عذاب آورترین اتفاق برای بچه ها دعوای پدر و مادر مقابل چشم فرزندان شان است
اگر جزو آن دسته از مادرانی هستید که ناگهانی و برای مسائل ریز و درشت سر فرزندان تان جیغ و فریاد می نمایید و بعد خیلی زود پشیمان می شوید، توصیه های ما را جدی بگیرید.
آنچه در فرزندان تان می بینید درواقع رفتار آیینه واری از حرکت های کوچک و بزرگی است که خودتان در طول روز مقابل چشمان آنها انجام می دهید؛ پس اگر فرزندتان راهی را به اشتباه می رود و حرکتی را به غلط انجام می دهد قبل از هر گونه توبیخ و تنبیه او آنچه را پیش چشمانش انجام داده اید، مرور نمایید. رفتار او قادر هست یک نمای عینی یا یک کپی بی نقص از رفتار خود شما باشد.
خوبتر است قبل از هر چیزی بدانید که تکرار با نظم بداخلاقی در مقابل چشمان بچه ها ضرر و زیان بسیاری برای آنها و شما در پی خواهد داشت.
جدیدترین تحقیقات نشان داده است که هر چه والدین به خصوص مادرها که زیادتر با بچه ها طرف هستند عصبانیت زیادتری از خود در زمینه های مختلف در برابر فرزندانشان نشان دهد، بچه ها ناخودآگاه نسبت به هم سن و سال هایشان خصوصیات تهاجمی زیادتری خواهندداشت و افسرده تر خواهندشد. آنها خیلی راحت چنین مشکلاتی را در مدرسه و در جمع هم سن و سال هایشان نشان می دهند.
برای چه می بایست در مقابل کودک، خشم خود را کنترل کنیم؟
فراموش ننماییدکه هرچه فرزند شما کوچک تر باشد رفتارهای شما اثر زیادتری بر روح و روان او دارد. نکته این است که چطور میتوان در عین عصبانیت، مهربان هم بود.
بچه ها درواقع مهم ترین درس ها را زمانی از پدر و مادرهایشان یاد می گیرند که آنها در اوج عصبانیت قادر به کنترل رفتار خود هستند. شما در چنین موقعیتی این نکته را به فرزندتان می آموزید که با عصبانیت پشت عصبانیت، در رسیدن به خواسته اش به نتیجه نمی رسد. مهم این است که چطور در اوج عصبانیت بتوان جایگاه را مدیریت نمود.
در خصوص احساسات تان صحبت نمایید
هنگامی یک غریبه حین رانندگی یا در خیابان به هر علت شما را غمگین می نماید در خصوص ماجرا به فرزندتان این طور توضیح بدهید: «آن آدم واقعا من را عصبانی نمود. چه رفتار بی ادبانه ای! اما هرچه بود، من اجازه نمی دهم این موضوع بقیه روزمان را خربا نماید».
با این رفتار درواقع شما از خودتان برای کودک تان یک الگو ساخته اید؛ الگویی که به او یاد می دهد چطور جایگاه های عذاب آور زندگی را مدیریت نماید. به کودک تان یاد می دهید چطور عصبانیت خود را کنترل نماید قبل از اینکه عصبانیت، او را تحت کنترل درآورد.
برای بچه ها روشن نمایید که نمی گذارید خشمتان بر منطق تان غلبه نماید و به او اطمینان بدهید توانایی این را دارید که در اوج عصبانیت، جایگاه را طوری مدیریت نمایید که هیچ رفتار غیرمعقولی از خود بروز ندهید!
هنگامی آرامش خود را از دست می دهید حداقل سعی نمایید خشم تان را کنترل نمایید
دعواهای زن و شوهری ممنوع
عذاب آورترین اتفاق برای بچه ها که تاثیرگذاری غیرقابل انکاری هم روی شخصیت آنها دارد دعوای پدر و مادر مقابل چشم فرزندان شان است. مهم تر از آن، بدگویی شما از همسرتان برای فرزندان تان است. این اتفاق هیچ ثمره ای جز ایجاد استرس در وجود بچه ها ندارد.
به جای این کارها پس از بحث و دعوا خوبتر است موضوع را این طور برای بچه ها روشن نمایید: «ما از هم غمگین بودیم و برای همین ناراحتی با هم صحبت کردیم و حالا هم داریم روی این موضوع کار می نماییم تا مشکل، زودتر حل شود.
طبیعی است هنگامی آدم ها با هم زندگی می کنند بعضی وقت ها از یکدیگر عصبانی هم می شوند. ما هر دو متاسفیم که صدایمان کمی بلند شد مطمئن باشید ما هنوز همدیگر را دوست داریم؛ درست مثل سابق».
ترس بچه ها را که ثمره دعوای زن و شوهری است با این جملات از بین ببرید و اجازه ندهید فرزندان تان به علت دعوایی نه چندان جدی احساس خطر کنند.
