[ad_1]

کمک های اولیه,آموزش کمک های اولیه,پیشگیری از بیماریها

در این جایگاه های خطرناک چه می بایست نمود؟     
کمک های اولیه آنقدر مهم هستند که شاید خوبتر بود در مدارس جزء درس های اجباری قرار می گرفت! به طور حتم میتوان بیان کرد زیادتر اشخاص جامعه ما اطلاعات کامل و درستی در این مورد ندارند. در اینجا شما را با چند حادثه اورژانسی رایج، آشنا می نماییم. البته یادتان نرود قبل از هر اقدامی ابتدا با اورژانس تماس بگیرید؛ مسئولان اورژانس خوبترین راهنما برای شما هستند.

به همین خاطر به سراغ دکتر محمد امین زارع، متخصص طب اورژانس، استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران رفته ایم تا در مورد اورژانس های پزشکی توضیحاتی به شما بدهد.

● با اورژانس ها چه می بایست بکنیم؟
احتمالا جعبه کمک های اولیه را دیده اید و شاید اصلا یک جعبه کمک های اولیه هم در خانه تان داشته باشید، اما چقدر از آن استفاده می نمایید؟ اصلا بلد هستید از این جعبه و محتویات آن استفاده نمایید؟ می دانید هرکدام از محتویات این جعبه به چه کاری می آید؟

مصاحبه اصلی بخش سلامت خانواده، مصاحبه ای است با دکتر محمدامین زارع، متخصص طب اورژانس که به طور جامع و کامل در مورد وقایع و اتفاقاتی که شاید برای شما و اعضای خانواده تان پیش بیاید و احتیاج به رسیدگی اورژانس دارد توضیح داده است.

در این نوشته شما قادر هستید متوجه شوید که خوبترین اقدام در زمان رخ دادن برق گرفتگی، سانحه همراه با شکستگی، بریدگی و سوختگی در خانه چیست و چطور قادر هستید به چنین مصدومی کمک نمایید. به نظر من تمام اعضای خانواده می بایست این نوشته را بخوانند و نکته های آن را برای بسپارند.

اما جدا از این نوشته سایر مطالب بخش سلامت خانواده را هم به شما توصیه می کنم. نخستین خواندن در مورد سیر بیماری آنفلوآنزا در بدن انسان است.

این وقایع نگاری روزبه روز به شما کمک می نماید تا متوجه شوید که چطور به بیماری آنفلوآنزا مبتلا می شوید و چطور آن را به دیگران انتقال می دهید و چطور قادر هستید از ابتلا به آن دور بمانید و در صورت ابتلا، چطور خود را درمان نمایید؟ نوشته دیگری هم که به شما توصیه می کنم آن را مطالعه نمایید، مطلبی است در مورد استفاده از داروهای تیروئیدی برای لاغری که بسیاری از اشخاص (به خصوص بانو ها) از آن استفاده می کنند؛ در این نوشته به شما گفته می گردد که داروهای تیروئیدی اصلا چه هستند و آیا استفاده از آنها لاغری به همراه می آورد یا نه و آیا این لاغری بی عارضه است یا نه.

آخرین نوشته هم ترجمه ای است در مورد «سکته مغزی»، دلیل بروز و راه هایی برای پیشگیری از بروز آن برای شما که دلواپس سلامت پدر و مادرها و مادربزرگ ها و پدربزرگ ها هستید؛ این نوشته را از دست ندهید!

● هنگامی زخمی خونریزی شدید دارد
درمورد زخم ها و بریدگی ها خوبترین کار اعمال فشار مستقیم و پیوسته روی زخم است. متاسفانه زیادتر اشخاص زمانی که روی زخم فشار وارد می کنند، پس از مدتی فکر می کنند می بایست فشار را قطع نموده و ببینند برای زخم چه اتفاقی افتاده است، درحالی که این کار سبب می گردد خونریزی دوباره جریان پیدا نماید؛ بر این اساس ضروری است حداقل به زمان ۵ دقیقه روی زخم فشار پیوسته ایجاد کنیم. اگر بتوانید فشار را به صورت دستی وارد نمایید خوبتر است.

