دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری در حوزه های خواندن، یادگیری ریاضی و نوشتن دیکته مشکل دارند
اگر نمی‌دانید چطور شور و شوق آموختن را در فرزندتان ایجاد نمایید و او را به سوی پیشرفت‌های آموزشی هل بدهید، از پیشنهادهای Zoe Evergreen استفاده نمایید. Zoe یک روش تدریس خصوصی است که نویسنده آن با دانش آموزانی سروکار دارد که با آموزش و یادگیری مفاهیم مشکل دارند. نویسنده بعد از یک دوره آموزش خصوصی به کودکان متوجه شد که والدین به هیچ وجه نمی‌توانند بپذیرند که فرزندشان در آموزش مشکل یا ضعفی دارد. بر این اساس او به خانواده‌ها یاد می‌دهد چطور این مساله را حل کنند و محیطی برای فرزندشان فراهم کنند تا کودک همواره دوست داشته شدن، حمایت و علاقه را در خانواده دریافت نماید.
من اینجا از روش Zoe Evergreen برای درک خوبتر شرایط کودکانی که عملکرد تحصیلی ضعیفی دارند استفاده نموده‌ام. به نظرم خوب است با آغاز سال جدید آموزشی به این نکته‌ها توجه نمایید. همانطور که نویسنده این راهکارها می‌گوید آنچه فرزندتان با آن درگیر است، می‌تواند خوبترین چیزی باشد که برای او اتفاق می‌افتد. پس همه چیز را بد نبینید و مثبت فکر نمایید.
شاید او اصلا تنبل نباشد
در نخستین روز آموزش خصوصی من معمولا متوجه می‌شوم که والدین برای توصیف موقعیت فرزندشان بعد از شکست در یک مورد درسی او را «تنبل یا بی‌عرضه» توصیف می‌کنند. اما معمولا به کار بردن این برچسب فقط برای این است که والدین شکست و ناکامی فرزندشان را برای خود هضم کنند در حالی که مشکل او شاید چیزی به جز تنبلی باشد.
حق با شماست. او شاید در یک درس ویژه اصلا خوب نباشد اما آنطور که شما تصور می‌نمایید این بدترین اتفاق دنیا نیست. شاید این دقیقا خوبترین چیزی باشد که می‌تواند برای او اتفاق بیقتد. این درست مثل این است که مچ پایتان بشکند و بعد از یک دوره درمان و پیگیری پزشک به شما بگوید که این مچ هرگز مثل روز اول نخواهد شد مگر اینکه یک مجموعه تمرین‌های سخت درمانی و فیزیوتراپی را انجام بدهید. اگر همت و اراده داشته باشید و پیگیر باشید می‌توانید تمرین‌ها را هر روز انجام بدهید و چه بسا یک روز مچ صدمه دیده‌تان قوی‌ترین عضو بدنتان باشد.
همین اتفاق می‌تواند برای فرزندتان بیفتد. شما او را ضعیف می‌دانید یا فکر می‌نمایید او در یک یا چند مورد ویژه نمی‌تواند پیشرفت خوبی داشته باشد اما اگر او را در راه درستی قرار بدهید چه بسا او بتواند در همان مورد ویژه موفقیت‌های بسیاری به دست بیاورد.
شاید این را ندانید اما افرادی که چالش و کشمکش‌های کمی را تجربه می‌کنند و همه چیز به آسانی در اختیارشان قرار می‌گیرد بسیاری از مهارت‌ها را نمی‌آموزند، آنها سخت کوش و صبور و با نظم و ترتیب نیستند و پشتکار کافی ندارند. اینها همه چیزهایی است که ما برای موفقیت به آن نیاز داریم.
عشق بدون قید و شرط
تنها دوست داشتنی که در آن هیچ شرط، قابلیت و کیفیت لحاظ شده‌ای وجود ندارد عشق والدین به فرزندشان است. تجربه به شما می‌گوید که در عشق‌ورزی به دیگران همواره نیاز به ظرفیت‌هایی برای علاقه‌مندی داشته‌اید اما همین حالا خاطره نخستین زمانی را که فرزندتان را به آغوش گرفتنید به یاد بیاورید؛ شما او را بدون قید و شرط دوست داشتید اما عشق والدین هم به مرور زمان تغییر می‌نماید. پس از مدتی شاید فهرستی از دلایل دوست داشتن فرزندتان آماده کردن نمایید؛ درست همانطور که در روابط دیگرتان به فهرستی از دلایل عشق ورزی نیاز دارید. خیلی از والدین این کار را می‌کنند و این اشتباه است. آیا عملکرد تحصیلی فرزندتان در میزان و روش عشق‌ورزی اثری دارد؟ آیا شما فقط زمانی که او موفق و پیشرو است دوستش دارید؟ من والدینی را دیده‌ام که ارتباط آنها با فرزندشان به شدت به موفقیت‌ها و ناکامی‌ها وابسته است. اما این درست نیست. شما می بایست بتوانید یک رابطه عاطفی سالم و عمیق با فرزندتان ایجاد نمایید، بدون اینکه او را با موفقیت یا ناکامی‌اش ارزیابی نمایید.
