زگیل مقعدی در زنان

آیا زگیل مقعدی خطرناک است؟

زگیل های مقعدی چه شکلی هستند و چطور رشد می کنند؟

زگیل های مقعدی که کندیلما اکومینیت نیز خوانده می شوند، در واقع نوعی زگیل تناسلی هستند که در اطراف یا داخل مقعد مشاهده می شوند. در اکثر موارد زگیل‌های مقعدی خیلی کوچک بوده و سبب ناراحتی یا درد نمی شود. با این حال، اگر آنها به اندازه کافی بزرگ شوند، شاید دچار خارش یا خونریزی شوند و قادر هستند تحریک شوند. زگیل های مقعدی شاید تنها در یک نقطه رخ دهند، یا شاید در طول زمان به قسمت های مختلف اندام تناسلی و مقعد گسترش یابد.

زگیل تناسلی، از جمله زگیل های مقعدی، ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) است. HPV یک عفونت منتقله جنسی است (STI) است. این ویروس در اثر ارتباط مستقیم پوست با پوست در روابط جنسی منتقل می شوند و در اثر عفونت ناشی از ابتلا به این ویروس زگیل‌های مقعدی ایجاد می گردند. شکل اولیه ی این عفونت به شکل زخم یا تاول است که به مرور زمان به زگیل تبدیل می گردد. HPV شاید به خودی خود از بین برود و علائمی ایجاد نشود اما گاها این ویروس در بدن باقی مانده و سبب زگیل تناسلی شود.

عوامل بروز زگیل مقعدی

عوامل متعددی در بروز زگیل مقعدی تاثیرگذار است از جمله:

– نقص ایمنی ( مثل دیابت و آلودگی به ویروس ایدز)

– پیوند اعضا و استفاده داروهای سرکوب کننده ایمنی

– سابقه سرطان یا دیسپلازی

– شرکای جنسی متعدد و تماس جنسی مقعدی

– استفاده سیگار و الکل

– سابقه رادیوتراپی

روش تشخیص زگیل مقعدی

بدیهی است زگیل مقعدی را میتوان با انجام معاینه توسط پزشک و همچنین بر پایه مشاهده پوست اطراف مقعد تشخیص داد همچنین میتوان با استفاده از آنوسکوپ ( یک وسیله کوچک که داخل مقعد گذاشته می گردد) کانال مقعدی را مشاهده و پی به وجود این بیماری برد.

عوارض ابتلا به زگیل مقعدی

اگر عامل ایجاد کننده زگیل مقعدی HPV از نوع پر خطر باشد احتمال بروز سرطان مقعد وجود دارد،برای چه که بر پایه مطالعات صورت گرفته چنانچه ویروس پرخطر عامل زگیل مقعدی باشد در ۷۵ درصد موارد احتمال بروز بدخیمی ها در ناحیه مقعد و روده بزرگ مطرح خواهد شد. بر این اساس خوبتر است بررسی های لازم برای ارزیابی ضایعات مشکوک صورت گیرد برای چه که در بعضی از اوقات زگیل مقعدی به داخل رکتوم گسترش می یابد و قادر هست زمینه را برای رشد بعضی از ضایعات بدخیم رکتوم و روده بزرگ فراهم نماید لذا در اینگونه موارد معمولا می بایست علاوه بر نمونه برداری و سروتیپ ویروسی کولونوسکوپی و ارزیابی های داخلی نیز انجام شود.

پیشگیری از ابتلا به زگیل مقعدی در زنان

می بایست توجه داشت که خوبترین روش برای پیشگیری از ابتلا به زگیل مقعدی ، محدود کردن تماس جنسی تنها به فرد غیر مبتلا است، استفاده از کاندوم نیز قادر هست تا حدود بسیاری از بروز بیماری پیشگیری نماید هر چند می بایست خاطر نشان نمود که کاندوم به طور کامل از بروز این بیماری پیشگیری نمی نماید چون که نمی تواند تمام آلت تناسلی مرد را پوشش دهد.

ازسوی دیگر استفاده از واکسن نیز قادر هست مانع از بروز زگیل مقعدی شود، جالب است بدانیم که امروزه دو نوع واکسن برای HPV وجود دارد که هر کدام تنها برای یک نوع خاصی از ویروس HPV تاثیرگذار است.

درمان زگیل مقعدی

روش های متعددی برای درمان زگیل مقعدی وجود دارد که با توجه به اندازه ی زگیل ها ، میزان گسترش آنها و محل بروز آنها روش درمانی خاصی انتخاب می گردد. مثلا برای درمان زگیل های کوچک از داروهای موضعی مثل bichloracetic acid یا podophyllin استفاده می گردد که به صورت موضعی بر روی زگیل ها میتوان استعمال نمود.

کوتریزه کردن زگیل ها یا همان سوزاندن هم روش دیگری است که برای درمان زگیل های مقعدی وجود دارد. برای زگیل های بزرگ تر و یا زگیل های بزرگ تر خوبترین روش درمان قطعی انجام عمل جراحی است. همچنین از روش های درمانی دیگری مثل درمان با لیزر و منجمد کردن ( فریز کردن ) برای از بین بردن زگیل های مقعدی نیز استفاده می گردد.

