اعتماد به نفس مناسب، سلاح كودك در برابر چالشهای دنیاست
هنگامی که کودکان در حیاط در حال بازی هستند و یکی از آن ها زمین می خورد یا با هم دعوا می کنند معمولا نخستین عکس العمل والدین وارد شدن در معرکه و دخالت در آن است. اگر چه این کار غائله را در کوتاه زمان حل می نماید اما سبب می گردد که اعتماد به نفس آن ها در دراز زمان صدمه ببیند. اگر در انجام کار یا حرکتی بیش از حد به آن ها کمک نمایید دیگر نخواهند توانست رمز غلبه بر آن مشکل را پیدا کنند پس خوبتر است کمی به آن ها آزادی بدهید و بگذارید در حل مسائل کمی مستقل باشند. در ادامه نوشته به چند روش ساده اشاره می نماییم که با رعایت آن ها توسط والدین قادر هستیم کودکانی توانمند و دارای اعتماد به نفس بالا داشته باشیم.
بی قید و شرط عشق بورزید
اعتماد به نفس كودك هنگامی شكوفا میشود كه نوعی علاقه بی قید و شرط را ببیند، عشقی كه میگوید «دوستت دارم، هركه باشی و هرچه انجام بدهی». هنگامی كودكتان را صرفنظر از توانایی هایش، مشكلاتش، اخلاقش، یا قدرتش میپذیرید، به او بیشترین كمك را میكنید. بر این اساس، او را در عشق خود غرق كنید. او را تا میتوانید بغل كنید، ببوسید و به پشتش بزنید و فراموش نكنید به او بگویید كه چقدر دوستش دارید. هنگامی مجبورید در موردی به او تذكر بدهید ، به او بفهمانید تذكر شما در مورد رفتارش است و نه خودش . مثلا، به جای این كه بگویید «خیلی پسر شرّی هستی. برای چه درست نمیشی؟ به او بگویید، «لطفا تو خونه فوتبال بازی نكن. فوتبال بازی بیرون از خونه است».
اشتباهاتشان را تصحیح نکنید
اگر کودکتان در حال حل کردن یک معما یا پازل است و شما می بینید که قطعات پازل را در جای نادرستی قرار داده است نباید وارد عمل شده و راه حل را به او بگویید. بگذارید لذت فهمیدن اشتباه و تصحیح آن را خود کودک تجربه نماید حتی اگر اشتباه او مدتی به طول بیانجامد و زمان بسیاری را به حل مسئله اختصاص بدهند. چیزی که ما به عنوان اشتباه می بینیم از دید آن ها اصلاً اشتباه محسوب نمی شود. اشتباه کردن جزئی از پروسه یادگیری در کودکان است. هنگامی کودکی خودش اشتباهش را تصحیح نماید اعتماد به نفسش افزایش پیدا می نماید.
اعتماد به نفس مجموعهای از باورها و احساساتی است كه ما در مورد خود داریم
محدودیتها را یادش بدهید
چند قانون منطقی برای كودك خود وضع كنید. مثلا، اگر به او میگویید كه موقع دوچرخه سواری در خیابان می بایست كلاه سرش بگذارد، اجازه ندهید بدون كلاهش به خانه دوستش برود. اگر بداند كه بعضی قوانین خانوادگی نقشِ روی سنگ شده اند، احساس امنیت زیادتری میكند و به زودی بر طبق انتظارات شما زندگی خواهد كرد. فقط بكوشید واضح و باثبات باشید و نشان دهید كه به او اعتماد دارید و از او انتظار دارید كه كار درست را انجام دهد.
کودکان را با محیط اطراف آشنا نمایید
بچه ها را بیرون ببریدو با آن ها بازی نمایید زیرا این کار اثر بسیاری در افزایش اعتماد به نفس آن ها خواهد داشت. هر چه کودکان زیادتر ریسک کنند و با چالش های جدید آشنا شوند زیادتر و خوبتر قادر هستند از پس آن ها بربیایند. علاوه بر این کودکان در فضای بیرون از خانه فرصت و فضای زیادتری برای کنجکاوی و جست و خیز و تجربه های تازه دارند. همچنین این کار از لحاظ جسمی و بدنی نیز کودک شما را تقویت خواهد نمود. هرچه کودک قوی تر بوده و با محیط اطراف آشنایی زیادتری داشته باشد به همان اندازه نیز اعتماد به نفس او زیادتر خواهد بود.