سلامت عاطفی و عملکرد تحصیلی
پدر و مادرهای امروزی سعی می‌کنند هر روز عملکرد تحصیلی فرزندشان را با دقت بسیاری بررسی کنند اما خود شما چه احساسی دارید اگر هر روز و هر لحظه رئیس‌تان عملکرد و روش کارتان را ارزیابی نماید و هر خطای شما را به اسم تنبلی، کم‌هوشی یا بی‌توجهی بگذارد و دائما شما را یک کارمند سربه هوا یا نامرتب و بی‌حوصله بخواند؟ این تشبیهی از رابطه شما با فرزندتان است. اگر هر روز به جای لذت بردن از یک وعده شام، بازی کردن، خندیدن، ورزش کردن و تماشای یک فیلم فقط به نمره ریاضی، دیکته شب، درس شیمی و آزمون جغرافی توجه می‌نمایید، سلامت رابطه عاطفی خود را به خطر می‌‌اندازید.
ناتوانی های یادگیری احتمالا در بعضی خانواده ها بیش از دیگران دیده می گردد
پیداکردن راه حل در کنار هم
عملکرد فرزندتان در مدرسه ضعیف است؟ نمره‌هایش فاجعه است و این شما را غمگین می‌نماید؟ بدون شک راه‌حلی برای این مساله وجود دارد و شما می بایست آن را در خانواده و با حمایت‌های عاطفی خود از کودک پیدا نمایید. یادتان باشد کودک نخستین کسی است که متوجه این مشکل می‌شود و تلاش شما برای یادآوری اینکه «تو در درس خواندن مشکل داری»، کمکی برای حل مساله نمی‌نماید. برای ایجاد انگیزه، یافتن راه‌حل و توجه به نیازهای کودک می بایست حامی کودک باشید. در ابتدا شاید کمک‌های شما در یادگیری مفاهیم تاثیرگذار باشد اما اگر احساس می‌نمایید نیاز به کمک‌های حرفه‌ای‌تری دارید، به آسانی می‌توانید این کمک و حمایت‌ها را از راه مدرسه و موسسه‌های آموزشی فراهم نمایید.
اما در اینجا یک واقعیت ناخوشایند وجود دارد. پرداخت هزینه‌های یک معلم خصوصی خوب دشوار است و همین مساله می‌تواند عاملی برای ایجاد فشار به کودک باشد تا به تنهایی مفاهیم را یاد بگیرد. شما نمی‌توانید از کودکی که نتوانسته در زمان محدود مدرسه مفاهیم را یاد بگیرد بخواهید تا هر طور شده خودش را در درس‌ها بالا ببرد. به جای انتقاد از کودک سعی نمایید با کم شدن بعضی از هزینه‌ها، هزینه پرداخت یک معللم خصوصی را تامین نمایید. همچنین یادتان باشد که یادآوری این نکته که بقیه کودکان نیاز به معلم خصوصی نداشته‌اند یا اشاره به پرداخت هزینه‌های معلم فقط احساس عذاب وجدان و ناکامی زیادتری ایجاد می‌نماید و اصلا محرک خوبی نیست.
چند راهکار ساده و ممکن
ـ آیا کودک در نوشتن تکالیف مدرسه مشکل دارد و آن را ساعت‌ها طول می‌دهد؟ وقت معینی را برای کمک به او در نوشتن تکالیف تعیین نمایید. خودتان یا خواهر و برادر بزرگ‌تر با صبر و حوصله او را تشویق به کار کردن نمایید.
ـ آیا او مفاهیم را می‌فهمد اما امتحانش را خراب می‌نماید؟ از معلم بخواهید تا فضای امنی برای آزمون فراهم نماید یا روش سوالات را تغییر بدهد. این حق کودک شماست و بسیاری از معلم‌ها متوجه این مساله می‌شوند.
ـ به شرایط محیط زندگی کودک‌تان توجه نمایید. نیازهای او را درنظر بگیرید. کودکان تا زمانی که نیازهای عاطفی‌شان تامین نشود در مدرسه خوب عمل نمی‌کنند.
دنبال مقصر نباشید
خیلی از والدین صرفا برای ایجاد احساس مثبت در خودشان تلاش می‌کنند ضعف تحصیلی فرزندشان را ناشی از عملکرد نادرست مدرسه و معلم‌ها بدانند. پیش می‌آید که مدرسه یا معلمی خوب عمل نکند اما این به معنای آن نیست که همیشه ضعف و ناکارآمدی فرزندتان به معلم‌ها مربوط است. پیش فرض شما می بایست همواره این باشد که معلم‌ها شغل خود را با علاقه انتخاب نموده‌اند و هدف اصلی آنها آموزش کودک است. نمی‌توانید از یک معلم بخواهید شیوه آموزش خود را برای فرزندتان تغییر بدهد بلکه می بایست دنبال راه حلی برای حل مشکل کودک باشید. معلم‌ها و همه کسانی که در آموزش فرزندتان سهیم هستند، بیشترین اثر را در بهبود عملکرد تحصیلی فرزندتان دارند. بر این اساس همیشه ارتباط درست و سالمی با آنها داشته باشید.
آخرین نکته‌ای که می‌توانم در اینجا یادآوری کنم این است که کودک خود را مایه ظفر و پیروزی خودتان فرض نکنید. آنها اصلا کامل نیستند، نسخه کوچک شده شما نیستند اما آنها مقلدهای خوبی هستند. شما چطور مشکلات‌تان را حل می‌نمایید؟ خوب یا بد فرزندتان از شما یاد می‌گیرد.
منبع:tebyan.net
آخرین دیدگاه‌ها