شهرستان كازرون منطقه ای است پر جاذبه كه به جهت داشتن خاك حاصلخیز ، سفره های زیاد آب های زیر زمینی ، تنوع منبع های طبیعی و داشتن پوشش های گوناگون گیاهی در گذشته به « شهر سبز » شهرت داشته است . این ویژگی ها شهرستان كازرون را به صورت نگینی در استان فارس ممتاز ساخته است .
جاذبه های طبیعی و گردشگری كازرون به قدری است كه قادر هست در فصول مختلف سال جوابگوی مسافران از راه رسیده و مشتاقی باشد كه می خواهند زمان زمانی را دراین مكان سپری كرده ، به آسایش جسم و آرامش خیال بپردازند . آب تنی در چشمه سارها و رود خانه ها درفصل تابستان ، تماشای مناظر دل انگیز باغ های مركبات آن در پائیز ، سرمست شدن از بوی نرگس های شهلای آن در فصل زمستان و در آخر تماشای طبیعت كم نظیر و دیدنی آن در فصل بهار، همه و همه بخشی از جاذبه های دیدنی شهرستان كازرون است .
گر چه وصف این همه زیبائی كه طبیعت كم نظیر به مردمش هدیه كرده ، قابل توصیف نیست و در این مقال نمی گنجد ، اما به گفته شاعر : آب دریا را اگر نتوان كشید / هم به قدر تشنگی می بایست چشید. بر این اساس برآن شدیم تا شمه ای از این همه زیبائی برای شما ترسیم كنیم ، اگرتوانسته باشیم . بنا براین سایت اینترنتی فرمانداری شهرستان كازرون شما را به دیدن مناظر طبیعی و زیبائی های شهرستان كازرون دعوت می نماید و مقدم شما را گرامی می دارد.
« رواق منظر چشم من آشیانه ی توست / كرم نما و فرودآ كه خانه خانه ی توست »
بعضی از نقاط دیدنی شهرستان كازرون به ترتیب حروف الفبا:
امام زاده سید حسین
امام زاده سید حسین بن امیر بن ابراهیم بن زین العابدین (ع) مهمترین امام زاده شهرستان كازرون است كه در كنار روستای سید حسین در 23كیلومتری جاده كازرون به شیراز و در شمال شهرتاریخی بیشاپور قرار گرفته است. این روستا برای وجود چشمه سار پر آب و زیبای « سرآب شیر»، درختان سرسبز و سر به فلك كشیده، باغ های مركبات خیلی كه آب های روان چشمه مزبور همیشه در آنها جریان دارد، موقعیتی ممتاز داشته و یكی از مكان های تماشایی و زیارتی ، سیاحتی قابل توجه در استان فارس است. امام زاده سیدحسین در حال بازسازی است و در طرح جامع آن مكان هایی چون سالن اجتماعات، آمفی تأتر، درمانگاه ، زائر سرا، ساختمان اداری، پارك، زمین ورزش، چاپ خانه و فضای سبز در نظر گرفته شده است.
باغ نظر كازرون
كشور ما ایران یكی از مناطق خشك و كم آب جهان است و توجه به آب و آبیاری و احداث قنوات و باغ ، از زمان های خیلی دور تا به حال مورد عنایت دولت ها بوده است. این موضوع در مناطق جنوبی ایران زیادتر مورد نظر حكومت ها بوده تا با ساختن باغ ها و غرس درختان گوناگون ضمن ایجاد محیطی با صفا به تولید انواع گوناگون میوه و سبزی اقدام كنند. فكر ایجاد باغ نظر كازرون از خواجه حسام الدین افشار فرزند خواجه حسین علی افشار حاكم كازرون بود وی در جمادی اول سال 1117 هجری قمری آب قناتی را در كازرون احداث و وقف كرد كه به خیرات نامدار شد. در وقف نامه آب خیرات آمده كه علاوه بر احداث قنات به ساخت مدرسه علوم دینی و احداث باغ نیز اقدام شود.
چندین سال بعد یكی دیگر از اشخاص خاندان افشار به نام خواجه علی قلی خان افشار در اجرای مفاد وقف نامه آب خیرات، باغی را احداث و آن را « نظر» نامید.
