[ad_1]
کاخ کوروش (دشتستان) ، واقع در شهر برازجان از توابع بخش مرکزی شهرستان دشتستان یکی از آثارهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
تاریخچه کاخ کوروش برازجان
«کاخ کوروش دشتستان» تاریخی و خیلی مهم از دوران پر تمدن ایران، این کاخ در سال ۱۳۵۰ به وسیلهٔ هیأت باستان شناسی ایران حفاری شدهاست. با توجه به شیوههای معماری و استفاده از سنگ سیاه و سفید زمان احداث آن را به دورهٔ کوروش بنیان گذار زنجیره هخامنشی منسوب نمودهاند. این کاخ که در جنوب شرقی برازجان و در کنار رودخانه خشک آردی قرار دارد یکی از پایگاههای مهم ایران دورهٔ هخامنشی در ساحل خلیج فارس بودهاست. کاخ برازجان بر طبق تحقیقاتی که انجام شده در اواخر سلطنت کوروش ساخته و پرداخته شدهاست و از دید حجاری و هنر معماری آن چنان که از پایه ستونها و اشیاء کشف شده بر میآید جدیدتر و ظریف تر از پاسارگاد است. بر این اساس میتوان بیان کرد که این بنا هنگامی ساخته شده که هنر اصیل حجاری و معماری عصر کوروش به تکامل رسیدهاست. متاسفانه به دلیل ناتمام ماندن بنا چنین به نظر میرسد که علل عقیم ماندن این کاخ مصادف با مرگ او به سال ۵۲۹ پیش از میلاد است. بر این اساس میتوان تاریخ بنای کاخ برازجان را در همین حدود یعنی ۵۲۹ قبل از میلاد دانست.
یکی از اثرهای ارزشمند و بینظیر، کاخ زمستانی کورش هخامنشی است که در جنوب غربی برازجان قرار دارد و این اثر عظیم فاصلهای حدود ۵۰۰ متر تا جادهی بوشهر ـ برازجان دارد. این بنای زیبا در سال ۵۲۹ قبل از میلاد به وسیلهی سر سلسلهی هخامنشیان یعنی کورش هخامنشی ساخته شده ولی به دلیل مرگ او در این سال ناتمام مانده و فقط ته ستونهای کاخ که از سنگهای سیاه و زرد رنگ ساخته شده به جا مانده است. در سال ۱۳۵۱ که کارگران در حال حفر کانال جهت رساندن آب به شهر بوشهر بودند، در این مکان به سنگی سیاه دست یافتند که با انعکاس خبر به فرمانداری و اعزام تیمی از باستانشناسان به منطقه بعد از حفاری متوجه شدند که کاخ زمستانی کورش در این منطقه واقع شده است. این بنا از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۸۲ در زیرزمینی مدفون بود که در سال ۱۳۸۲ به همت استاد بزرگ دکتر “علی اکبر سرافراز” حفاری لازم صورت پذیرفت و ته ستونها آشکار شدند و این بنا مورد توجه جهانگردان و علاقهمندان به فرهنگ ایران زمین قرار گرفت. از آن سال تا این زمان در چند مرحله، حفاری صورت گرفته که هنوز هم به حفاری و کاوش نیاز است. بنا به عقیدهی باستانشناسان، این بنا در کنار شهر ” تا او که” taoke ـ که شهری تاریخی بوده ـ قرار داشته و این شهر راه شمالی ـ جنوبی داشته و تا نزدیکی روستای بنداروز ادامه داشته است.
ته ستونهای این کاخ از دید معماری خیلی زیبا و در نوع خود بینظیر هستند.
حجاری که بر روی این سنگها صورت گرفته به شکل دایره است و روش قرار گرفتن سنگها بر روی هم، دیدهی هر رهگذری را به طرف خود جلب مینماید و هنر و معماری گذشتهی ایران زمین را به یاد میآورد که چه زیبا این معماران پر تلاش در کنار رشته کوه گیسکان این سنگ ها را حجاری نموده و بعد از آن با طی کردن مسیری طولانی این سنگها را به منطقه حمل نموده و در این مکان قرار دادهاند. باستانشناسان هدف از ساخت این بنای عظیم در این منطقه را تسلط داشتن برآبهای خلیج فارس و نظارت بر ساحل خلیجفارس دانستهاند که میتواند سند محکم و قاطعی از تسلط ایرانیان بر خلیجفارس باشد. البته در گذشته راههای قدیمی استان یعنی راه توز ـ تا اوکه ـ لیان از کنار این شهر میگذشته و شهرهای باستانی استان یعنی سیراف در جنوب و مهرویان و سینیز در شمال و نجیرم و لیان و توز را به هم وصل مینموده است.
[ad_2]
منبع : بیتوته
آخرین دیدگاهها