آزمایش بیلی روبین؛ برای چه و چه زمانی می بایست انجام شود؟

آزمایش بیلی روبین سطح بیلی روبین را در خون شما اندازه گیری می نماید. بیلی روبین (bil-ih-ROO-bin) یک رنگدانه زرد رنگ است که در طی تجزیه گلبول های قرمز ساخته می گردد. بیلی روبین از کبد عبور می نماید و در آخر از بدن دفع می گردد. سطوح بالاتر از حد معمول بیلی روبین شاید نشان دهنده انواع مختلف مشکلات کبدی یا مجاری صفراوی باشد. بعضی وقت ها، سطوح بالاتر بیلی روبین شاید به علت افزایش شتاب تخریب گلبول های قرمز خون باشد.

• نام کامل آزمایش بیلی روبین

• آزمایش اندازه‌گیری بیلی‌روبین

• آزمایش سنجش بیلی‌روبین

• بیلی روبین کل – خون

• بیلی روبین کونژوگه – خون

• آزمایش زردی

• آزمایش سطح بیلی‌روبین

خون

یک پزشک یا پرستار معمولا برای آزمایش خون، نمونه ای از رگ دست شما می گیرد. سپس با یک سوزن ، مقدار کمی خون را داخل یک ویال جمع آوری می کنند. شاید موقع وارد شدن یا خارج شدن سوزن، سوزش کمی احساس نمایید. این کار فقط چند دقیقه طول می کشد. پس از آن، نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می گردد و نتایج بعدا به شما آگاهی داده خواهد شد.

اگر نوزاد شما دچار زردی شده است، پزشک سطح بیلی روبین او را بررسی می نماید تا مطمئن شود خیلی بالا نباشد. زردی نوزاد شایع است و معمولا جای نگرانی ندارد، اما سطح خیلی بالای بیلی روبین در نوزادان قادر هست سمی باشد. پزشک معمولا با یک لانست استریل پاشنه پای نوزاد را سوراخ می نماید تا نمونه خون بگیرد. این یک روش رایج برای غربالگری نوزادان از دید بیماری ها است.

خطر کمی برای گرفتن خون وجود دارد. اندازه سیاهرگ ها از فردی به فرد دیگر و از یک طرف بدن به سمت دیگر متفاوت است. گرفتن نمونه خون از بعضی اشخاص شاید دشوارتر از دیگران باشد.

خطرات مرتبط با خونگیری کم است، اما شاید شامل موارد زیر باشد:

• خون ریزی بیش از حد

• غش یا احساس سبکی سر

• سوراخ های متعدد برای تعیین محل رگ ها

• هماتوم (جمع شدن خون در زیر پوست)

• عفونت (هر زمان که پوست شکسته شود یک خطر خفیف)

• حداقل 4 ساعت قبل از انجام آزمایش نباید چیزی بخورید یا بنوشید.

• شاید پزشک به شما دستور دهد که استفاده داروهایی را که بر روی آزمایش تأثیر می‌گذارند، متوقف نمایید.

هر روز مقدار کمی از گلبول های قرمز قدیمی با گلبول های جدید جایگزین می گردد. بعد از حذف این سلول های خونی قدیمی، بیلی روبین در خون باقی می ماند. کبد به تجزیه بیلی روبین کمک می نماید تا بتوان آن را در مدفوع از بدن خارج نمود.

سطح بیلی روبین در خون 2.0 میلی گرم در دسی لیتر قادر هست زردی ایجاد نماید. زردی یک رنگ زرد در پوست، غشاهای مخاطی یا چشم است.

زردی شایع ترین علت برای بررسی سطح بیلی روبین است. این آزمایش احتمالا زمانی سفارش داده می گردد که:

• پزشک در مورد زردی نوزاد دلواپس است (اکثر نوزادان کمی زردی دارند)

• زردی در نوزادان بزرگتر، کودکان و بزرگسالان ایجاد می گردد

• آزمایش بیلی روبین نیز زمانی تجویز می گردد که پزشک مشکوک به مشکلات کبدی یا کیسه صفرا باشد.

• داروهایی که سطح بیلی روبین را افزایش می دهند: آزاتیوپرین ، اسید اسکوربیک (ویتامین C) ، داروهای ضد مالاریا ، آلوپورینول ، استروئیدهای آنابولیک ، آنتی بیوتیک ها ، کلرپروپامید (دیابینس)،عوامل کولینرژیک،دکستران،کدئین ،مپریدین ، اپی نفرین ، دیورتیک ها ، اسید نیکوتینیک (دوزهای بالا) ، مورفین ، متوترکسات،متیل دوپا ، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ، قرص های ضد بارداری ، فنوتیازین ، کینیدین ،ریفامپین ، سالیسیلات ها ، سولفونامیدها ، استروئیدها،ویتامین A ، تئوفیلین ،

• داروهایی که سطح بیلی روبین را کم شدن می دهند: پنی سیلین ، سالیسیلات ها (دوزهای بالا)، باربیتورات ها، کافئین

• بارداری: سطح بیلی روبین در دوران بارداری به طور طبیعی کمی افزایش می یابد.