دكتر باستانی پاریزی در خصوص وجه تسمیه باغ نظرها چنین اظهار می دارد: « گر چه مورخین این باغ ها را به نام بانی آن ها مثلاً نظرعلی خان در كرمان، باغ نظر نامیده اند، اما عقیده بنده غیر از این است،این باغ ها مربوط به اشخاص بخصوصی نبوده بلكه عموماً دولتی، وسیع، عمومی و محل دیدن و منظره و تماشا كردن و تفریح مردم و در واقع پارك شهر بوده و شاید هم در اصل نام آن باغ نظرگاه بوده و كم كم به باغ نظر تقلیل پیدا كرده است.
بهر حال باغ نظر كازرون باغی مصفا و دلگشا بوده كه زیادتر درختان آن را نارنج های بلند قامت و مقداری درخت های انار، خرما و بكرائی را تشكیل می دهد. این باغ هم اكنون به عنوان محل تفریح و پارك مورد استفاده مردم قرار می گیرد.
پارك تنگ تیك آب
در دامنه كوه شمالی كازرون تنگی قرار دارد كه معروف به تنگ تیكاب است. در گذشته در فصل زمستان و بهار به جهت ریزش آب زیاد از صخره های موجود در تنگ، آنجا را به محیطی مصفا و دلگشا تبدیل كرده كه مردم شهر را بدانجا می كشاند تا از مناظر زیبای طبیعی آن لذت ببرند. صدای ریزش قطرات آب ، سنگ های پوشیده از خزه و سبزه، فراوانی گیاهان خودرو، چشم هر بینده ای را به خود جذب می كند. در چند سال اخیر به همت شهرداری كازرون این مكان به پاركی زیبا و فرح انگیز مجهز به برج های نوری، استخرهای بزرگ، آبشار مصنوعی و قهوه خانه سنتی گشته به طوری كه تمام روزهای هفته پذیرایی میهمانان كازرونی و مسافرین عزیز است.
پیربنكی
در هشت كیلومتری جاده قدیم كازرون به شیراز، بعد از عبور از كتل نامدار« پیرزن» بقعه ای ساده و گچی از دور آشکار می گردد كه به « پیربنكی » معروف است. در گذشته مسافرین خسته بعد از طی مسافتی چند از جاده شوسه كازرون به شیراز لحظاتی در این مكان به استراحت می پرداخته اند. این بقعه در مجاورت قبرستانی قدیمی واقع شده كه در آن سنگ تیرهای بزرگ و منقوش به خطوط و اشكال زیبا دیده می گردد. ویژگی این بقعه كه زبان زد عام و ویژه است، رویش دو درخت بنه(پسته كوهی) بر بالای بام و گنبد آن است. یكی از آن ها در انتهای فوقانی گنبد ریشه دوانده و مشخص نیست كه ریشه آن از كجاست امّا سرسبز است و هر ساله میوه می دهد. دیگری در لای دیوار بقعه بیرون آمده و با زمین ارتباطی ندارد. بقعه مزبور دارای سنگ قبری است كه در داخل ضریحی چوبی قرار گرفته است.
تنگ چوگان
در مجاورت ویرانه های به جای مانده از شهر تاریخی بیشاپور و در سمت شمال شهر میان دو رشته كوه سر به فلك كشیده تنگی پر از درختان سرسبز، بیشه زارها و مناظر فرح انگیز و جذاب قرار دارد كه به نام تنگ چوگان و به زبان محلی « تنگ شكون» معروف شده است. رودخانه شاپور از دل این تنگ می گذرد و چشمه زیبای ساسان در قسمتی از این تنگه فوران می كند . این چشمه در طول سالیان خیلی زیاد استمرار داشته و امروز نیز قسمتی از آب شرب شهرستان كازرون و بوشهر را تامین می كند و قسمتی از آن هم برای آبیاری زمین های زیر كشت كشاورزان منطقه مورد استفاده قرار می گیرد.
