چطور از کودکم در برابر پدوفیل‌ها (بچه بازی) محافظت کنم؟

بچه‌بازی یا پدوفیلی عبارت است از میل شدید جنسی نسبت به کودکان

این روز‌ها، داغ و درد مرگ آتنا، سرهای فرورفته در برف بسیاری را از برف بیرون آورده. تلنگری این چنین محکم و دردناک شاید لازم بود، تا بدانیم که خطر بیخ گوشمان است، که هر چه در مورد آموزش مواظبت جنسی و اعضای خصوصی به کودکان حرفی نزنیم، نه تنها از او مواظبت نکرده‌ایم که او را زیادتر در معرض خطر قرار داده‌ایم.

از آموزش مواظبت جنسی به کودکان زیادتر خواهیم نوشت، اما در عین حال خوب است بدانیم که گرایش جنسی به کودکان یک بیماری است که علایم آشکار بیرونی ندارد. یک فرد پدوفیل (به اصطلاح عامیانه بچه باز)، شاخ ندارد، یا روی صورتش یک نشانه بزرگ ندارد. پدوفیل‌ها می‌توانند فروشنده مهربان مغازه پدرمان باشند که عاشق نوه‌های صاحب مغازه است، می‌توانند دایی و عموی مهربانی باشند که داوطلبانه بچه‌ها را می‌برد تا بخوابند، می‌توانند برادر یا حتی پدری باشند که زیاد در خانه با کودک تنها می‌مثل. خیلی ترسناک است که فکر کنیم برادر خودمان شاید چه بلایی سر فرزندمان بیاورد، آنقدر ترسناک که دوست نداریم باور کنیم، اما آمار‌ها نشان می‌دهد بیشتر کودکان قربانی آشنایان و اقوام خیلی نزدیکی بوده‌اند که والدین به آن‌ها خیلی اعتماد داشته‌اند و کودک هم یا نمی‌داند چه بلایی سرش آمده، یا می‌ترسد حرفش را باور نکنند، یا دلواپس است با خودش دعوا کنند و یا احساس گناه می‌نماید که روابط خانوادگی صمیمی را به هم بزند.

پدوفیلیا چیست؟
در گام اول، پدوفیلی را بشناسید و بدانید می‌تواند در بین زنان هم دیده شود. همچنین به آن به چشم یک بیماری مثل بیماری قلبی نگاه نمایید که شاید در هر فردی پدیدار شود. به عنوان پدر و مادر، همیشه احتمال آن را در ذهن داشته باشید. 

پدوفیلی یک اختلال روانی است که مشخصه آن فانتزی یا عمل واقعی درگیر شدن در فعالیت جنسی با کودکان است. به طور کل، اشخاص پدوفیل فعالیت جنسی با کودکان را یا ترجیح می‌دهند و یا به طور ویژه از فعالیت جنسی با کودکان از‌ جنسیت خودشان یا جنسیت دیگر به هیجان جنسی و لذت می‌رسند.

رفتارهای جنسی که یک فرد پدوفیل شاید بدان‌ها دست بزند، طیف وسیعی دارد ولی آن‌ها معمولا از استفاده از زور اجتناب می‌کنند تا بتوانند فعالیت‌های خود را ادامه بدهند زیرا اگر مانعی سر راه آن‌ها به وجود بیاید با خشونت و حتی در مواردی برای ساکت نگه داشتن، قتل کودک پایان خواهد یافت. بعضی از پدوفیل‌ها رفتارهای خود را به عریانی یا نمایش اندام جنسی خود به کوکان و یا استمنا در مقابل کودک محدود می‌کنند، و یا در مواردی تنها نوازش کردن یا لخت کردن کودک بدون تماس جنسی با او را انتخاب می‌کنند، در حالی که بعضی دیگر کودک را به شرکت در رابطه جنسی و مقاربت تناسلی وادار می‌کنند‌.

شاید همه جا باشند
بیشتر اشخاص فکر می‌کنند کسی که به کودکان کشش جنسی دارد، ضرورتا از بین مردان است، در حالی که اگر چه اکثریت بزرگی از آن‌ها مرد هستند، اما زنان هم در مواردی می‌توانند کودک را وادار به ارتباط جنسی کنند و آسیبی که به روان کودک وارد می‌آید، به‌‌ همان میزان خواهد بود. به عبارت ساده‌تر، اگرچه ما بیشتر خیال می‌کنیم کودکان در کنار زنان قطعا در امان خواهند بود، اما چنین نیست. فرد پدوفیل می‌تواند پیر یا جوان، مرد یا زن باشد. 

