[ad_1]
شیوه حرف زدن نوزاد با والدین
کشف زبان نوزاد توسط والدین
هنگامی نوزادی پا به دنیا می‌گذارد، والدین تازه‌کار بیشتر با ترکیبی از هیجان و نگرانی مواجه‌اند. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که در روزها و هفته‌های ابتدایی تجربه می‌کنند، فهمیدن نیازهای کودک بدون داشتن هیچ زبان مشترکی است. اما واقعیت اینجاست که کودک شما از همان لحظه تولد، در حال برقراری ارتباط با شماست. این ارتباط فقط زبانی نیست—بلکه از راه گریه، نگاه، حالت‌های بدن، صداها، و حتی تنفس شکل می‌گیرد.
برای درک نوزاد، لازم نیست یک متخصص باشید. فقط می بایست بلد باشید “گوش دهید”—نه با گوش، بلکه با قلب، چشم و توجه.
برای چه می بایست زبان نوزادان را یاد گرفت؟
یادگیری زبان نوزادی فقط برای رفع نیازهای اولیه مثل تغذیه یا تعویض پوشک نیست. درک پیام‌های نوزاد نقش کلیدی در ایجاد احساس امنیت، دلبستگی ایمن و رشد روانی سالم در کودک دارد. نوزادی که احساس نماید «شنیده می‌شود»، با دنیای اطراف ارتباط مثبت‌تری برقرار می‌نماید، کمتر بی‌قرار می‌شود و در آینده اعتمادبه‌نفس زیادتری خواهد داشت.
علائم غیرکلامی نوزاد
نوزاد چطور حرف می‌زند؟
زبان نوزادی شامل چند عنصر مهم است:
۱. گریه: نخستین زبان نوزاد
هر نوع گریه معنای ویژه خود را دارد:
– گریه گرسنگی: معمولاً آرام و با مکث آغاز می‌شود و به‌تدریج شدت می‌گیرد. شاید کودک سر خود را بچرخاند و دنبال سینه بگردد.
– گریه خواب‌آلودگی: همراه با مالیدن چشم‌ها، خم شدن به پهلو یا چرخاندن سر به یک سمت است.
– گریه درد یا ناراحتی: ناگهانی، شدید، تیز و بلند است. گاهی بین گریه‌ها مکث‌های کوتاه دیده می‌شود.
– گریه نیاز به آغوش: گاهی کودک گریه می‌نماید فقط چون نیاز دارد در آغوش شما باشد. این گریه معمولاً با آرامش گرفتن فوری موقع بغل شدن پایان می‌یابد.
یادگیری تفاوت بین این گریه‌ها زمان می‌برد، اما والدین با تجربه روزانه، به‌تدریج آن‌ها را از هم تشخیص می‌دهند.
۲. زبان بدن نوزاد؛ هر حرکت، یک پیام
نوزادان از راه حرکت های بدنی با والدین خود ارتباط برقرار می‌کنند. اگر به این حرکت های توجه کنیم، می‌توانیم نشانه‌های واضحی از موقعیت جسمی و احساسی آن‌ها دریافت کنیم:
جمع کردن زانوها به سمت شکم
این حرکت بیشتر نشان‌دهنده درد شکمی یا نفخ است. نوزادان معمولاً بعد از تغذیه، در صورتی که هوای بسیاری بلعیده باشند یا دستگاه گوارش آن‌ها هنوز کامل رشد نکرده باشد، چنین حالتی دارند.
باز کردن کف دست‌ها
هنگامی کودک آهسته و راحت است، دست‌هایش باز و بدون فشار هستند. این نشانه‌ای از آمادگی برای تعامل، شنیدن و حتی بازی است.
مشت کردن و سفت کردن بدن
اگر نوزاد دستانش را مشت می‌نماید و بدنش را سفت نگه می‌دارد، معمولاً نشانه‌ای از ناراحتی، گرسنگی یا تحریک بیش‌ازحد محیطی است. در چنین شرایطی نوزاد شاید نیاز به آهسته‌سازی یا تغذیه داشته باشد.