از ریسك كردنهای سالم استقبال كنید
كودكتان را به كشف چیزی تازه، مثل خوردن غذایی متفاوت، یافتن دوستان تازه، یا اسكیت سواری تشویق كنید. با این كه همیشه احتمال شكست وجود دارد اما بدون ریسك كردن موفقیت هم به دست نمی آید. پس به كودك خود اجازهی تجربههای كم خطر را بدهید و در مقابل تقاضاهای او در دخالت خود مقاومت كنید. مثلا سعی نكنید به محض این كه از خواندن كلمهای دشوار احساس یاس كرد، او را «نجات» دهید. پریدن وسط كار او و گفتن این كه «خودم میكنم» او را وابسته بار میآورد و اعتماد به نفس ِ او را كم میكند. شما با برقراری تعادل در نیاز به حمایت از او و نیاز او به تجربه كردن كارهای تازه اعتماد به نفسش را شكل خواهید داد.
اعتماد به نفس با رشد كودك تغییر میكند، برای چه كه تحت اثر تجربیات كودك قرار میگیرد
آن ها را تشویق نموده و به آن ها جایزه بدهید ولی در این کار زیاده روی نکنید
اگر دائماً به کودک خود بگویید که “تو خیلی باهوش هستی”، کودک شما پس از چندین بار شکست در حل مسایل به هوش خود شک خواهد نمود. کودک می بایست بداند که برای رسیدن به موفقیت در هر کار یا فعالیتی می بایست سخت تلاش نماید. درک این موضوع سبب می گردد که در آینده توانمندی زیادتر و بهتری در حل مسائل زندگی روزمره داشته باشند. اگر کودکتان بیان کرد که “من این خانه را ساخته ام” شما برای تشویق او قادر هستید لبخند بزنید و بگویید”بله البته که تو این کار را کردی. کارت عالی بود”. با این تشویق متعادل قادر هستید با کودک همراه شوید. هیچ وقت کار کودک را ارزش گذاری نکنید.
از اتفاقات مثبت تجلیل كنید
همه تشویق پذیر هستند، بر این اساس سعی كنید چیزهای خوبی را كه كودكتان در روز انجام میدهد با صدای بلند اعلام كنید. مثلا به پدرش بگویید «پیتر امروز همه تكالیفش را سریع انجام داد». با این كار او را در معرض تحسین خود و جواب دلگرم كنندهی پدرش قرار میدهید. واضح و مشخص بیان كنید. به جای این كه بگویید « خوب بود» بگویید «ممنون كه میز شام را چیدی». این دركِ انجام كار و ارزش فردی را در او بالا میبرد و به او اجازه میدهد دقیقا بداند چه كاری را درست انجام داده است.
کمی عقب بایستید و دخالت نکنید
اگر کودکتان موقع راه رفتن زمین خورد یا اگر دیدید که دو کودک بر سر اسباب بازی با هم درگیر شده اند سریعاً دخالت نکنید. کودکان برای رشد جسمی و ذهنی نیاز به فرصت و فضا دارند به ویژه در شرایطی که دچار مشکل می شوند. هنگامی که خودشان مشکلاتشان را حل کنند در آینده انسان های توانمندتری خواهند بود. اگر چه عقب نشستن و نگاه کردن برای والدین خیلی سخت است اما کلیدی ترین نکته در توانمند سازی کودکان به شمار می رود. اعتماد به نفس یعنی این که کودک به خود بگوید “بله من قادر هستم”. برای تحقق این شعار می بایست والدین عقب بنشینند و فقط نگاه کنند تا کودک خود مشکلش را حل نماید.
منبع های:
rooziato.com
ninisite.com
آخرین دیدگاهها