در سنین مختلف گریه کودکان دلیل‌های مختلفی دارد
کودکان باهوش این گونه به خواسته‌‌هایشان می‌رسند!
هر چی می‌بیند می‌خواهد و اگر به خواسته‌اش توجه نکنم، خودش را پرت می‌نماید و به زمین می‌کوبد و تا حد مرگ گریه می‌نماید. فقط هم با وسایل خانه بازی می‌نماید و همه چیز را خراب نموده. اصلا آرامش ندارم. اگر امکانش هست راهنمایی‌ام نمایید.
گریه کودکان دلیل‌های مختلفی دارد
در سنین مختلف گریه کودکان دلیل‌های مختلفی دارد. معمولا گریه‌های نوزاد (زیر شش ماهگی)، دلیل‌های فیزیولوژیکی دارد مثل کولیک، ریفلاکس، گوش‌درد و… که با استفاده داروی مناسب گریه‌ها کم شدن پیدا می‌نماید.
از شش ماهگی به بعد، گریه بچه شاید برای دندان درآوردن باشد که با استفاده از ژل‌های مخصوص یا در موارد شدید، با استفاده مسکن گریه کودک کم می‌شود. دلیل دیگر گریه بچه‌ها بین ۶ تا ۱۸ ماهگی وابستگی به مادر و اضطراب جدایی هست.
بچه دائما دنبال مادر می‌گردد و اگر او را نبیند گریه می‌نماید. این یک رفتار طبیعی است و با بزرگ‌تر شدن کودک برطرف می‌شود.
اما در مورد پسر شما که دو ساله هست، گریه روشی برای رسیدن به خواسته‌هایش است. او یاد گرفته که با گریه کردن، زمین زدن خودش و پرت کردن وسایل می‌تواند به چیزی که می‌خواهد برسد. حتی شاید بعضی از بچه‌ها سرشان را به زمین یا دیوار بکوبند.
در این موارد تنها روش تاثیرگذار، «قاطعیت داشتن» و «بی‌توجهی» به رفتارهای کودک است.
از شش ماهگی به بعد، گریه بچه شاید برای دندان درآوردن باشد
در برخورد با کودکان قاطعیت داشته باشید
* «قاطعیت» یعنی تا حد امکان از واژه «نه » کم استفاده نمایید ولی هنگامی هم که به بچه گفتید «نه» یا «نمی‌شه» دیگر از حرف خودتان کوتاه نیایید. او می بایست یاد بگیرد که نمی‌تواند با گریه و جیغ و بدرفتاری، واژه «نه » مامان یا بابا را به «باشه» تبدیل نماید.
پس لطفا اگر در شرایطی هستید که نمی‌توانید سر حرف خودتان بمانید اصلا به فرزندتان «نه» نگویید مثلا در مهمانی‌‌ها. ولی در سایر موارد به هیچ‌وجه از حرف خودتان کوتاه نیایید.
* «بی‌توجهی» یعنی اینکه در مقابل بدرفتاری‌های غیرخطرناک بچه مثل گریه و جیغ و نق‌نق عصبانی و غمگین نشوید. سعی هم ننماییدکه بچه را آهسته نمایید.
در عوض خودتان را بی‌خیال نشان دهید و با آوردن یک وسیله جالب، روشن کردن تلویزیون، آوردن خوراکی برای بچه و شوخی و خنده حواس او را از موضوعی که به خاطرش گریه می‌نماید، پرت نمایید.
* معمولا هنگامی شما رفتارتان را بر پایه این روش تغییر می‌دهید، اوایل بچه بدرفتاری‌هایش بدتر و شدیدتر می‌شود ولی اگر شما بتوانید به روش خودتان ادامه بدهید ظرف یک هفته تغییرات را در رفتار کودکتان می‌بینید و پس از چهار هفته (در صورت استمرار روش) مشکلات رفتاری‌اش تا حد خیلی بسیاری کنترل می‌شود.
مورد بعدی که گفتید این است که به نظر می‌رسد فرزندتان آرامش ندارد. آرامش بچه تا حد بسیاری به میزان آرامش پدر و مادر و محیط خانه بستگی دارد.
اگر فکر می‌نمایید خودتان هم آرامش لازم را ندارید، حتما ضروری است با یک مشاور یا روانشناس مشورت نمایید تا روش‌های کسب آرامش را یاد بگیرید و آن را به فرزندتان هم انتقال دهید و یا با کمک یک مشاور خانواده، مشکلات بین خود و همسرتان را برطرف نمایید.
اما اگر شما و همسرتان هر دو آدم‌های آرامی هستید و محیط خانه هم کاملا آهسته است و تنش و ناراحتی بسیاری وجود ندارد، حتما از نزدیک با یک مشاور کودک مشورت نمایید تا دلیل عصبی بودن پسرتان را پیدا نمایید.
منبع: salamati.ir
آخرین دیدگاه‌ها