چرخاندن سر یا دوری از تماس چشمی
اگر نوزاد سرش را به یک سمت می‌چرخاند یا از تماس چشمی اجتناب می‌نماید، شاید نشانه خستگی یا تحریک بیش از حد باشد. این پیام غیرمستقیم او برای فاصله گرفتن و استراحت است.
پلک زدن سریع یا نگاه خالی
زمانی که نوزاد سریع پلک می‌زند یا نگاهش به‌نوعی خالی و بی‌تمرکز است، معمولاً در حال کنار آمدن با محرک‌های بیرونی مثل نور زیاد یا صدای بلند است. در چنین حالتی خوبتر است محیط آهسته‌تری برای او فراهم شود.
با تبدیل این نشانه‌های حرکتی به زبان قابل فهم برای والدین، شما به‌مرور توانایی برقراری یک ارتباط مؤثر و دوجانبه با فرزندتان را به‌دست می‌آورید.
نوزاد چطور صحبت می‌نماید
۳. حالت‌های صورت و نگاه
صورت نوزاد پنجره‌ای به احساسات اوست:
– چشم‌های باز و نگاه ثابت به چهره شما: تلاش برای شناخت، علاقه و پیوند.
– بالا انداختن ابرو یا چین پیشانی: کنجکاوی یا نگرانی.
– خمیازه کشیدن یا نگاه خالی: نشانه خستگی.
همچنین تماس چشمی نخستین نوع «بیان کرد‌وگوی عاطفی» نوزاد با والدین است. هنگامی کودک به چشمان شما خیره می‌شود، در واقع دارد شما را به دنیای کوچک خودش دعوت می‌نماید.
۴. لبخند: نخستین واژه عاشقانه
در حدود ۶ تا ۸ هفتگی، نوزاد آغاز به لبخند زدن آگاهانه می‌نماید. این لبخند اجتماعی نشانه‌ای از شناخت و ارتباط عاطفی است.
لبخند نوزاد پیام‌های بسیاری دارد:
– «تو را می‌شناسم.»
– «از حضورت لذت می‌برم.»
– «دلم برایت تنگ شده بود.»
جواب دادن به این لبخند با تماس چشمی، حرف زدن یا لبخند متقابل، سبب تقویت اتصال عاطفی و رشد اجتماعی کودک می‌شود.
کشف زبان نوزاد
چطور به نوزاد خود “گوش” دهید؟
در اینجا چند راهکار عملی برای فهمیدن پیام‌های نوزادتان آورده‌ایم:
۱. مشاهده‌گر باشید
روزانه چند دقیقه فقط نوزادتان را تماشا نمایید. بدون قضاوت یا دخالت، فقط ببینید چه می‌نماید.
۲. با او صحبت نمایید
صحبت کردن با نوزاد— اگر پاسخی نمی‌دهد—سبب می‌شود او زبان را خوبتر درک نماید و احساس تعلق زیادتری پیدا نماید.
۳. عکس العمل نشان دهید
هنگامی کودک نشانه‌ای از نیاز نشان می‌دهد و شما به آن جواب می‌دهید، او یاد می‌گیرد که جهان قابل اعتماد است. این پایه‌گذار سلامت روان آینده اوست.
۴. آرامش خود را حفظ نمایید
گاهی نوزاد گریه می‌نماید و شما نمی‌دانید برای چه. دلواپس نباشید. مهم این است که کنار او باشید، او را بغل نمایید، و با لحن آهسته با او حرف بزنید.
ارتباط غیرکلامی نوزاد
سوالات متداول در خصوص «نوزاد شما با شما حرف می‌زند!»
