطرب است هنوز رختخواب را خیس می نماید.

آماده شدن فرزند برای نخستین شب دور از خانه خود

لیندا اسنل، مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز و بنیانگذار New Method Wellness، موافق است که زمان مناسب برای دوری از خانه فرزندتان به آمادگی او بستگی دارد. برای کمک به شما در تعیین اینکه آیا این گام مناسبی است یا خیر، او توصیه می‌نماید به سؤالات زیر فکر نمایید:

– آیا کودک شما قادر هست بدون مشکل و نظارت به رختخواب برود یا بخوابد؟

– آیا فرزندتان راه‌های مناسبی را برای حل یک مشکل یا برخورد با یک جایگاه غمگین‌کننده بدون شما نشان می‌دهد؟

– آیا کودک شما بدون مشکل در تخت خودش می خوابد؟

– آیا کودک شما در طول شب می خوابد یا بیشتر از خواب بیدار می گردد؟ در صورت دومی، دلیل اختلال خواب چیست؟

– آیا فرزند شما هنوز هم زمانی که در مهدکودک، شرکت در میهمانی های بازی یا در مدرسه دور است، علائمی از اضطراب جدایی نشان می دهد؟

– آیا فرزندتان دنیا را مکانی امن یا مکانی برای ترسیدن می‌داند؟

– هنگامی فرزند شما بدون همراه در خانه پدربزرگ و مادربزرگ یا خانه یکی دیگر از اعضای نزدیک خانواده ماند، چطور رفتار نمود؟

– هنگامی برنامه تغییر می نماید فرزند شما چقدر انعطاف پذیر است؟

– فرزند شما تا چه اندازه قادر هست نیازهای خود را به غیر از شما، والدین یا قیم خود در میان بگذارد؟

– فرزند شما چقدر قادر هست بدون شما احساسات خود را آهسته نماید یا کنترل نماید؟

اسنل می‌گوید: «کودکی که به توانایی خود برای حرکت در فضاهای جدید و ناآشنا با نگرش کنجکاو نشان می‌دهد و در عین حال قادر به پیروی از دستورالعمل‌ها است، نشانه مثبت آمادگی است.» در مقابل، کودکی که دائماً سرگردان است، دستورات را نادیده می‌گیرد، از محیط ناآشنا مبهوت می‌شود، یا هنوز قادر به استفاده از مکانیسم‌های مقابله‌ای برای تسکین خود نیست، احتمالاً آماده نیست.

هر کودکی با تجربیات ذهنی خود منحصر به فرد است. قادر هستید یک کودک 5 ساله را هیجان زده داشته باشید که در خانه خوبترین دوستش بخوابد یا یک کودک 11 ساله را که می ترسد زیرا بعضی وقت ها هنگامی مضطرب است هنوز رختخواب را خیس می نماید.

– مگان رومانو، LMFT

در مواردی که خوابیدن برای کودک شما خیلی دلهره آور است، رومانو پیشنهاد می نماید با سفرهای کوچک در طول روز به خانه شخصی که به آن اعتماد دارید، آغاز نمایید.

او همچنین می‌افزاید که مرز باریکی بین مواظبت از اضطراب کودک شما وجود دارد – که مانع از آن می‌شود که مهارت‌های مورد نیاز برای کار کردن با این اضطراب را ایجاد نماید – و به آرامی او را وادار نمایید تا چیزی خارج از منطقه راحتی خود را تحمل نماید. هر چقدر هم که گام رو به جلو کوچک باشد، رومانو از شما می خواهد که فرزندتان را برای تلاش هایش تحسین نمایید.

رومانو می‌گوید: «اگر این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز بود، به تدریج زمان دوری را افزایش دهید و احتمالاً خانواده نزدیک دیگری را که به آن اعتماد دارید برای انجام آزمایشی مشارکت دهید. این سبب می گردد که آنها با احساس تسلط به جلو حرکت کنند و سطح اعتمادی بین شما و فرزندتان ایجاد می نماید.

