[ad_1]
پس از این که حداقل چهار ساعت در یک راه مالرو که بخش عمده آن سراشیبی تند و رو به آفتاب است، گردنهای را دور بزنید، باورتان نخواهد شد که نگین آبی شفاف روی حلقه رشتهکوه زاگرس را خواهید دید.
ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا، درست وسط قلههای تیز زاگرس، در منطقه حفاظتشده اشترانکوه، دریاچه «گهر» قرار دارد، آبش آن قدر زلال است که بیاغراق میتوانید تا یک متر جلوتر از ساحلی که ایستادهاید، کف دریاچه را ببینید.
دریاچه «گهر» وسط قلههای تیز زاگرس، در منطقه حفاظتشده اشترانکوه قرار دارد
دریاچه گهر در استان لرستان است، دو راه دسترسی به آن وجود دارد که یکی از آنها، از درود و ازنا میگذرد، پس از این که وارد ازنا بشوید، (از تهران حدود ۵ ساعت راه است) میتوانید ماشینهایی را در همان ترمینال پیدا نمایید که شما را تا پاسگاه حفاظت محیط زیست منطقه اشترانکوه از یک راه پر پیچ بالا میبرند، اگر فصل ممنوع باشد، برای ورود به عنوان طبیعتگرد و کوهنورد می بایست قبلا از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز ورود دریافت نموده باشید، اگر در فصل ماهیگیری باشد، میتوانید وارد منطقه شوید و از اینجا راه دسترسی به این نگین آبی آغاز میشود.
در آغاز راه چشمه اول قرار دارد، راه آب را سنگچین نمودهاند که به یک حوض کوچک میرسید، پس از چند صد متر پیادهروی سبک در یک سربالایی با شیب ملایم، راه اصلی کوبیده شده با شیب تند آغاز میشود، در میانه این راه و پس از تمام شدن سراشیبی یک چشمه دیگر با آب آشامیدنی هست که به «چشمه دوم» معروف است، در کنار آبریز آن محلی برای استراحت هم در نظر گرفته شده، که بعضی کوهنوردها آنجا چادر میزنند و روی سطح سیمانیاش آتش روشن میکنند.
دریاچه گهر در استان لرستان قرار دارد و دو راه دسترسی برای آن وجود دارد
از استراحتگاه که بگذرید، با ردکردن رودخانهای که خروجی آب گهر است، تقریباً نیمی از راه را طی نمودهاید و باقی راه، مالرو با شیب نه چندان تند است و پس از حدود دو ساعت پیادهروی، دریاچهای که هیچ از آن معلوم نبود، از پشت گردنهای که دور زدهاید به چشم خواهد آمد.
مقامهای محلی میگویند سالانه حدود ۷۰ هزار نفر به دیدن این دریاچه میروند؛ عدهای برای ماهیگیری، بعضی برای شنا در آب سرد دریاچه، بعضی دیگر هم کوهنوردان و طبیعتگردها هستند. به همین علت است که حوالی دریاچه محل مخصوصی برای چادر زدن ایجاد و سرویس بهداشتی، ایستگاه امداد و حتی چند باتری خورشیدی برای شارژ تلفن و چیزهای دیگر در آن پیشبینی شده است.
در ضلع شرقی دریاچه که دسترسی به آن کمی مشکل است، با فاصله از دریاچه گهر، دریاچه دوم گهر قرار دارد که آب خیلی زلالی دارد. وسعت منطقه جنگلی در این منطقه کم و پوشش جنگلی آن تنک است اما اینقدر هست که سایه دائمی داشته باشد و بشود در زیر درختان به جریان آب روی زمین خیره شد و گذر عمر را تماشا نمود.
در ضلع شرقی دریاچه که دسترسی به آن کمی مشکل است، دریاچه دوم گهر قرار دارد
در فصل ماهیگیری با پرداخت رقم ناچیزی برای دریافت مجوز میشود قلاب انداخت و از آب سرد دریاچه قزلآلا گرفت؛ البته تعداد ماهیها زیاد نیست و با تجربهها میگویند که نمیشود در یک روز بیش از سه ماهی از آب گرفت.
در منطقه تا به حال پلنگ ایرانی، خرس قهوهای، کل و بز، قوچ و میش، گربه وحشی، کفتار، گرگ، روباه، شغال، شنگ، کبک دری، کبک، عقاب طلایی، کرکس، کرکس مصری، شاهین، بالابان، دلیجه کوچک، سهره طلایی، سهره نوک بزرگ، سار صورتی، جی جاق، لاکپشت مهمیزدار، آگامای صخرهای فلس درشت، گرزمار، افعی شاخدار و سوسمار مارچشم دیده شده است. بعضی از این گونهها در معرض خطر انقراض هستند اما تعدادشان آنقدرها زیاد نیست. گزارش تازهای از حمله آنها به گردشگرانی که به سمت گهر میروند در دست نیست. گاهی شکار غیر قانونی حیوانات و بخصوص پرندههای کوچک مثل کبک و همینطور جمعآوری بیرویه و بدون مجوز گیاهان دارویی در منطقه گزارش شده است.
در فصل ماهیگیری با پرداخت رقم ناچیزی برای مجوز میشود قلاب انداخت و ماهی قزلآلا گرفت
پوشش گیاهی منطقه چیزهایی مثل بلوط ایرانی، ارس یا سروکوهی، بادامک، گلابی وحشی، زالزالک، گون، درمنه، بومادران، آویشن، سریش ایرانی، لاله واژگون، کما، کلاه میرحسن، پونه اشترانکوهی، محلب، شیرخشت لرستانی، سیر، موسیر و مثل اینهاست که فعلاً برای توجه مردم محلی و مواظبتهای سازمان محیط زیست از دسترس گلههای دام در امان است، اما از ارتفاع که نگاه نمایید کلونیهای زنبورداران را میتوانید.
نگرانیهای بسیاری در مورد تنک شدن پوشش گیاهی زاگرس وجود دارد؛ علاوه بر چرای دام، گرم شدن هوا که سبب افزایش آتشسوزی جنگلها و استپها میشود، شکار حیواناتی مثل گراز و سنجاب که نقش مهمی در بازسازی پوشش گیاهی بویژه ترمیم جنگلهای بلوط دارند و بیاحتیاطی طبیعتگردها در باقی گذاشتن آتش زنده زیر خاکستر کل منطقه زاگرس و البته منطقه حفاظتشده اشترانکوه را تهدید مینماید.
پوشش گیاهی منطقه چیزهایی مثل بلوط ایرانی، ارس یا سروکوهی، بادامک و …است
هرچند متوقفکردن بعضی از این عوامل از جمله سودجوهایی که به صورت غیرقانونی از محیط زیست استفاده میکنند، کمی مشکل است، اما برای طبیعتگردها تنها یک جستوجوی ساده در اینترنت پیش از سفر به چنین نقاط بکری، میتواند به بیشترشدن آگاهی در مورد حیات وحش و محیط زیست و پیشگیری از تخریب زیادتر آنها کمک نماید.
منبع:isna.ir
[ad_2]
منبع : بیتوته
آخرین دیدگاهها