کمک کردن کودکان به بزرگترها سبب می گردد احساس تعلق زیادتری به خانواده پیدا کنند
روانشناسان معتقدند هنگامی که به کودکان اجازه داده می‌شود تا به بزرگترها کمک کنند، احساس تعلق زیادتری به خانواده می‌کنند،مستقل بودن را یاد می‌گیرند، و از پس مسئولیت‌های خود برمی‌آیند.
والدین بیشتر تصور می‌کنند محول نمودن امور خانه به کودکان تمام انرژی آن‌ها را در چنین سنین حساسی تحلیل می‌برد. اما روانشناسان معتقدند هنگامی که به کودکان این شانس داده می‌شود تا به ما کمک کنند، احساس تعلق زیادتری به خانواده می‌کنند، استقلال را یاد می‌گیرند، و از پس مسئولیت‌های خود برمی‌آیند.
با چنین روش تفکری، تصمیم گرفتیم تا یک سری راه حل در اختیار شما قرار دهیم که نشان می‌دهد میتوان کارهای خانه را در سنین مختلف به کودکان محول نمود. کارهای خانه برای کودکان در سنین مختلف:
سه سالگی:
جمع کردن اسباب‌بازی‌ها و قرار دادن آن‌ها در جعبه مخصوص.
مسواک زدن دندان‌ها، شستن دست و صورت و خشک‌کردن آن‌ها، شانه کردن موها.
درآوردن و پوشیدن لباس‌ها با اندکی کمک.
همچنین:
قرار دادن کتاب‌ها و روزنامه‌ها در قفسه.
قرار دادن دستمال‌ها، بشقاب‌ها و قاشق و چنگال‌ها روی میز.
مرتب کردن صندلی خودشان بعد از صرف غذا.
پاکیزه کردن جاهایی که خودشان نامرتب نموده‌اند.
قرار دادن ظروف کوچک در کابینت و برداشتن وسایل از کابیت‌های پایین.
چهارسالگی:
کمک به مرتب کردن تختخواب.
گردگیری وسایل.
کمک به آماده کردن دسر(به عنوان مثال آذین کیک).
همچنین:
چیدن میز شام، شامل چیدن بشقاب‌های چینی.
تمیزکردن باغچه.
کمک به شستن ظروف یا قرار دادن ظروف در ماشین ظرفشویی.
پنج سالگی:
مرتب کردن تختخواب. کمک به پاکیزه کردن خانه.
پرداختن پول به فروشنده در فروشگاه.
غذا دادن به حیوانات خانگی و پاکیزه کردن آن‌ها.
بستن بند کفش خودشان.
همچنین:
درست کردن ساندویج یا صبحانه‌ایی ساده و پاکیزه کردن وسایلی که استفاده نموده‌اند.
مرتب کردن میز شام.
لباس پوشیدن و مرتب کردن لباس‌ها.
تا کردن لباس‌های پاکیزه و قرار دادن آن‌ها در کمد.
شش سالگی:
جارو کردن فرش‌ها.
آب دادن گل‌ها و گیاهان.
بیرون بردن سگ‌ها.
بیرون بردن زباله‌ها.
همچنین:
انتخاب لباس‌ها بر پایه هوا یا مناسبت‌ها.
آویزان‌کردن لباس‌ها در کمد.
آماده کردن وعده غذایی ساده.(همچون ساندویج گرم یا تخم‌مرغ پخته).
جمع کردن وسایل مدرسه.
پوست کندن سبزیجات.
چیدن میز.
هفت سالگی:
حمام کردن سگ یا گربه خانگی.
اتو کردن‌های ساده.
همچنین:
انجام دادن کارهای خانه که والدین برایشان تعیین می‌کنند.
بیدار شدن از خواب و رفتن به تخت در شب‌ها بدون تذکر والدین.
پاکیزه کردن حمام بعد از استحمام.
هشت – نه سالگی:
شستن حیاط.
مرتب کردن دراورها و کمد لباس‌های خودشان.
دوختن دکمه‌ها و درزها.
همچنین:
آماده کردن حمام برای خودشان.
کمک به دیگر اعضا خانواده.
مواظبت از خواهر یا برادر کوچکتر.
رنگ کردن اشیاء.
نه – ده سالگی:
استفاده از ماشین ظرفشویی و خشک‌کن.
عبور از خیابان به تنهایی.
استقبال از مهمان‌ها در خانه.
همچنین:
تعویض روتختی‌ها.
خرید بعضی از اقلام خانه از روی فهرست خرید.
رفتن به خانه دوستان با هماهنگی قبلی، خوبتر است راه نزدیک بوده تا پیاده بروند.
آماده کردن غذای ساده برای خانواده.
تدارک وسایل کمک‌های اولیه.
شستن ماشین.
ده – یازده سالگی:
سوار شدن به اتوبوس.
برعهده گرفتن مدیریت پول‌های اندکی که دارند.
همچنین:
سپری کردن بعضی اوقات در خانه به تنهایی.
پذیرش مسؤلیت سرگرمی‌های خودشان.
یازده – دوازده سالگی:
کمک به والدین در امور مهم.
پاکیزه کردن گاز و فر.
همچنین:
کمک به خواهر و برادرهای کوچکتر در رفتن به تختخواب.
انجام مسؤلیت‌های محوله به طور مستقل.
مدیریت زمان در انجام تکالیف مدرسه به طور مستقل.
سیزده – هفده سالگی:
آماده کردن غذا برای تمام اشخاص خانواده.
کمک به افرادی که دوستشان دارند در زمانهایی که نیاز به کمک دارند.
همچنین:
خوابیدن در زمان معین(با توافق والدین).
درک واقعی از توانایی‌های خود.
اتخاذ تصمیم‌های قاطع.
منبع: آی خانم
آخرین دیدگاه‌ها