آماده کردن فرزند برای نخستین شب دور از خانه

آماده شدن فرزند برای نخستین شب دور خانه خود

اگر به این نتیجه رسیده اید که فرزندتان آماده است نخستین شب دور از خانه خود را تجربه نماید، آماده شدن زودتر از موعد قادر هست کمک نماید تا همه چیز به خوبی پیش برود.

در مورد آنچه میتوان انتظار داشت بحث نمایید

موقع خوابیدن در هر جایی – چه در خانه یکی از اقوام، چه در خانه یک همکلاسی یا اقامت چند روزه در یک کمپ – مهم است که در مورد آنچه که شاید در زمان دوری از کودک انتظار داشته باشد صحبت نمایید. اگر خانه یکی از اعضای خانواده است یا با یک گروه می‌خوابید، با شخصی که میزبانی می‌نماید در مورد آنچه که برای عصر روی اسکله است صحبت نمایید و آن جزئیات را به فرزندتان منتقل نمایید.

اگر یک کمپ است، از غذا گرفته تا خوابگاه و حمام و فعالیت‌ها در مورد آن صحبت نمایید. دانستن اینکه آنها به چه چیزی وارد می شوند قادر هست به آرامش ذهن فرزند شما (و خودتان) کمک نماید.

آموزش مرزها

یکی از ترسناک ترین قسمت های دوری فرزندتان از خانه برای نخستین بار این است که نتوانید از او در برابر خطرات احتمالی محافظت نمایید. خوبترین چیز بعدی برای حضور در کنار آنها این است که به فرزند خود بیاموزید که چطور مرزهای شخصی خود را ایجاد و اعمال نماید. همچنین عاقلانه است که در صورت وقوع یا اشتباه، برنامه های عملی طراحی نمایید.

“در سن چهار سالگی، می بایست به کودک شما تفاوت بین “لمس خوب” و “لمس بد” آموزش داده شود. اگر مطمئن نیستید که چطور این مکالمه را با کودک خود در مورد لمس نامناسب آغاز نمایید یا انجام دهید، از پزشک اطفال خود بخواهید این کار را انجام دهد. بر این اساس، اما در طول مکالمه حضور داشته باشید تا کودک بداند که قادر هست در این مورد نیز با شما آشکارا صحبت نماید.» اسنل توصیه می نماید.

سایر مرزهای شخصی شاید شامل آستانه معینی از خشن بودن (به ویژه در پسران رایج اما مختص آنها نیست) و موضوعات گفتگوی ویژه باشد.

هر زمان که فرزند شما دور از خانه است، می بایست نام، شماره تلفن و نشانی خود را برای بسپارد (یا حداقل روی شخص خود نوشته شود). همچنین عاقلانه است که به آنها یاد دهید چطور با 911 تماس بگیرند و چه مواردی چنین تماسی را تضمین می نماید.

یک آیتم راحتی ملموس را بسته بندی نمایید

شاید احمقانه به نظر برسد، اما داشتن چیزی آشنا قادر هست در فضایی ناآشنا به کودک شما آرامش دهد. این قادر هست هر چیزی باشد، از یک اسباب بازی یا پتوی مورد علاقه گرفته تا عکس.

“اگر کودک شما برای رفتن یک شبه آماده است اما از دور بودن از شما عصبی و غمگین است، توصیه می کنم پنج تا شش عکس مورد علاقه فرزندتان را لمینت نمایید و آنها را روی حلقه قرار دهید. اسنل می گوید از عشق تو. همچنین می‌توانید به فرزندتان کارتی بدهید که در زمانی که دور است بخواند، یا یک نقاشی ساده که بتواند به آن نگاه نماید.»

