[ad_1]
بیماری سرخک عفونی و کشنده است
اگر کودکی را مرور نمایید واقعیتهایی را به یاد میآورید که مردم براساس آن، بیماری سرخک را مهلک و کشنده نشان میدادند و به نوعی آن را یکی از عفونیترین بیماریهای شناخته شده در انسان معرفی مینمودند. آنها بر این باور بودند که چنانچه فردی مبتلا به ویروس سرخک در اتاقی سرفه نماید یا نفس بکشد و ویروسهای این بیماری در محیط پخش شود، سایر اشخاص نیز در عرض چند ساعت به بیماری سرخک مبتلا میشوند.
در آمریکا قبل از تولید واکسن سرخک در سال ۱۹۶۳ میلادی، حدود چهار میلیون مبتلا به ویروس سرخک گزارش شده بود که از این میان ۴۸ هزار نفر به علت شدت بیماری در بیمارستان بستری شدند و سالانه ۵۰۰ نفر جان خود را از دست میدادند. ولی سازمانهای جهانی پس از سال ۲۰۰۰ میلادی خبر ریشهکنی ویروس سرخک و عدم مرگ و میر ناشی از ابتلا به سرخک را اعلام نمودند.
این قبیل گزارشها نشان میدهد بیماری سرخک قابل پیشگیری است که اشخاص جوامع مختلف با تزریق واکسن و ایمنی در برابر ویروس بیماری، میتوانند مانع از ابتلا به آن شوند.
ولی با وجود واکسیناسیون اشخاص در برابر ویروس سرخک ، گسترش مبتلایان به این بیماری در دنیا بویژه در کشورهای کمدرآمد بیش از هر نقطهای به چشم میخورد که این امر علاوه بر بیمار کردن شمار قابل توجهی از اشخاص جوامع، هزینههای گزافی را نیز به نظام بهداشتی کشورها به منظور طی مراحل درمانی مبتلایان وارد مینماید. آمارها نشان میدهد ۸۰ درصد مبتلایان به ویروس سرخک را اشخاص واکسینه نشده و کودکان ۱۲ ماه به پایینی تشکیل میدهند که به علت سن کم قادر به تحمل ویروس ضعیف شده نبودهاند.
سرخک را بشناسید
بیماری سرخک عفونی و کشندهای است که زیادتر به کودکان حمله مینماید. این ویروس پس از دوران نهفتگی ده تا ۱۲ روزه، سبب بروز تب، سرفه، گرفتگی بینی، آبریزش چشم و برافروختگی چشمها در فرد مبتلا میشود. کم شدن اشتها و کسالت از علل شایع ابتلا به بیماری سرخک است. چند روز پس از آغاز این علایم، بثورات جلدی به شکل نقاط قرمز روی پوست ظاهر میشود که ابتدا روی صورت و گردن ایجاد میشوند و سپس به دیگر نواحی بدن گسترش مییابند.
این نقاط قرمزرنگ بین سه تا پنج روز روی بدن میماند و سپس ناپدید میشود. در موارد ساده بیماری، فرد مبتلا پیش از ظهور بثورات جلدی بهبود مییابد و طی دو تا سه هفته به حالت طبیعی برمیگردد. ولی بیش از ۴۰ درصد مبتلایان به عوارض پیچیده این بیماری مبتلا میشوند. این قبیل عوارض ناشی از ویروس سرخک ، بیشتر در کودکان زیر پنج سال، اشخاص بالای ۲۰ سال و افرادی که به هر دلیلی ایمنی ضعیفی در برابر ویروس دارند مشاهده میشود. در این میان، کودکان زیر پنج سال بالاترین درصد مرگ ناشی از ابتلا به این ویروس را دارند.
ذاتالریه شایعترین عارضه ویروس سرخک است که دلیل مرگ بسیاری از مبتلایان را شامل میشود. ولی در موارد نادرتر سرخک سبب نابینایی، خروسک، زخمهای دهانی، عفونتهای گوش یا اسهال شدید میشود. در این بین، بعضی دچار التهاب مغزی میشوند که در آخر به تشنج، کم شدن شنوایی و کمهوشی اشخاص منجر میشود.
این عوارض در افرادی که به علت سن یا سوءتغذیه دستگاه ایمنی ضعیفی دارند، زیادتر اتفاق میافتد. آمارهای هشداردهندهای از ابتلا به سرخک ارائه شده است: برای نمونه از هر ۲۰ کودک، یک کودک دچار ذاتالریه و از هر هزار کودک، یک کودک دچار التهاب مغزی میشود و از هر هزار کودک، یک یا دو کودک جان خود را از دست میدهند.