خبر بد اینکه، بعضی از اشخاص پدوفیل، در حرفه‌ای فعالیت دارند که در آن آموزش و یا حفظ سلامت و رفاه کودکان و اشخاص جوان را به عهده دارند، مثلا در بین مربیان، معلم‌ها، پرستاران کودک یا هر شغلی که به واسطه آن بتوانند راحت‌تر به بچه‌ها دسترسی داشته باشند. آن‌ها متاسفانه بیشتر مهارت‌های بین فردی خوبی با بچه‌ها دارند و به آسانی می‌توانند اعتماد کودکان را به دست آورند.

رفتارهای جنسی که یک فرد پدوفیل شاید بدان‌ها دست بزند، طیف وسیعی دارد

 
زیادتر وقتها در بین نزدیکان است
در موارد خیلی دیگر، پدوفیل‌ها با کودکان قربانی خود، رابطه فامیلی و یا حتی ژنتیک دارند. در بعضی موارد، پدوفیل‌هایی که کودکان خانواده خود برای آن‌ها جذاب هستند شاید کمک خود را به بستگان به عنوان پرستار کودک ارایه دهند. یعنی درست هنگامی والدین احساس آسودگی می‌کنند از اینکه خویشاوند مهربان و خوش رفتارشان با کمال علاقه فرزندشان را برای گردش بیرون برده یا قبول زحمت نموده و هنگامی آن‌ها مهمانی هستند از فرزندشان درخانه نگهداشتن می‌نماید، فرزند بیچاره مورد تعرض قرار می‌گیرد، تعرضی که بیشتر جرات بیان آن را ندارد.
حتی بعضی خیال می‌کنند کسی که خودش بچه داشته باشد، پدوفیل نخواهد بود، مگر می‌شود یک پدر یا غیرقابل باور‌تر از آن یک مادر، به بچه دیگری صدمه بزند؟ بله. می‌شود. این اشخاص شاید به فرزند خود هم صدمه بزنند، چه برسد به فرزندان دیگری.

چند نکته را حتما در ذهن داشته باشید:
۱. خشم و نفرت از اشخاص پدوفیل، دردی را دوا نخواهد نمود. کسی که فکر نماید بیماریش چنین منفور است، در پی درمان و کمک نخواهد رفت و در خفا، تمایلات کنترل ناشدنی خود را پیگیری خواهد نمود. 

۲. اگرچه نه همه، اما بسیاری از بیماران پدوفیل، خود در کودکی مورد بدرفتاری و سواستفاده جنسی بوده‌اند، بنابرین در مواردی با قربانیانی سروکار داریم که به موقع به داد آن‌ها رسیده نشده و کشتن، اعدام، یا هر بلای دیگری از این قبیل، برخلاف باور بسیاری، درس عبرتی نخواهد شد. فرد پدوفیل، بیمار است و نمی‌تواند هشیارانه رفتار خود را به موقع کنترل نماید. در آن لحظه به عواقبی چون اعدام فکر نخواهد نمود و ناگهانی و هیجانی شاید درگیر اتفاقی شود که برای آن برنامه‌ریزی نکرده بوده است.

۳. خوبترین راه برای مقابله با این پدیده، در امان نگه داشتن بچه‌ها است. هرگز، هرگز، کودک خود را با اشخاص بزرگسال دیگر به طوری تنها نگذارید که نتوانید به او سر بزنید یا از حالش باخبر شوید یا با او حرف بزنید.

۴. رابطه خود را آنقدر با فرزندتان امن و خوب و صمیمی نگه دارید که در این موارد حتما با شما صحبت نماید.

۵. اگر فرزندتان اشاره‌ای به چنین موضوعی نمود او را دعوت به سکوت نکنید. حرف‌هایش را بشنوید و بنا را بر این بگذارید که راست می‌گوید.

۶. آموزش حریم خصوصی، اعضای خصوصی بدن و مواظبت جنسی به کودک را به موقع آغاز نمایید. قرار نیست به او آموزش جنسی یا عشقبازی بدهید یا از لذت رابطه جنسی با او صحبت نمایید. قرار است به او بیاموزید که چطور از خودش محافظت نماید.

۷. هر تغییر رفتار در کودک، مثل کم شدن اشتها، اضطراب، بی‌علاقگی به فعالیت‌هایی که قبلا دوست داشت، کابوس، بیقراری، کم‌خوابی و مثل آن را جدی بگیرید.

منبع: ninisite.com

منبع : بیتوته