• نژاد: سطح بیلی روبین در اشخاص سیاه پوست به طور طبیعی کمی بالاتر از اشخاص سفیدپوست است.

• سن: سطح بیلی روبین در اشخاص مسن به طور طبیعی کمی بالاتر از اشخاص جوان است.

• بیماری های کبدی: بیماری های کبدی قادر هست سطح بیلی روبین را افزایش دهد.

• بیماری های گلبول های قرمز: بیماری های گلبول های قرمز قادر هست سطح بیلی روبین را افزایش دهد.

نتایج آزمایش بیلی روبین به صورت بیلی روبین مستقیم، غیر مستقیم یا تام بیان می گردد. بیلی روبین کل ترکیبی از بیلی روبین مستقیم و غیر مستقیم است. به طور معمول، نتایجی برای بیلی روبین مستقیم و کل دریافت خواهید نمود.

نتایج معمول برای آزمایش بیلی روبین کل 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) برای بزرگسالان و معمولاً 1 میلی گرم در دسی لیتر برای اشخاص زیر 18 سال است. نتایج معمولی برای بیلی روبین مستقیم معمولاً 0.3 میلی گرم در دسی لیتر است.

این نتایج شاید از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر کمی متفاوت باشد. نتایج شاید برای زنان و کودکان کمی متفاوت باشد. نتایج همچنین شاید تحت تأثیر بعضی غذاها، داروها یا ورزش سخت باشد. به همین علت، حتماً به پزشک خود در مورد سطح فعالیت خود و همچنین هر نوع غذا یا دارویی که استفاده نموده اید، آگاهی دهید.

سطح بیلی روبین پایین تر از حد معمول معمولاً دلواپس کننده نیست. سطوح بالاتر بیلی روبین مستقیم در خون شما شاید نشان دهد که کبد شما به درستی بیلی روبین را پاک نمی نماید. این شاید نشان دهنده صدمه یا بیماری کبد باشد. سطوح بالای بیلی روبین غیر مستقیم شاید نشانه مشکلات دیگری باشد.

یکی از علل شایع و بی ضرر افزایش بیلی روبین، سندرم گیلبرت است، کمبود آنزیمی که به تجزیه بیلی روبین کمک می نماید.پزشک شما شاید آزمایش های زیادتری را برای بررسی موقعیت شما تجویز نماید. همچنین شاید از نتایج آزمایش بیلی روبین برای نظارت بر شرایط ویژه مثل زردی استفاده شود.

1. آزمایش بیلی روبین چیست؟

آزمایش بیلی روبین برای اندازه گیری سطح بیلی روبین در خون شما انجام می گردد. بیلی روبین یک ماده زرد رنگ است که در موقع تجزیه طبیعی سلول های خونی (گلبول های قرمز) ایجاد می گردد.

2. چطور برای آزمایش بیلی روبین آماده شوم؟

معمولاً نیازی به آمادگی خاصی برای آزمایش بیلی روبین نیست. با این حال، شاید پزشک شما از شما بخواهد که برای چند ساعت قبل از آزمایش چیزی نخورید و ننوشید.

3. آزمایش بیلی روبین چطور انجام می گردد؟

یک پزشک یا پرستار نمونه ای از خون شما را از راه ورید در بازوی شما می گیرد. این کار فقط چند دقیقه طول می کشد.

4. نتایج آزمایش بیلی روبین چه زمانی آماده می گردد؟

نتایج آزمایش بیلی روبین معمولاً در عرض چند روز آماده می گردد.

5. اگر سطح بیلی روبین من بالا باشد به چه معناست؟

افزایش سطح بیلی روبین قادر هست نشان دهنده موارد زیر باشد:

• یرقان: یرقان حالتی است که پوست و سفیدی چشم شما به رنگ زرد در می آید.

• مشکلات کبدی: مشکلات کبدی قادر هست سبب افزایش سطح بیلی روبین در خون شما شود.

• مشکلات گلبول های قرمز: مشکلات گلبول های قرمز قادر هست سبب افزایش سطح بیلی روبین در خون شما شود.

• انسداد مجاری صفراوی: انسداد مجاری صفراوی قادر هست از خروج بیلی روبین از کبد پیشگیری نماید و سبب افزایش سطح بیلی روبین در خون شما شود.

6. اگر سطح بیلی روبین من پایین باشد به چه معناست؟

کم شدن سطح بیلی روبین قادر هست نشان دهنده موارد زیر باشد:

• کم خونی: کم خونی وضعیتی است که در آن بدن شما گلبول های قرمز خونی کافی ندارد.

• هموکروماتوز: هموکروماتوز یک بیماری ارثی است که سبب می گردد بدن شما آهن بیش از حد جذب نماید.

• آزمایش بیلی روبین یک آزمایش ساده و بی خطر است.

• مهم است که قبل از انجام آزمایش بیلی روبین، تمام داروهایی را که استفاده می نمایید به پزشک خود آگاهی دهید.

• همچنین می بایست هر گونه بیماری یا شرایط پزشکی دیگری را که دارید به پزشک خود آگاهی دهید.

از اطلاعات موجود در این نوشته نباید به عنوان جایگزین نظر حرفه ای پزشک استفاده شود. اگر در مورد تندرستی خود سوالی دارید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.