چاه برفی عبدوئی
روستای عبدوئی در 25 كیلومتری شمال شرقی كازرون واقع شده است . اطراف این روستا رشته كوههائی قرار گرفته كه قله ی یكی از آنها « چنگ » نام دارد كه تقریبا در 7 كیلومتری روستای عبدوئی است . در نزدیكی قله ی چنگ چاهی به عرض 2 الی 3 متر و عمق 10 الی 12 متر وجود دارد كه به جهت انبار كردن و ذخیره كردن برف در آن به « چاه برفی » نامدار شده است . شكل طبیعی چاه طوری است كه كمتر در معرض تابش آفتاب قرار می گیرد واین مكان تقریبا در چنین محیطی كه اشعه تابناك آفتاب همه جا را می گیرد استثناست . این خصوصیت سبب شده كه برف زمستانی انبار شده در داخل چاه ، تا اواخر شهریور ماه و در بعضی سالها تا آخر سال باقی بماند.
رفتن به محل چاه برفی از راه روستای عبدوئی با پای پیاده 2 ساعت به طول می انجامد . تا قبل از رایج شدن یخچال در منازل ، چاه مذكور مهمترین منبع تامین برف و یخ شهرستان كازرون بوده است . حق نگهداشتن و بهره برداری از چاه برفی در اختیار شخصی به نام مرحوم كربلائی اسماعیل برفی بوده است كه برف های آن بوسیله الاغ و استر به كازرون و مناطق همجوار جهت فروش حمل می شده است . دیدار این چاه و مناظر اطراف آن بسیارجذاب و فرح بخش است .
چشمه رنجان
بخش كوهمره نودان ، از توابع شهرستان كازرون است كه در راه جاده كازرون به شیراز واقع شده است . مقابل شهر نودان ( مركز بخش) در دامنه كوه ، چشمه ی جوشان و مصفائی قرار دارد كه آب آن خیلی گواراست . این چشمه كه سراب اصلی آن از نودان است به چشمه « پیرسبز» و از آنجا به رودخانه ی شاپور متصل می گردد. در فصل زمستان به موقع بارندگی حجم آب آن بسیارزیاد می گردد.
از كنار جاده آسفالته تا محل اصلی چشمه ، جاده ای است شوسه و خاكی كه تا محل چشمه كشیده شده است . مسافران خسته از اوایل اردیبهشت ماه تا پایان شهریورماه و حتی مهر و آبان در آنجا به تفریح و سرگرمی می پردازند و از مناظر زیبای آن لذت می برند .
دریاچه پریشان ( فامور)
این دریاچه كه به زبان محلی « پیرشون » نامیده می گردد در فاصله 15 كیلومتری شرق شهر كازرون واقع شده كه آبهای سطحی حاصل از ریزش های جوی حوضه ای به مساحت 263 كیلومتر مربع را در خود ذخیره می كند . آب این دریاچه از صدها چشمه كوچك و بزرگ مناطق دشت ارژن و دشت فامور فراهم می گردد. از مساحت فوق 147 كیلومتر مربع دشتها و 116 كیلومتر مربع مساحت كوه و كوهپایه هاست . چشمه های بسیاری در كف دریاچه وجود دارند كه خود منبع آب دریاچه است .
این دریاچه زیستگاه گونه های نایابی از پرندگان و آبزیانی چون درنا، پلیكان، فلامینگو، غاز، اردك، چنگر و… است. پریشان تنها دریاچه آب شیرین فلات ایران است كه عمق آب آن از 5/3 تا 5 متر گزارش شده است. ویژگی های مهم این دریاچه نه برای داشتن ماهیان خوش مزه و آب شیرین آن است بلكه از دید اكوسیستمی خیلی مهم و با ارزش تلقی می گردد به طوری كه 353 نوع پرنده بومی و غیربومی را در خود جای می دهد. پرندگان غیربومی و مهاجر این دریاچه از راههای خیلی دور یعنی از سیبری، كانادا و دانمارك، كیلومترها راه را طی كرده به آنجا می آیند و بعد از گذران فصلی، دوباره به محل زندگی اولیه خود باز می گردند.
