[ad_1]

،لکنت زبان درمان،درمان لکنت زبان

لکنت زبان اختلال در روش معمولی سخن گفتن است و می‌تواند شکل‌های متفاوتی داشته باشد

 

لکنت ناگهانی زبان در کودکان احتمالا به علل روانشناختی مثل ترس و وحشت ناگهانی بازمی‌گردد و معمولا پس از مدتی به طور خودبه‌خود رفع می‌شود.

لکنت ناگهانی زبان معمولا پس از یک حادثه ترسناک به وجود می‌آید و بیشتر یک پدیده مربوط به دوران خردسالی است اگرچه شاید در بزرگسالان نیز اتفاق بیافتد. اختلال لکنت زبان شاید برای هفته‌ها و یا سال‌ها در فرد باقی بماند. لکنت ناگهانی زبان اگر چه یک موضوع دلواپس کننده برای والدین می‌باشد اما در اکثر کودکان بدون نیاز به مراجعه به متخصص و به مرور زمان بهبود پیدا می‌نماید. با این حال برای بعضی‌ها این اختلال می‌تواند مادام العمر بوده و سبب ایجاد مشکلاتی در عملکرد فرد در مدرسه و یا محیط کار شود. داشتن اطلاعات کافی و روش برخورد با این اختلال می‌تواند کمک بزرگی به رفع آن نماید.

 

لکنت زبان چیست؟
لکنت زبان اختلال در روش معمولی سخن گفتن است و می‌تواند شکل‌های متفاوتی داشته باشد. به عنوان مثال، بعضی اشخاص چند حرف اول واژه را تکرار می‌کنند و یا آن را می‌کشند. بعضی اوقات نیز توقف کامل صحبت و یا حذف تلفظ یک واژه را شامل می‌شود. بعضی نیز صحبت خود را با صداهای نامتعارف قطع می‌کنند.

لکنت زبان می‌تواند در هر سنی رخ دهد اما بین کودکانی که در حالت یادگیری و جمله‌سازی هستند رایج‌تر است و زیادتر پسران دچار این اختلال می‌شوند. این اختلال معمولا بین 18 تا 24 ماهگی آغاز و تا 5سالگی دیده می‌شود. از هر 5 کودک یک نفر در مقطعی از زندگی دچار لکنت ناگهانی زبان شده و سبب نگرانی والدین می‌شود. از هر 20 کودک، یکی از آنها به زمان 6 ماه و یا زیادتر با این معضل روبه‌روست.

در سنین 6 تا 7 سالگی نیز که مصادف با زمان آغاز مدرسه می‌باشد به لحاظ ویژگی‌های عاطفی و سازگاری اجتماعی ویژه این دوره جایگاه مناسبی است برای بروز لکنت زبان در میان کودکانی که زیادتر مستعد چنین اختلالی می‌باشند. گاهی از موارد در دوران بلوغ نیز افرادی که قبلا به نحوی لکنت زبان داشته‌اند دچار لکنت زبان می‌شوند.

علل بروز لکنت زبان چیست؟
* اگر کودک از ابتدا به خوبی صحبت می‌نموده و مشکل گفتاری نداشته است اما چند هفته یا چند روز است که لکنت پیدا نموده است، دلیل آن می‌تواند روانشناختی باشد که خوبتر است توسط روانشناس بررسی شود.

* اضطراب کودکان، نگرانی، ترس ناشی از جروبحث والدین و ناامن بودن فضای تربیتی خانه از جمله علل روانشناختی لکنت ناگهانی زبان می‌باشد.

* ژنتیک؛ در حدود 60 درصد از تمام کسانی که دچار لکنت زبان هستند در اقوام نزدیک‌شان اشخاص مبتلا به لکنت زبان وجود دارند.

* مشکل در فرایندهای مغزی؛ این اشخاص در فرایند تکلم و در تعامل پیام‌های مغزی با ماهیچه‌ها و اندام‌های مورد نیاز در گفتار مشکل دارند.

* عارضه‌های گفتاری و زبانی و تاخیرهای شناختی، شتاب زیاد حین تکلم و افزایش دامنه لغات در کودک نیز می‌تواند از دلایل عمده این مشکلات گفتاری باشد.

 

،لکنت زبان درمان،درمان لکنت زبان

لکنت ناگهانی زبان در کودکان احتمالا به علل روانشناختی مثل ترس و وحشت به وجود می آید

 
چطور به کودک کمک کنیم؟
* مواظب باشید در زمانهایی که کودکتان با لکنت زبان صحبت می‌نماید، علت این گونه صحبت کردن را از کودک نپرسید یعنی به او نگویید که «برای چه این طوری صحبت می کنی؟»

* اگر فرزندتان لکنت دارد می بایست بدانید، زمانی که عصبانی می‌شود نمی‌تواند احساسات و هیجانات خود را به صورت روشن و به درستی بیان نماید در نتیجه داد می‌کشد. پس زمانی که عصبانی می‌شود، او را درک نمایید، آرامش خود را حفظ نمایید و از تذکر، تهدید، توهین و … استفاده نکنید.

