[ad_1]
مسجد ضِرار، بنایی که منافقان در مدینه ساختند
مسجد ضِرار، بنایی که منافقان در مدینه ساختند و به دستور پیامبر(ص) ویران شد.
بهانه سازندگان، عدم امکان حضور در مسجد قبا برای بیماران و گرفتاران در شبهای بارانی و زمستانی و هوای سرد، به باعث دوری راه بود. پیامبر دستور داد این مسجد را – که طبق آیه ۱۰۷ سوره توبه، به ضرار معروف شد – ویران کنند و آتش بزنند. گفته میشود محرک اصلی ساخت این مسجد شخصی به نام ابوعامر بود.
جایگاه جغرافیایی
این مسجد در بخشی از خانه خِذام بن خالد، از منافقان و در محله قبیله بنی غنم بن عوف تأسیس شد. به روایت دیگر، مسجد ضرار در محله بنی سالم بن عوف (از تیرههای قبیله اوس) تأسیس شد.
سازندگان
سازندگان مسجد ضرار پانزده نفر و بنا بر قولی دیگر دوازده تن بودند و امامت آنان را مُجَمِّع بن جاریه بر عهده داشت.
قبیله بنی عمرو بن عَوف – که در آغاز ورود پیامبر اکرم(ص) به مدینه، مسجد قبا را در این شهر بنا نمودند – نزد پیامبر رفتند و از آن حضرت خواستند که در آن مسجد نماز بخواند. پیامبر نیز در آن مسجد نماز خواند. بعدها گروهی از منافقان مدینه، از قبیله بنی غنم بن عوف، که به آنان حسادت میورزیدند، تصمیم گرفتند مسجدی بنا کنند تا در آن به امامت ابوعامر (که در آن موقع در شام بود) نماز بخوانند و در نماز جماعت مسجد قبا حاضر نشوند. به روایت دیگر، مسجد ضرار در محله بنی سالم بن عوف (از تیرههای قبیله اوس) تأسیس شد.
تبرک جویی به پیامبر
بعد از اینکه ساخت آن به پایان رسید، بانیان آن نزد پیامبر رفتند و به بهانه اینکه بیماران و گرفتاران در شبهای بارانی و زمستانی و هوای سرد، به باعث دوری راه، امکان حضور در مسجد قبا را ندارند، از پیامبر خواستند برای افتتاح این مسجد در آنجا نماز بخواند تا از برکت دعای پیامبر برخوردار گردند.
پیامبر، که عازم غزوه تبوک بود، عذر آورد و آن را به بعد از برگشت از سفر موکول نمود.
نزول آیه
چون پیامبر از تبوک برگشت و به جایی به نام ذی اَوان (یا آروان) نزدیک مدینه رسید، آیه ۱۰۷ سوره توبه در شأن منافقان و این اقدام آنان نازل شد. وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ ۚ وَلَیَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (ترجمه: و آنهایی که مسجدی اختیار نمودند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است، و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلاً با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود، و سخت سوگند یاد میکنند که جز نیکی قصدی نداشتیم. و[لی ] خدا گواهی میدهد که آنان قطعاً دروغگو هستند.)
دستور پیامبر اسلام
در پی آن، پیامبر به مالک بن دُخْشُم و مَعْن بن عَدی (یا به برادر او عاصم بن عدی و به قولی دیگر، به گروهی از جمله وحشی، قاتل حمزه) امر فرمود تا این مسجد را – که طبق آیه کریمه، به ضرار معروف شد – ویران کنند و آتش بزنند و آنان نیز این بنا را با خاک یکسان نمودند. مکان آن نیز، به دستور پیامبر، محل ریختن زباله و مردار شد.
ابولُبابة بن عبدالمُنذر که با آماده کردن چوب، منافقان را در ساختن مسجد ضرار کمک نموده بود، بعد از تخریب مسجد، در کنار آن، با آن چوبها خانهای ساخت. گفته شده است که در آن خانه نه کسی به دنیا آمد، نه کبوتری نشست و نه مرغی آشیان نمود.
ابوعامر و ساخت مسجد
نسب و پیشینه
گفتهاند محرک اصلی ساخت مسجد ضرار شخصی به نام ابوعامر بود وی از اشراف اَوس و پدر حنظله غسیل الملائکه (که در جنگ احد به شهادت رسید) بود. وی در ایام جاهلیت به رهبانیت گراییده و به ابوعامر راهب معروف شده بود. او بعد از اسلام، برخلاف قبیله خود، کفر پیشه نمود و با پیامبر(ص) مجادله نمود و روانه مکه شد و مشرکان را در جنگ با مسلمانان کمک نمود. ازاین رو، پیامبر او را فاسق خواند. بعد از آنکه پیامبر مکه را فتح نمود، وی به طائف و سپس به شام، که جزو امپراتوری روم بود، رفت و مسیحی شد و در سال دهم هجرت در آنجا درگذشت.
ایفای نقش ابو عامر
ابوعامر برای هواداران خود در مدینه پیام فرستاد که به زودی با لشکری از سوی هرقل، امپراتور روم، به مدینه خواهد آمد و پیامبر(ص) و یارانش را بیرون خواهد نمود و می بایست یارانش در مدینه، محلی برای فعالیتهای آیندۀ او آماده سازند و به جمع آوری سلاح و نیرو بپردازند. در پی همین وعدهها بود که منافقان مسجد ضرار را ساختند.
منبع: fa.wikishia.net
[ad_2]
منبع : بیتوته
آخرین دیدگاهها