دشت بخنگ
در جنوب شرقی كازرون در مجاورت كوه بخنگ، دو دشت وسیع و حاصلخیز قرار دارد كه دشت سمت شمالی كوه را « دشتك» و دشت سمت جنوب آن به « دشت بخنگ» معروف شده است. این دو دشت برای داشتن آب های وسیع زیرزمینی مورد توجه باغداران و كشاورزان قرار گرفته و در آن جا اقدام به احداث چاه و حفر قنات نموده اند. به طوری كه حاصل زحمت آنها در گذشته احداث دو رشته قنات تحت نام های « خیرات» و « بخنگ» بوده است. این دو رشته قنات با سابقه ای سیصد ساله ضمن سیراب كردن دشت ها و زمین های زراعی و باغات، دو آسیاب در اطراف شهر كازرون را به گردش در می آورده است. امروزه نیز قنات آب خیرات با آب گوارایش مورد استفاده قرار می گیرد. دشت بخنگ در اواخر فصل زمستان و تمام ماههای فصل بهار برای سرسبزی و مناظر زیبای طبیعی آن از جمله خوبترین محل تفریح و سرگرمی مردم كازرون محسوب می گردد.
روستای دوان
این روستا در دو فرسخی شمال كازرون و یكی از مشهورترین توابع كازرون محسوب می گردد. شغل اصلی مردم این روستا باغداری و كشاورزی است. غلاتی چون گندم، جو و محصولات باغی مثل انگور، انجیر و انار و… در آنجا پرورش می یابد از میان محصولات باغی، انگور آن در مناطق جنوبی و استان فارس از شهرت خاصی برخوردار است. مردم آنجابسیار سخت كوش و پركار هستند و در اكثر مناطق جهان به ویژه در سواحل جنوبی خلیج فارس و كشورهای عربی به كار اشتغال دارند. چون این روستا در منطقه كوهستانی واقع شده زیادتر زمینهای آن در دامنه های تپه ها و كوهها واقع شده كه با هزاران زحمت آن را به صورت پلكانی جهت كشت در آورده اند. منازل مسكونی آنها نیز به صورت پلكانی ساخته شده بطوری كه حیاط یك خانه بام خانه زیرین را تشكیل می دهد و از این جهت زیبا و قابل توجه است و در حقیقت میتوان آن را « ماسوله» استان فارس نامید.
سرو كلانی
روستای كلانی در 28 كیلومتری شمال شرقی كازرون و در همسایگی روستاهای دشت برم و عبدوئی واقع شده است . در این روستا سرو بلند قامت و كهنسالی وجود دارد كه میتوان به جرات بیان کرد كه بعد از سرو معروف « ابركوه» كهنسال ترین سرو شناخته شده در ایران است . سالخوردگان روستا از روی حدس و گمان سن این سرو را بیش از 500 سال تخمین می زنند . مناطق و طبیعت اطراف این سرو بلند نیز ازجمله مناطق دیدنی شهرستان كازرون محسوب می گردد .
شهرتاریخی بیشاپور
در فاصله 23 كیلومتری شمال غربی كازرون ، در مجاورت رودخانه شاپور و در كنار جاده شاهی كه پایتخت ساسانیان یعنی تیسفون را به تخت جمشید و تخت جمشید را به شوش متصل می ساخت ، شهر تاریخی بیشاپور ساخته شد كه به جهت نزدیك بودن به سواحل جنوبی خلیج فارس برای ساسانیان خیلی با ارزش بوده است . این شهر در مدخل دره ای خوش آب و هوا و پر از درختان لیمو، پرتقال، خرما، بیشه زار و چشمه سارها قرار گرفته كه به جهت داشتن حجاری ها و نقوش برجسته مهم دوره ساسانی یادآور عظمت و‌آبادانی دولت ساسانی به شمار می رود. این شهر را میتوان در ردیف بزرگترین شهرهای دوره ساسانی به حساب آورد كه با شهرهای مهم جهان آن روز مثل انطاكیه و بیزانس رقابت داشته است.
این شهر با داشتن برج و با روهای بلند و استوار به صورت قلعه ای مستحكم ساخته شده و چهار دروازه به نام های دروازه هرمز، مهر، بهرام و دروازه شهر و دو آتشكده به اسامی ساسان و گنبد گلوشن داشته است. طرح اصلی شهر از دو خیابان شمالی جنوبی و شرقی غربی ساخته شده كه این دو خیابان در مركز شهر یكدیگر را قطع و در چهار اطراف این خیابان ها ساختمان دولتی با تزئینات زیبا ساخته شده بود.