۱. آیا واقعاً نوزاد می‌تواند بدون واژه ها با من ارتباط برقرار نماید؟
بله. نوزادان از بدو تولد با استفاده از گریه، حرکت های بدن، حالات چهره، تماس چشمی و صداهای ابتدایی با شما ارتباط برقرار می‌کنند. این شکل از «صحبت کردن» کاملاً واقعی و مؤثر است، حتی اگر کلامی در کار نباشد.
۲. چطور بفهمم گریه نوزادم از گرسنگی است یا چیز دیگر؟
گریه گرسنگی معمولاً آرام آغاز می‌شود، ریتمیک است و تدریجاً شدیدتر می‌شود. در کنار گریه، نوزاد شاید حرکت های مکیدن انجام دهد، دهانش را باز نماید یا سرش را در پی سینه بچرخاند. با دقت در الگوی گریه و رفتارهای همراه، به مرور تفاوت آن را خواهید شناخت.
۳. نوزادم هنگامی خسته است چه نشانه‌هایی نشان می‌دهد؟
نشانه‌های خستگی معمولاً شامل:
مالیدن چشم‌ها
خمیازه کشیدن
بی‌قراری
نگاه دور و بدون تمرکز
چرخاندن سر به یک سمت
در این شرایط، خوبتر است محیط را آهسته نموده و کودک را برای خواب فراهم کنید.
۴. چه زمانی می بایست به حرکت های بدنی نوزاد زیادتر توجه کنم؟
در مواقع زیر توجه به زبان بدن نوزاد ارزش بسیاری دارد:
موقع گریه کردن بی‌علت
پس از تغذیه
پیش از خواب یا پس از بیدار شدن
در زمان بازی یا تعامل اجتماعی
در این جایگاه‌ها، هر حرکت و عکس العمل می‌تواند اطلاعاتی در خصوص احساس یا نیاز کودک به شما بدهد.
۵. اگر نتوانم معنی گریه یا رفتار نوزادم را بفهمم چه کنم؟
طبیعی است که در ابتدای راه والد بودن، فهم دقیق زبان نوزاد سخت باشد. خوبترین کار این است که:
آهسته بمانید و نوزاد را آهسته نمایید.
یکی یکی دلایل را بررسی نمایید (گرسنگی، خستگی، درد، نیاز به بغل).
با نوزاد صحبت نمایید و حضور آرامش‌بخش خود را حفظ نمایید.
در صورت نگرانی زیاد، با پزشک یا متخصص رشد کودک مشورت نمایید.
۶. آیا همه نوزادان با یک الگو رفتار می‌کنند؟
خیر. هر نوزاد شخصیت، نیاز و شیوه ارتباطی ویژه خود را دارد. نکته کلیدی این است که والدین می بایست با گذر زمان، رفتارهای ویژه فرزندشان را بشناسند و به یک ارتباط منحصربه‌فرد برسند.
۷. از چه سنی نوزاد واقعاً آغاز به “صحبت کردن” می‌نماید؟
صحبت کردن واقعی (با واژه ها) معمولاً از ۹ تا ۱۵ ماهگی آغاز می‌شود. اما پیش از آن، کودک از صداهای بی‌کلام، لبخند، گریه، تماس چشمی و اشاره‌ها برای بیان خواسته‌ها و احساسات خود استفاده می‌نماید. این مراحل پیش‌زبانی، پایه‌گذار زبان گفتاری هستند.
نتیجه‌گیری:
هر نوزاد منحصربه‌فرد است و زبان ویژه خود را دارد. مهم نیست چند کتاب خوانده‌اید یا چند ویدیو آموزشی دیده‌اید—هیچ چیز جای ارتباط واقعی و عاطفی با فرزندتان را نمی‌گیرد.
کودک شما هر روز با شما صحبت می‌نماید. فقط کافی‌ست بلد باشید بشنوید. نه با گوش، بلکه با دل.
[ad_2]
منبع : بیتوته
آخرین دیدگاه‌ها