معمولا در این فاصله، لخته تشکیل می گردد و انعقاد خون اتفاق می افتد؛ درنتیجه جلوی خونریزی تا حد بسیاری گرفته می گردد. برای این کار قادر هستید از پارچه ای پاکیزه یا گاز استریل استفاده نمایید. اگر امکان پانسمان وجود دارد میتوان چند گاز استریل را روی زخم در حال خونریزی گذاشت و آن را بست و بعد مجددا با دست روی گازها فشار داد.

 

یادتان باشد اگر تمام پانسمان ها خونی شد می بایست روی آنها گازهای جدید قرار دهید. هرگز پانسمان قبلی را از روی زخم برندارید. در چنین حالتی فرد ۲پانسمانه می گردد. خوبتر است فشار را به صورت دستی وارد نمایید و در صورت امکان، ناحیه بریدگی را بالاتر از سطح قلب نگه دارید تا فشارخون در آن قسمت کمتر شده و خونریزی خود به خود کنترل شود.

● هنگامی یک اندام قطع شده
درمورد قطع شدگی ها، مثلا انگشت یا بخشی از آن «زمان طلایی» و «محل قطع شدگی» از ارزش بالایی برخوردارند. هرچه اندام ها نزدیک تر به بدن قطع شوند برای مثال اگر پا از قسمت ران قطع شود زمان طلایی کمتر خواهد بود تا هنگامی که یک انگشت قطع شود. انگشت را میتوان تا ۲۴ ساعت بعد پیوند زد؛ البته اگر له نشده باشد.

هرگز نباید اندام قطع شده را در آب یا چیزی مشابه آن غوطه ور نمود و هرگز نباید آن را در نایلون بدون تهویه هوا پیچید. این اعمال خود سبب صدمه بافت می شوند. توصیه می گردد یک ظرف یخ درست نمایید، اندام قطع شده را بشویید، خشک نمایید و بین گاز نسبتا مرطوب بپیچید.

بعد آن را در یک کیسه پلاستیکی در باز روی یخ ها بگذارید و همزمان با انتقال مریض، آن را نیز به مراکز درمانی برسانید. عضو قطع شده نباید مستقیم با یخ در تماس باشد تا آب به داخل آن نفوذ نکند. اگر هم مجبور بودید سر کیسه را ببندید، حتما اجازه دهید مقداری هوا در آن باقی بماند.

● هنگامی در دست تان میخ فرو رفته است
اگر جسمی که وارد بدن شده، برنده نباشد و به آسانی قابل درآمدن باشد و در استخوان و نزدیکی مفصل نباشد میتوان یک بار برای درآوردن آن اقدام نمود؛ در غیر این صورت خوبتر است به آن دست نزنید؛ برای مثال اگر چاقو یا یک جسم زاویه دار مثل قلاب ماهیگیری در بدن فرو رفت اصلا نباید به آن دست زد چون شاید در راه خروج، صدمه زیادتری به بافت وارد نماید.

 

در هر صورت توصیه می گردد جسم خارجی دست کاری نشود و هرچه سریع تر فرد به مراکز درمانی منتقل شود. اگر بتوانید سریع به مرکز درمانی برسید، لازم نیست کار خاصی نمایید یا برای مثال دور جسم فرورفته گاز استریل بپیچید؛ برای مثال چاقو هم در راه رفت و هم در راه برگشت سبب ایجاد پارگی می گردد.

اگر بخواهید دور این چاقو را گاز بپیچید، حرکت حاصل از این دست کاری صدمه را زیادتر می نماید. استفاده از گاز در شرایطی توصیه می گردد که اطراف جسم فرورفته خونریزی وجود داشته باشد. برای کنترل خونریزی میتوان گاز را در اطراف آن گذاشت و فشار داد نه اینکه گاز را دور جسم پیچید.