چطور فرزند خود را برای نخستین شب دور از خانه آماده کنیم

احساس ناراحتی آنها را عادی نمایید

اگر احساس می‌نمایید فرزندتان آماده است تا نخستین شب زندگی‌اش را تجربه نماید – اما می‌دانید که به علت تجربه‌ای جدید، او احساس ناراحتی قابل‌توجهی را تجربه می‌نماید، حتماً این احساسات را عادی نمایید. آنها را کوچک نکنید.

اسنل می‌گوید: «زمانی را برای صحبت با فرزندتان در مورد احساساتش اختصاص دهید و توجه بی‌نظیر خود را به او معطوف نمایید. درگیر کردن فرزندتان در این نوع مکالمه مهم است زیرا سبب رشد اجتماعی و عاطفی می‌شود.» یک زمان عالی برای انجام این کار، زمانی است که برای شب (یا روزها) دور از خانه وسایل خود را جمع نمایید.

اگر کودک شما در زمانهایی متوجه شد که آماده شب ماندن نیست و می‌خواهد به خانه بیاید، نباید تحت فشار شما قرار بگیرد یا مزاحم شود.

– لیندا اسنل، LCSW

اگر احساس عصبی بودن می‌نمایید، اما فرزندتان ترس‌های خود را به زبان نمی‌آورد، می‌توانید به سادگی این سؤال را بررسی نمایید: «امروز در مورد دوری‌ماندن چه احساسی دارید؟» شاید متوجه شوید که در احساسات آنها نوساناتی وجود دارد – یک دقیقه آنها شاید هیجان زده و یک ساعت بعد ترس داشته باشند. احساسات ثابت نیستند، و این نیز خوب است.

با این اوصاف، اگر کودک شما هر روز اضطراب، ترس یا تردید شدید را تجربه می نماید، احتمالاً عاقلانه است که آمادگی او را مجدداً بررسی نمایید.

به آنها آگاهی دهید که برگشت به خانه اشکالی ندارد

اگر کودک شما به طور کلی از دور بودن احساس خوبی دارد اما هنوز تردید دارد، مطمئن شوید که اگر نیاز یا می‌خواهد به خانه بازگردد، اشکالی ندارد. در واقع، ایده‌آل است که یک برنامه عملیاتی ارائه دهید تا آنها احساس کنند در صورت لزوم «خروج» دارند.

اسنل می‌گوید: «اگر در مقطعی متوجه شود که برای شب ماندن آماده نیست و می‌خواهد به خانه بیاید، نباید از طرف شما تحت فشار قرار بگیرد یا به او مزاحمتی بدهد.

در بعضی از سناریوها، شاید بخواهید پیمانی ببندید تا به آن‌ها کمک نمایید تا آن دقایق اولیه اضطرابی را که شاید بعد از ترک تحصیل احساس کنند، پشت سر بگذارند. به عنوان مثال، شاید از کودک خود بخواهید موقع شب اقامت یک یا دو ساعت منتظر بماند یا زمانی که به کمپ تابستانی یک هفته ای می رود، یک یا دو روز صبر نماید. این به آن‌ها زمان می‌دهد تا با این ایده آشنا شوند و حتی شاید متوجه شوند که چقدر می‌تواند سرگرم‌کننده باشد.

سخنی از Verywell

گذراندن نخستین شب دور از خانه یک نقطه عطف برای شما و فرزندتان است. در واقع، نشان می دهد که فرزند شما دارای احساس واقعی خودمختاری است، که یکی از اهداف اصلی تربیت کودک است.

دوری از والدین نیز برای رشد اجتماعی خیلی مهم است و به فرزند شما فرصتی می‌دهد تا از جهان خارج شود و زیادتر ببیند. در آخر، اسنل می‌گوید که به “تقویت جدایی کمک می‌نماید تا فرد بتواند تجربیاتی را شکل دهد که لزوماً بر پایه خواسته‌های یک مراقب نیست و بالعکس.”

منبع : بیتوته