* از کودکتان نخواهید که همیشه دقیق و درست صحبت نماید.

* کودکتان را مورد انتقاد قرار ندهید.

* کودک را تصحیح نکنید.

* هنگامی کودک تمایلی به صحبت کردن ندارد او را وادار به صحبت کردن ننمایید.

* بین صحبت کردن کودک صحبت‌هایش را قطع ننمایید.

* به کودک نگویید که قبل از صحبت کردن فکر نماید.

* موقع صحبت کردن با کودکتان به آرامی با وی صحبت نمایید.


* همه درخواست‌هایش را عملی نکنید.

* مواظب باشید برای مشکلات گفتاری او، تسلیم خواسته‌های غیر منطقی او نشوید.

* محیطی لذت‌بخش و آهسته برای صحبت کردن ایجاد نمایید.

* با توجه کامل به صحبت کردن با او بپردازید. به عنوان مثال موقع شام او را در مکالمه خانوادگی دخالت دهید.

*از روش صحبت کردن او انتقاد ننماییدو به او برای صحبت کردن درست فشار نیاورید.

 

لکنت زبان در کودکان,درمان لکنت کودکان

بروز لکنت ناگهانی زبان در کودکان سبب ایجاد نگرانی‌های فراوانی در والدین می‌گردد

درمان لکنت زبان، لکنت ناگهانی زبان، علل لکنت زبان
* هنگامی که لکنت زبان شدت می‌گیرد از او نخواهید به صحبت با دیگران بپردازد. به جای آن بگذارید کاری را که نیاز به صحبت کردن ندارد انجام دهد.

* بدون این که بی‌حوصلگی نشان دهید به دقت به حرف‌های او توجه نمایید. ارتباط چشمی داشته باشید.

از درست کردن و کامل کردن جملات او اجتناب نمایید.

* هرچند که عباراتی مثل «صبر کن و نفس عمیق بکش»، «یواش‌تر» به منظور کمک به اوست اما شاید سبب شود او حساس‌تر شود. از استفاده از این عبارات بپرهیزید.

* والدین با آهسته و شمرده صحبت کردن می‌توانند الگوی خوبی برای فرزندان خود باشند.

* لکنت ناگهانی زبان بیشتر ناشی از یک واقعه ترسناک برای کودک است و ضروری است کودک از محیط‌هایی که سبب وحشتش می‌شود دور نگهداشته شود.

از عنوان کردن این اختلال به کودک واهمه نداشته باشید. به سوال های او در این مورد به گونه ای جواب دهید تا او قبول نماید که اختلال در گفتار امر عادی است و همه تا حدی در زندگی به آن دچار می‌شوند.

* لکنت در همه کودکان به یک شکل نیست. در گروهی از کودکان لکنت همراه با اضطراب، فشارهای عصبی، تیک‌های جسمانی، تغییر حالات چهره و حتی گریه است و در گروهی دیگر، لکنت باعث ناتوانایی‌های شدید ارتباطی می گردد.

* توجه داشته باشید که اگر فرزندتان حتی پس از دو سالگی نمی‌تواند حروف را به خوبی تلفظ نماید، به طور مثال «ر» را «ل» تلفظ می‌نماید، در تلفظ حروف مشکل دارد و لکنت زبان ندارد پس این اصطلاح را برای او به کار نبرید.

* در صورت عدم بهبودی دارو برای درمان و گفتار درمانی کمک خواهد نمود. بدانید که گفتار درمانی سریعا جواب نمی دهد و نیازمند جلسات متعدد است پس زود خسته نشوید و ادامه دهید.

چه زمانی از پزشک و گفتاردرمانگر کمک بخواهیم؟
بروز لکنت ناگهانی زبان در کودکان سبب ایجاد نگرانی‌ها و ناراحتی‌های فراوانی در والدین می‌گردد. در بیشتر کودکان مبتلا به لکنت زبان قبل از 5 سالگی لکنت زبان به خودی خود از بین می‌رود و نیاز به هیچگونه مداخلات درمانی مثل گفتار درمانی ندارد. اما اگر لکنت زبان مدام اتفاق می‌افتد و همراه با حرکت های صورت و بدن است خوبتر است که برای ارزیابی شرایط کودک به یک گفتار درمان مراجعه کنید. مخصوصا اگر کودکتان 5 ساله شده و علایم زیر را از خود نشان می‌دهد:

* هنگامی تکرار کل واژه ها یا جملات برای کودک سخت می‌شود.
* هنگامی کودک واژه ها را زیادتر از قبل می‌کشد.
* هنگامی صحبت کردن برای کودک خیلی سخت و محدود می‌شود.
* هنگامی متوجه می‌شوید کشش بعضی از عضلات صورت زیادتر شده است.
* هنگامی کودک سعی می‌نماید از جایگاه‌هایی که نیاز به حرف زدن دارد اجتناب نماید.
*  هنگامی کودک واژه‌ای را از ترس لکنت زبان عوض می‌نماید.
* هنگامی مشکلات زبانی دیگری نیز همراه با لکنت مشاهده کنید.

 

منبع: setare.com

[ad_2]

منبع : بیتوته