اثرهای باستانی و ارزشمندی ( مربوط به دوره ساسانیان ) دراین شهر وجود دارد كه در بخش اثرهای باستانی همین سایت به آن اشاره شده است .
غار شاپور
در انتهای تنگ چوگان در سینه كوه و در ارتفاع حدود 800 متری از سطح زمین غار بزرگی وجود دارد كه قطر دهانه آن حدود 30 متر است و به واسطه قرار گرفتن مجسمه شاپور بر دهانه آن به غار شاپور معروف شده است . پرفسور گیرشمن باستان شناس شهیر فرانسوی احتمال می دهد آرامگاه شاپور در این غار باشد . مجسمه شاپور بر دهانه این غار، شاهكار پیكر تراشی ایران باستان است كه پس از حدود 1700 سال هنوز با وجود وارد شدن صدمه های جدی به آن ، باقی مانده است . این مجسمه تنها مجسمه سنگی بازمانده از دوران باستان است كه حدود 6 متر ارتفاع دارد . سنگ حجاری شده این مجسمه از سقف غار تا كف آن ادامه داشته و هنرمندان عصر ساسانی با تلاش و كوشش خیلی موفق به آفرینش این اثر هنری گردیده اند . این مجسمه كه در گذشته های خیلی دور و به احتمال در اثر زلزله واژگون گردیده بود ، در سال 1336 هجری شمسی توسط ارتش ایران و بدون در نظر گرفتن اصول تعمیر كاری اثرهای باستانی ، تعمیر و مرمت گردید كه همین امر سبب از بین رفتن ظرافت های هنری در بعضی از قسمت های مجسمه شده است .
دسترسی به غار مذكور بعد از گذشتن از مسیری پر پیچ و خم و سخت امكان پذیر است .
گردشگاه میان كتل
این گردشگاه در جنوب غربی دشت ارژن و در مجاورت جاده قدیم كازرون به شیراز، در منطقه ای واقع شده كه به زیستگاه گوزن زرد ایرانی نامدار است. گردشگاه مزبور با داشتن فضای طبیعی كوهستانی و پوشش جنگلی انبوه و متراكم از درختان بلوط جاذبه های بسیاری را در خود جمع نموده است. ارتفاعات اطراف میان كتل به ویژه در قسمت شمال، شمال شرقی و شمال غربی در زمستان های سرد سال از برف پوشیده می گردد. گردشگاه مذكور در همه ماههای سال دارای قابلیت های گردشگری است و امید می رود با آغاز به كار جاده قدیم كازرون به شیراز نظر گردشگران بسیاری را به خود جلب سازد.
نرگس زارهای كازرون
اطراف كازرون مملو است از گل های نرگس و نرگس زارهای متعدد. گل های نرگس كازرون از تازگی و مرغوبیت خاصی برخوردار است كه گونه های متعددی همچون نرگس شش پر، شهلا و معمولی را شامل می گردد كه از میان آنها نرگس شهلا به جهت داشتن زیبایی و بوی ویژه نامدار است. بخش اعظم نرگس زارهای 25 هكتاری كازرون در منطقه « جره » ، « بلبك » ، « سرمشهد» ، « فامور» كه همگی در بخش جره و بالاده و همچنین نرگس خشت در بخش خشت و كنارتخته قرار دارد.
این گیاه پیازدار با ارتفاع بین 30 تا 45 سانتی متر و با گل های 3 تا 8 تایی در فصل زمستان به گل می نشیند حدود گل دهی نرگس های كازرون 45 روز یعنی از اوایل دی ماه تا اواسط بهمن ماه است. نرگس های كازرون برای مرغوبیت زیاد خواهان بسیاری دارد و به شهرهای اصفهان ، تهران، حاشیه های جنوبی خلیج فارس و … صادر می گردد. اخیراً به همت اداره منبع های طبیعی كازرون سطح زیر كشت نرگس های كازرون به چهار برابر افزایش یافته و امید می رود كه با آغاز به كار تعاونی نرگس داران كازرون به توسعه كمی و كیفی خوبتر و زیادتری بیانجامد.
منبع:.kazeroon
آخرین دیدگاه‌ها