بحث های زن و شوهری را به حداقل برسانید
در لحظات آهسته، شما و همسرتان می بایست برای مدیریت بحث های بین خود، در شکل متفاوتی نسبت به دفعات قبل، موافقت نمایید؛ یعنی اوج عصبانیت و درست هنگامی که از هم شاکی شده اید! موقعیتی که شما را این طور به هم ریخته را ترک نمایید و در فضای دیگری کمی گام بزنید تا مجبور نشوید عصبانیت خود را برابر چشم کودک تان نشان دهید. بین خود و همسرتان یک نشانه مشخص بگذارید تا در شرایطی که هرکدام از شما به شدت عصبانی شده، با یادآوری آن نشانه، بحث را به زمان دیگری موکول نمایید؛ زمانی که هر دوی شما آهسته تر هستید.
هنگامی با غریبه ها بحث می نمایید
خیلی پش می آید که به هر علت موجه و غیرموجهی مقابل چشمان فرزندان تان با غریبه ای بحث می نمایید و چه بسا در کش و قوس این بحث، الفاظ نامربوطی هم رد و بدل شود. درواقع شما در یک لحظه کنترل خود را از دست داده اید و از واژه هایی استفاده نموده اید که در حالت عادی به هیچ عنوان آنها را به کار نمی برید.
پس از اینکه خشم تان فرو می نشیند تازه متوجه می شوید که چه اتفاقی افتاده! حالا وقت درست کردن اوضاع است. شاید به طور غریزی نخستین عکس العمل شما برای حل و فصل ماجرا عذرخواهی از کودک تان باشد بابت اینکه مقابل او عصبانی شده اید و در مواجهه با یک غریبه داد و فریاد راه انداخته اید اما این کار را نکنید.
هر کسی قادر هست عصبانی شود پس شما نباید برای چنین اتفاقی متاسف باشید. به جای این کار به فرزندتان بگویید چه چیزی شما را عصبانی نموده است و پس از این توضیح، از کودک تان برای روش نشان دادن عصبانیت خود عذرخواهی نمایید. مطمئن باشید که بچه ها می دانند واکنشی که شما نشان داده اید صحیح نبوده است.
خشم خود را مهار نمایید
برای خونسرد باقی ماندن در مقابل رفتارهای غیرقابل قبول فرزندان تان، پیش از هر چیز می بایست بتوانید سوال صحیح را بپرسید. هنگامی او رفتار غیرمعقولی از خود نشان می دهد به طوری که شما را به مرز انفجار می رساند، به جای فکرکردن در خصوص اینکه برای چه او چنین حرکتی را انجام می دهد، روی فرزندتان تمرکز نمایید.
رفتار او قطعا علت خاصی دارد. آیا او عصبانی است؟ حوصله اش سر رفته یا خسته است؟ شاید هم واقعا به توجه شما نیاز دارد. به جای اینکه عصبانی شوید، سعی نمایید نیاز آن لحظه کودک تان را پیدا نمایید و برای رفع آن دست به کار شوید.
عصبانیت خود را مدیریت نمایید
هنگامی آرامش خود را از دست می دهید حداقل سعی نمایید خشم تان را کنترل نمایید. دقت نمایید که در چه زمانهایی از طول روز، بیشترین میزان عصبانیت را تجربه می نمایید و این اتفاق در چه موقعیتی پیش می آید. زمان اوج عصبانیت خود را شناسایی نمایید و تلاش نمایید آن را به حداقل برسانید.
شما حتی قادر هستید جایگاه را برای فرزندتان با قاطعیت، این طور مشخص نمایید: «هنگامی تو کارهایت را نادیده می گیری من واقعا عصبانی می شوم».
حالا خواهید دانست که چطور میتوان جایگاه بهتری ساخت. شما با قدرت و بدون عصبانیت با آنها صحبت می نمایید و این خود بخش عمده ای از راه حل کنترل خشم تان است.
او یک نوزاد است؛ حتی هنگامی 12 ساله است
آخرین آمار نشان می دهد که 90 درصد والدین این واقعیت را می پذیرند که در طول یک سال بارها و بارها بر سر فرزندان بین 2 تا 13 سال خود فریاد کشیده اند. برای پیشگیری از داد و فریاد کردن بر سر بچه ها این روش را به کار ببرید: در اوج عصبانیت فکر نمایید فرزند شما یک نوزاد است؛ حتی اگر واقعا این طور نیست. اگر از شدت عصبانیت بیش از حد سر او داد و فریاد کردید بعد که به آرامش رسیدید کنارش بنشینید و به او یادآور شوید که حرکتش شما را عصبانی نموده اما شما هم نباید آن طور سرش داد و فریاد می کردید و بابت این موضوع متاسف هستید. شما حق دارید فرزندتان را توبیخ نمایید اما شکل این قضیه خیلی مهم و تعیین کننده است.
منبع: ماهنامه آویشن
آخرین دیدگاه‌ها