علائم زگیل مقعدی

انتخاب نوع درمان زگیل مقعدی تا حدی بستگی به تعداد و محل زگیل، ترجیح بیمار و مهارت پزشک دارد. هر درمانی جوانب مثبت و منفی خود را دارد که تجربه نشان داده کدام درمان برای کدام ناحیه سودمند یا بی‌فایده است مثل:

– پراکندگی زیاد زگیل معمولاً به سرمادرمانی جواب مثبتی نمی‌دهد؛

– بعضی درمان‌های شیمیایی نباید در موارد داخلی مثل گردن رحم(دهانه رحم)، ، مهبل (واژن) و درون مقعدی استفاده شوند؛

– بعضی درمان‌های شیمیایی نباید در زنان بارداراستفاده شود؛

– با وجود مؤفقیت‌آمیز بودن درمان‌های جراحی (برش، سوزاندن) همیشه مناسب نیستند و احتمال عود وجود دارد.

دارو درمانی زگیل مقعد:

اگر زگیل‌ها هنوز خیلی کوچک هستند و فقط در پوست اطراف مقعد قرار دارند، شاید با یک پماد در مطب و بعضی وقت ها در خانه درمان شوند. داروهای موضعی مشترک مثل پودوفیلین، اسید تری کلرواستیک اسید به طور مستقیم به زگیل مالیده می‌شوند. این درمان در مطب بدون نیاز به بی‌هوشی و تنها در چند دقیقه انجام می‌شود و زگیل را مجبور به پوسته‌ریزی می‌نماید. پزشک توصیه‌هایی برای شستن دارو پس از درمان خواهد نمود. 

درمان دارویی معمولاً چند هفته طول می کشد و بعضی وقت ها قادر هست تا شش ماه هم زمان ببرد. داروهای موضعی مثل ایمیکویمود را می‌توان در خانه برای زگیل‌های کوچک استفاده نمود. توصیه می‌شود این داروی موضعی در موقع خواب مالیده شود و طی ۶ الی ۱۰ ساعت بعد شسته و از ناحیه پاک شود. می بایست سه بار در هفته به زمان ۱۶ هفته استفاده گردد. عوارض جانبی آن شامل التهاب، سوزش و زخم دردناک در ناحیه‌ی پوست است. در صورت دچار شدن به عوارض جانبی شدید، بلافاصله می بایست استفاده از کرم متوقف و با پزشک تماس گرفته شود. نکاتی که می بایست حین استفاده این دارو مورد توجه قرار داد شامل:

استفاده این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود؛

می بایست از تماس جنسی همزمان با درمان این کرم موضعی به علت احتمال تحریک پوست شریک جنسی خودداری شود؛

در صورت نزدیکی به علت تضعیف اثر کاندوم و دیافراگم می بایست روش دیگری برای پیشگیری حین استفاده دارو انتخاب شود؛

کرم می بایست فقط بر روی پوست آلوده و زخم مالیده شده و از تماس با پوست اطراف آن پیشگیری گردد؛

احتمال تغییر رنگ دائمی پوست در محلی که از دارو استفاده شده است، وجود دارد.

سرما درمانی زگیل مقعد:

پزشک می‌تواند زگیل مقعدی را در مطب با نیتروژن مایع منجمد نماید. نتایج درمانی آن تا حدودی مشابه داروهای موضعی است. انجماد با نیتروژن مایع که سرما‌درمانی نام گرفته است بر روی زگیل اسپری و اعمال می‌شود. این روش برای درمان زگیل‌های کم و همچنین در دوران بارداری مناسب است.

جراحی زگیل مقعد:

در زگیل‌های گسترده و زگیل‌های راجعه که در بیش‌ از ۵۰ درصد موارد رخ می‌دهد، پزشک شاید مایل به انجام عمل جراحی باشد. جراحی زگیل مقعدی بر خلاف دارودرمانی نتایج فوری به همراه دارد. جراحی آن می بایست با استفاده از یک بی‌حسی موضعی یا بی‌هوشی عمومی بسته به تعداد و محل دقیق ضایعه انجام شود. کوتر (سوزاندن)، جراحی (برداشتن)، لیزردرمانی و یا ترکیبی از آن‌ها، برای درمان زگیل مقعدی بزرگتر خارجی یا داخلی استفاده می‌شود. جراحی زگیل مقعدی بیشتر به صورت سرپایی انجام می‌شود و فرد می‌تواند در همان روز مرخص شود.

معمولاً بیماران بعد از سوزاندن جزئی، ناراحتی کمی را احساس می‌کنند و در زیادتر موارد می‌توانند بلافاصله به فعالیت روزمره و کار خود بازگردند. اکثر مردم پس از درمان متوسط تا چند روز درد و مشکل دارند و نیاز به داروهای مسکن پیدا می‌کنند، این اشخاص به استراحت زیادتری چند روز تا چند هفته بعد از عمل نیاز دارند. خونریزی خفیف، متمایل به زرد و تراوش زخم تا چند هفته طبیعی است اما خونریزی شدید نیاز به پیگیری و آگاهی فوری پزشک دارد. تعویض پانسمان با نظم به بهبود سریع‌تر زخم و کم شدن رطوبت و خارش ناحیه کمک می‌نماید.

• پیگیری درمان برای چند ماه در فواصل با نظم بعد از آخرین زگیل مقعدی دیده شده ضروری است تا مطمئن شوید که هیچ زگیل جدید به وجود نیامده است. البته در صورت مشاهده‌ی سایر علائم درد و خونریزی مقعدی نیاز به مراجعه به پزشک است. البته در بعضی موارد، زگیل شاید بارها و بارها بعد از حذف مؤفقیت‌آمیز هم عود نماید. علت این اتفاق غیر فعال شدن ویروس HPV برای یک دوره از زمان در بافت‌های بدن است. برای پیشگیری از گسترش مجدد زگیل خوبتر است شریک جنسی فرد نیز تحت بررسی و درمان در صورت ابتلا قرار گیرد.

منبع : بیتوته