کم شدن اشتها و کسالت از علل شایع ابتلا به بیماری سرخک است
پیشگیری، شرط اول
خوبترین و نخستین راه تاثیرگذار پیشگیری از ابتلا به ویروس سرخک، تزریق واکسن سرخک و کسب حداکثر ایمنی در برابر این ویروس مهلک است. در این میان، کارشناسان بهداشت توصیه میکنند کودکان می بایست دو دوره این واکسن را دریافت کنند تا ایمنی بدن آنها در برابر ویروس سرخک به حداکثر خود برسد. نخستین دوره بین دوازده تا پانزده ماهگی و دوره دوم بین چهار تا شش سالگی می بایست تزریق شود.
ایمنی حاصل از تزریق واکسن چند دهه استمرار دارد، ولی فرد شاید برای تقویت زیادتر دستگاه ایمنی در سنین بزرگسالی بار دیگر نیاز به تزریق دوباره داشته باشد که می بایست با نظر پزشک صورت گیرد. واکسن سرخک در واقع ویروس زنده و ضعیف شده بیماری است که دستگاه ایمنی بدن را وادار به تولید آنتیبادیهایی برای مقابله با ویروسهای مهاجم مینماید تا در صورت مواجهه بدن با بیماری سرخک ، بدن آنتیبادی کافی برای مقابله با ویروس داشته باشد.
سرخک، واگیر خطرناک
افرادی که واکسن سرخک دریافت نکردهاند و ایمنی لازم را در برابر مواجهه با این ویروس ندارند، خیلی راحت به بیماری سرخک مبتلا میشوند. به عبارتی، در جمعیتی که در مقابل بیماری ایمن نیستند، یک فرد مبتلا قادر است بین ۱۲ تا ۱۸ فرد دیگر را بیمار نماید که در واقع، درصد واگیری آن از بیماریهایی چون ابولا، ایدز یا سارس زیادتر به نظر میرسد. در ابولا، یک فرد مبتلا در آخر قادر به بیمارکردن یک یا دو نفر است یا در ایدز و سارس، فرد مبتلا، چهار نفر دیگر را بیمار مینماید.
ویروس سرخک از راه قطرات انتشاریافته از بینی، دهان یا حلق و از راه سرفه و عطسه در هوا از فردی به فرد دیگر انتقال مییابد. ذرات ریز عفونی از فرد مبتلا به سرخک تا زمان بسیاری پس از انتشار در هوا معلق باقی میمثل و ویروس سرخک قادر است تا بیش از دو ساعت روی سطوح زنده بماند. ولی در این میان مسالهای که سبب نگرانی دانشمندان شده زنده ماندن ویروس در بدن فرد مبتلا تا زمان چهار روز پیش از آغاز علایم بیماری است که در این بازه زمانی با انتشار ویروسها از راه دستگاه تنفسی فرد مبتلا در هوا شمار بسیاری از اشخاص شاید به این بیماری مبتلا شوند. در واقع، مبتلایان پیش از آنکه از بیماری خود مطلع شوند، نادانسته ناقل ویروس محسوب میشوند.
از درمان چه خبر؟
تاحالا هیچ درمان قطعی برای بیماری سرخک ابداع نشده، ولی برای پیشگیری از بروز عوارض شدیدتری چون ذاتالریه و نابینایی با راهکارهایی چون تغذیه مناسب و استفاده مایعات زیاد میتوان بر این عوارض فایق آمد. پزشکان برای بهبود نسبی عوارض عفونتهای گوش از آنتیبیوتیکها استفاده میکنند. از آنجا که ابتلا به سرخک ذخیره ویتامین A بدن را از بین میبرد، پزشکان از مکملهای زیاد ویتامین A برای مبتلایان استفاده میکنند.
امید به ریشهکنی جهانی سرخک
با تمام تلاشهای دانشمندان در سالهای اخیر در زمینه نابودی بیماری سرخک، همچنان مبتلایان به این ویروس عفونی در دنیا به چشم میخورند؛ ولی آنها امیدوارند در آیندهای نزدیک بتوانند سرخک را کاملا ریشهکن کنند.
طبق آمارهای سازمان بهداشت جهانی، در سال ۲۰۱۳ حدود ۸۴ درصد کودکان جهان طی نخستین سال تولد، نخستین دوز واکسن سرخک را دریافت میکنند که نسبت به ۷۳ درصد در سال ۲۰۰۰ افزایش نشان میدهد. با این همه، حدود ۹۵ درصد شیوع سرخک در کشورهای در حال توسعه بویژه آفریقا و آسیا اتفاق میافتد. شواهد حاکی از آن است که شیوع بیماری سرخک در سال ۲۰۱۴ در آمریکا به دلایل مختلفی از جمله سفر مبتلایان به سرخک از دیگر کشورها و رفتار تعصبی افراطیهایی که به تاثیرات واکسنها اعتقادی ندارند، نسبت به دو دهه قبل گسترش داشته است.
منبع : jamejamonline.ir
[ad_2]
منبع : بیتوته
آخرین دیدگاهها