● هنگامی پای «برق» در میان است
مهم ترین اصل در کمک به مریض برق گرفته، قطع جریان برق است. هیچ وقت توصیه نمی شود قبل از قطع برق به مریض دست بزنید. ابتدا می بایست منبع برق از فیوز یا جای نزدیک تر قطع شود. اگر هم نتوانستید آن را قطع نمایید می بایست حتما کفش ایمنی عایق برق بپوشید و حواس تان باشد که روی محیط های خیس پا نگذارید.

سپس قادر هستید از یک وسیله عایق مثل یک تکه چوب خشک برای جدا کردن فرد از جریان برق استفاده نمایید اما اگر فشار برق قوی باشد، شاید چوب نیز خاصیت رسانایی پیدا نماید! در چنین زمانهایی توصیه می گردد تا زمانی که کارکنان مجرب نرسیده اند به فرد دست نزنید، زیرا نه تنها او را نجات نمی دهید، که خودتان را هم برق می گیرد.

در این موارد به طور حتم اورژانس، خدمات تخصصی تری ارائه می نماید تا اینکه خود شما بخواهید مریض را به مراکز درمانی برسانید. همیشه توصیه می گردد با اورژانس در تماس باشید؛ حتی اگر خودتان بخواهید مریض را به بیمارستان ببرید. در بسیاری از اوقات خود اورژانس توصیه می نماید مریض را خودتان و با شتاب هرچه تمام تر به نزدیک ترین مرکز درمانی برسانید.

 

به هرحال در برق گرفتگی اصطلاحی وجود دارد مبنی بر اینکه یا بیمار در محل فوت می نماید یا مشکل خاصی برایش ایجاد نمی شود. بیمار نجات یافته می بایست برای پیگیری بقیه عوارض و درمان سوختگی ها و اختلالات الکترولیدی احتمالی به مراکز درمانی منتقل شود.

بسیاری از اوقات، مشکل خود برق گرفتگی نیست، بلکه عوارض همراه آن است؛ برای مثال شاید فرد حین برق گرفتگی به گوشه ای پرت شده و مهره های گردنش صدمه دیده باشند. در چنین وضعیتی اگر بیمار را به صورت غیرحرفه ای جابه جا نمایید، سبب می شوید صدمه زیادتر به بدنش وارد شود؛ بر این اساس توصیه این است که حداقل با مرکز اورژانس در تماس باشید.

● هنگامی جسمی داخل چشم فرو رفته
اگر جسمی داخل چشم فرو برود هرگز نباید به آن دست زد. چشم، حساس تر از سایر نقاط است. حتی پلک زدن به تنهایی قادر هست سبب جابه جایی جسم شود و همین موضوع، درآوردن آن را با مشکل روبه رو می سازد. بسیاری از اوقات دیده شده که فرد، خود برای درآوردن سوزن از داخل چشم اقدام نموده و تکه ای شکسته از سوزن داخل چشمش باقی مانده است؛ همین موضوع، کار را سخت تر می نماید.

● هنگامی احتمال شکستگی می دهید
اگر دچار ضربه ای سخت شدید و احتمال شکستگی دادید، بدانید که کمک های اولیه در زمان شکستگی بستگی به عامل شکستگی دارد. گاهی دست و پا بر اثر زمین خوردن، برخورد با یک تکه چوب، بازی کردن یا افتادن یک جسم سنگین روی آنها می شکند. در چنین مواردی ضربه مستقیما به دست یا پا وارد شده است. در این صورت قادر هستید مریض را تکان دهید و به نزدیک ترین درمانگاه یا بیمارستان برسانید. توصیه می گردد حین جابه جایی، اندام صدمه دیده بالاتر نگه داشته شود و تا جایی که شاید بی حرکت باشد.
اگر هم شکل اندام عوض شده باشد می بایست در همان شکل به مرکز درمانی منتقل شود یعنی اصلا نباید اندام را صاف نمود چون شاید سبب صدمه عروقی شود.
تنها اشخاص متخصص قادر هستند این کار را انجام دهند. آتل بستن نیز یک کار نسبتا تخصصی است و اشخاص عادی نباید این کار را انجام دهند. بعضی وقت ها شکستگی بر اثر تصادف یا مثل آن اتفاق می افتد. در چنین مواردی هیچ وقت توصیه نمی شود فرد را جابه جا نمایید، زیرا شاید همزمان با شکستگی، بقیه اندام ها نیز صدمه دیده باشند.

