كعبه زرتشت

 

در گذشته این گونه می پنداشتند كه ” كعبه زرتشت ” محل نگهداشتن اوستا و دیگر كتب مقدس ایران باستان بود ، اما به طراوت فرضیه ای مطرح شد كه به نظر می رسد از دیگر فرضیه ها قوی تر است .

 

به گزارش پایگاه آگاهی رسانی شبكه خبر ؛ ” کعبه زرتشت ” نام بنایی است كه در محوطه تاریخی ” نقش رستم ” در استان فارس و در هنگامه امپراتوری شكوهمند پارس ( به احتمال زیاد ، در عصر پادشاهی داریوش بزرگ ) ساخته شده‌ است .

 

این بنا فقط یک ورودی بالاتر از سطح زمین دارد كه با یك پلكان ، دسترسی به آن ممكن می گردد . تا سال ۱۳۱۶ شمسی ، یک سوم پائینی بنا در زمین دفن شده بود و تنها در این سال و با آغاز کاوش های باستان‌شناسی بود که مشخص شد كه بنا در سه سمت خود ( به جز ورودی ) دارای سکّوست .

 

همچنین در درگاه ورودی ، جای چرخش پاشنه دری سنگین و ضخیم ، نشان از در بسته بودن بنا دارد . همه ساختمان بنا ، از سنگ آهکی سفید و سیاه ساخته شده ‌است .

 

در دیوار داخل این ساختمان ، واژه ” کعبه ” ( در زمان ساسانیان ) ، به خط پهلوی حکاکی شده‌ است و به نظر می رسد كه اعراب نیز واژه کعبه را از پارسی باستان گرفته اند .

 

كعبه زرتشت و كاربردی مشخص

در خصوص کاربرد این بنا ، دیدگاه های گوناگونی بیان شده ‌است و تا این زمان کاربرد بی شک و تردید آن ، کشف نشده است .

 

بخشی از کاربردهایی كه در خصوص این بنا حدس زده شده است ، چنین اند :

 

– آرامگاه همیشگی داریوش که بعدها از آن صرف نظر كرده اند .

 

آرامگاه موقت ( فقط تا پوسیده شدن اجساد )

جایگاه آتش مقدس ( آتشگاه )

جایگاه نگهداشتن اوستا و کتب دینی

جایگاه پرچم‌ های شاهی

 

كعبه زرتشت

 

 

 

نظریه ای تازه در خصوص كاربرد كعبه زرتشت

 

رضا مرادی غیاث آبادی ، پژوهشگر ایرانی که تحقیقات فراوانی در زمینه ایران باستان داشته ‌است ، نتیجه کشف خود را در کتابی به نام ” نظام گاه شماری در چارطاقی های ایران ” توسط انتشارات ” نوید شیراز ” به چاپ رسانده و راز این بنا را منتشر نموده ‌است .

 

بیشترین گمانه زنی كه در خصوص كاربرد ” كعبه زرتشت ” انجام می شد این بود كه این بنا ، محل نگهداشتن کتاب اوستا و اسناد حکومتی یا محل گنجینه دربار و یا آتشکده معبد بوده ‌است ؛ اما طبق نظر غیاث ، این بنا با مقایسه با تمام بناهای گاه شماری ( تقویم ) آفتابی در سراسر جهان ؛ پیشرفته ترین ، دقیق ترین و خوبترین بنای گاه شماری آفتابی جهان بوده است .

 

این در حالی است که تا پیش از این ، بنا هم ” چارطاقی ها ” در مناطق مختلف ایران ساخته شده بودند و همین تکلیف را با شیوه ای خیلی ساده ، اما دقیق و حرفه ای بر عهده داشتند .

 

تمام بناهای گاه شماری آفتابی در جهان فقط قادر هستند روزهای خاصی از سال ( مثل روزهای سرفصل ) را مشخص کنند و حتی با سال خورشیدی هم تنظیم نیستند ؛ اما این بنا با دقت و علمی که در ساخت آن اجرا شده ، قادر است بسیاری از جزئیات روزهای مختلف سال و ماه ها را مشخص نماید .

 

زرتشتیان با استفاده از این بنا می توانستند بسیاری از مناسبت ها و جشن های سال را روز به روز دنبال کنند و از زمان دقیق آنها آگاه شوند .

 

بسیاری از بناهای چارطاقی در سطح کشور ( به تصور آتشکده ) یا به طور کامل تخریب شده و یا تغییر کاربری داده شده ‌است . ولی خوشبختانه شماری هم مثل چارطاقی ” نیاسر ” و چارطاقی ” تفرش ” ، سالم مانده و برای ما و نسل های بعدی باقی مانده اند .

 

طبق این نظریه ؛ این بنا ، یک گاه شمار تمام سنگی ثابت در جهان است که به نظر می رسد سازندگان آن بر نکته های علمیِ جغرافیایی ، نجومی ، سال کبیسه ، انحراف کره زمین نسبت به مدار خورشید ، تفاوت قطب مغناطیسی با قطب جغرافیایی ، راه گردش زمین به دور خورشید مسلط بودند تا بتوانند 500 سال پیش از زادروز مسیح ، چنین اثر دقیقی را ایجاد كنند .

حال آنکه کروی بودن کره زمین و گردش زمین به دور خورشید ، در چهارصد سال اخیر در اروپا کشف شد .

 

ساسانیان و كعبه زرتشت

کاربرد بنا در دوره هخامنشی هرچه بوده ‌باشد ، به نظر می‌ رسد که بنا در دوران ساسانی و به خصوص اردشیر به اوج ارزش رسیده ‌است .

 

در این دوران ، 3 سنگ‌ نوشته مستقل بر روی سکّوهای بنا ایجاد شده ‌است که اطلاعات گسترده ای در خصوص ساسانیان ارائه می‌ نماید .

 

منبع:irinn.ir

 



منبع : بیتوته

بیشتر بخوانید :

آخرین دیدگاه‌ها