اماکن متبرکه عراق، کربلا در یک نگاه


اماکن متبرکه عراق,اماکن زیارتی كربلا,آثار دینی کربلا

 

اماکن متبرکه عراق- کربلا در یک نگاه
عراق یکی از باستانی ترین کشورهای جهان و دارای تمدن و فرهنگ پرباری است. در این دیار کهن بارگاه پرشوکت شماری از ائمه هدی (ع) قرار دارد.

کربلا در ناحیه غربی رودخانه فرات قرار دارد و فاصله اش تا بغداد ۱۰۵ کیلومتر است.

این سرزمین تا سال ۶۱ هجری قمری بیابانی بیش نبوده است اما پس از واقعه کربلا و بعد از ساخت گنبد و بارگاه برای شهدا به یکی از شهرهای زیارتی عراق تبدیل شد.

در وجه تسمیه کربلا بعضی می گویند که کربلا از واژه “کوربابل” گرفته شده است که به معنای مجموعه روستاهای بابل قدیم است که نینوا، غاضریه و طف از جمله آنهاست و نام های دیگر کربلا هستند.

اماکن زیارتی و اثرهای دینی کربلا
مرقد امام حسین (ع)، مرقد حضرت ابوالفضل (ع)، مرقد حبیب ابن مظاهر، قتلگاه، خیمه گاه، بین الحرمین، مراقد شهدای کربلا، مرقد حضرت علی اکبر (ع)، مرقد حضرت علی اصغر (ع) و شهیدان بنی هاشم، مرقد حربن یزید ریاحی، مرقد عون بن عبدالله، مرقد طفلان مسلم و مرقد سیدابراهیم مجاب از جمله اماکن زیارتی و اثرهای دینی کربلاست.

امیرالمومنین (ع) و کربلا
در سال ۳۶ هجری قمری که امام علی (ع) به سوی صفین حرکت می نمود به کربلا رسید و چون نام آن را دانست فرود آمد. هرئمه بن سلیم می گوید؛ در سفر شام همراه امیرالمومنین (ع) به سرزمین کربلا رسیدیم نماز به جماعت خوانده شد بعد از نماز، امام (ع) مقداری از خاک کربلا را بویید و فرمود؛ آه ای زمین کربلا مردانی از تو روز محشر می آیند که بدون حسابرسی وارد بهشت می گردند.

امام حسین (ع) و کربلا
امام حسین (ع) در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری قمری همراه کاروانش به کربلا رسید و نام آن را سوال کرد و در جواب نام کربلا را شنید و فرمود؛ خدایا من از سختی ها و بلاهای این سرزمین به تو پناه می برم.

 

  زیادتر بخوانید: بررسی دقیق خدمات و انواع “تور کربلا”

 

سرگذشت مرقد امام حسین (ع) در گذر تاریخ
بنای مرقد امام حسین (ع) تاریخی به درازای چهارده قرن دارد. در روز دوازدهم محرم سال ۶۱ هجری قمری پیکر پاک سیدالشهدا (ع) و یارانش توسط قبیله بنی اسد با راهنمایی امام سجاد (ع) به خاک سپرده شد و در سال ۶۵ هجری مختار بر قبر امام (ع) گنبدی از آجر و گچ  ساخت و دو در برای آن قرار داد. اما در سال ۱۴۶ هجری قمری ابوجعفر منصور این بنای سرپوشیده را ویران نمود.

در سال ۱۵۸ مهدی عباسی آن را از نو بنا نمود.

در سال ۱۷۱ هارون الرشید بنای مزبور و گنبد را ویران و در سال ۲۳۶ متوکل عباسی مرقد امام (ع) را به طور کامل ویران نمود.

در سال ۳۶۷ عضدالدوله دیلمی گنبدی با رواق و ضریحی از عاج، برای مرقد ساخت.

در سال ۳۹۷ عمران بن شاهین، مسجدی به نام خود متصل به رواق بنا نمود.

در سال ۷۶۷ سلطان اویس جدایری گنبد داخلی را ساخت و صحنی بر گرد مضجع امام (ع) بنا نمود.

در سال ۹۳۲ شاه اسماعیل صفوی دوم ضریح مشبک و زیبایی از نقره به مرقد امام (ع) هدیه نمود.

در سال ۱۱۵۵ نادر شاه افشار بناهای موجود را تزیین نمود و هدیه های گرانبهایی به گنجینه اهدا نمود.

در سال ۱۲۱۱ آقامحمدخان قاجار دستور داد گنبد را به طلا آراستند.

در سال ۱۲۱۶ وهابی ها به کربلا یورش آورده و ضریح و رواق را ویران نموده و اموال حرم را ربودند.

در سال ۱۲۵۰ فتحعلیشاه قاجار گنبد و بارگاه را نوسازی نمود و گنبد حرم حضرت ابوالفضل (ع) را نیز بر پا نمود.

در سال ۱۴۲۸ به منظور استفاده زیادتر از فضا محافظت زائران از سرما و گرما صحن شریف اباعبدالله (ع) با سبک جدید مسقف شد.

مراقد علما و بزرگان در کربلا
از دیرباز به باعث قداست کربلا، در داخل و خارج حرم سیدالشهدا (ع) ده ها تن از عالمان و روحانیان و سادات به خاک سپرده شدند که بعضی از آنان عبارتند از:
سید رضی، میرزا محمد تقی شیرازی، میرزا تقی خان امیرکبیر، سید مرتضی علم الهدی و علامه وحید بهبهانی.

منبع : زائرین

 



منبع : بیتوته

بیشتر بخوانید :

آخرین دیدگاه‌ها