● هنگامی قلب درد می گیرد
یکی از مشکلات رایج در مورد دردهای قلبی، تاخیر در انتقال بیمار به مراکز درمانی است. هیچگاه نباید درد قفسه سینه را دست کم گرفت. به محض اینکه فرد در قفسه سینه، دست چپ، شکم و… احساس درد نمود می بایست به مراکز درمانی مراجعه نماید تا تحت نظر قرار بگیرد و مواظبت های لازم برایش انجام شود.

در حین جابه جایی از خانه به مرکز درمانی لازم نیست هیچ کار خاصی انجام دهید؛ فقط می بایست سریع تر بیمار را به مرکز درمانی برسانید. اگر فکر می نمایید اورژانس سریع تر مراجعه می نماید یا اگر مریض بد حال است و مرکز درمانی دور است باز هم خوبتر است با آمبولانس اورژانس منتقل شود زیرا اورژانس حین انتقال هم قادر هست خدماتی ارائه دهد اما اگر مرکز درمانی خیلی نزدیک بوده و امکان انتقال خیلی سریع فراهم است، قادر هستید با اتومبیل شخصی بیمار را منتقل نمایید.

البته این را بدانید که به کار بردن اصطلاح «سکته» برای تمام دردهای قلبی درست نیست. تشخیص اینکه سکته اتفاق افتاده یا خیر، به عهده پزشکان بیمارستان است. معمولا اصطلاح «سکته مغزی» درمورد افرادی به کار می رود که یک طرف بدن شان فلج می گردد.

اصطلاح «سکته قلبی» نیز برای کسانی استفاده می گردد که دچار درد قفسه سینه، تنگی نفس و سایر علائم سکته می شوند. اشخاص عادی از روی علائم بیمار نمی توانند از وقوع سکته مطمئن شوند. در این مواقع نیز توصیه می گردد ابتدا با اورژانس تماس بگیرید. با این کار متخصصان اورژانس حداقل چند سؤال از شما می پرسند و بر پایه جواب هایتان چند توصیه سودمند می کنند و در صورت لزوم برای انتقال بیمار به محل موردنظر مراجعه می کنند؛ بر این اساس قبل از هرکاری با اورژانس ۱۱۵ یا اورژانس های پیش بیمارستانی تماس بگیرید.

● هنگامی دندان می شکند
اگر دندان تان شکست، آن را بشویید و در یک ظرف شامل شیر یا سرم فیزیولوژیک قرار دهید. اگر هم امکانش وجود دارد آن را زیر زبان خود نگه دارید و فوری به دندانپزشک مراجعه نمایید. دندانپزشکان ماده ای سیمانی شکل دارند که به وسیله آن دندان را سرجای اولیه اش می چسبانند.

بعضی ها معتقدند می بایست دندان را سر جای اولیه اش قرار داد و بعد به دندانپزشک مراجعه نمود، درحالی که اگر خودتان دندان را سرجای اولش بگذارید شاید مجددا بیفتد. این کار زیادتر در زمانهایی توصیه می گردد که دندان از ریشه درآمده باشد و به آسانی بتوانید آن را سرجای اولش قرار دهید.

 

به طور کلی نگه داشتن دندان داخل دهان به خصوص برای کودکان خطرناک است زیرا شاید ناخودآگاه وارد مجرای تنفسی شان شود. بین بیمارستان و دندانپزشکی، خوبتر است دندانپزشکی را انتخاب نمایید زیرا در بیمارستان مواد لازم برای چسباندن دندان وجود ندارد و این کار تخصص دندانپزشکان است.

منبع: مجله سیب سبز
aftabir.com

 

 

[ad_2]

منبع : بیتوته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *