[ad_1]
همه ساله در فصول سرد و معتدل بیماریهای عفونی دستگاه تنفس فوقانی شیوع می یابد و در این بین عفونت و درگیری لوزه ها از موضوعات سؤال برانگیز است. در این رابطه نكاتی راجع به ساختار، بیماریها و درمان بیماریهای لوزه ارائه می گردد.
ساختار لوزه ها
لوزه ها بخشی از سیستم لنفاوی بدن و قسمتی از حلقه لنفی والدایر هستند كه این حلقه به صورتی دایره وار دور تا دور قسمت انتهایی دهان را در برمی گیرد و شامل لوزه های حلقی، زبانی و لوزه سوم یا آدنویید و بافتهای لنفی كف حلق است. در هر صورت بحث اصلی در این بین راجع به دو توده لنفی طرفین حلق یا لوزه های حلقی است.
عفونت حلق و لوزه
(تانسیلوفارنژیت ها یا فارنژیت فولیكولر حاد)
عفونت حاد حلق و لوزه قادر هست در هر سنی اتفاق افتد ولی در سنین زیر 10 سال شایع تر است. عفونت از راه تماس نزدیك و قطرات بزاق قابل انتقال است. عامل میكروبی اصلی در این بیماری باكتری استرپتوكوك بتا همولییتیك گروه A است ولی عوامل میكروبی دیگر نیز قادر هستند عامل بیماری باشند ولی در كل شایع ترین دلیل گلو درد ویروسها هستند.
علائم بیماری
گلودرد: كودكان كم سن و سال، نوزادان و هر بیماری كه قدرت اظهار شكایت را ندارد ممكن است از خوردن امتناع كند.
درد گوش: به دلیل عصب گیری حسی مشترك حلق و مجرای گوش و یا عفونت همزمان گوش و حلق.
سردرد و بی حالی: در معاینه معمولا تب، زبان باردار و احتقان و تورم گلو، بزرگی لوزه ها و وجود اگزودای سفید رنگ در تمام یا قسمتی از لوزه و نهایتا تورم غدد لنفاوی دیده می گردد.
در كنار عفونت حاد لوزه، التهاب و عفونت مزمن لوزه ها نیز شناخته شده است و از علائم آن گلو درد مكرر، التهاب و تورم مكرر لوزه ها یا عدم بهبودی گلودرد است كه در این موقعیت میتوان عامل عفونی را توسط روشهای آزمایشگاهی تشخیص داد.
بیماری هایی كه علائم عفونت حلق و لوزه را تقلید می كنند
بیماریهایی چون دیفتری، مونو نوكلئوز عفونی، آنژین ونسان و مخملك علائم عفونت حلق و لوزه را تقلید می كنند و از آنجا كه درمان این بیماریها (غیر از مخملك) با یكدیگر متفاوت است، ضروری است در ابتدا به تشخیص صحیح رسیده سپس درمان را آغاز كرد.
عوارض عفونت لوزه ها
مهمترین عواملی كه سبب عفونت لوزه ها می گردد شامل: آبسه دور لوزه، عفونتهای ریوی، تب روماتیسمی (در اصطلاح عام روماتیسم قلبی)، گلومرولونفریت حاد یا التهاب و عفونت در كلیه است.
درمان عفونت در لوزه ها
برای درمان عفونت در لوزه ها یكی از روشهای زیر پیشنهاد می گردد:
الف- درمان طبی: بعد از اثبات عفونت باكتریایی لوزه ها میتوان درمان با آنتی بیوتیك را آغاز كرد. درمان اساسی عفونت استرپتوككی حلق و لوزه كه عامل اصلی ابتلا به تب روماتیسمی و گلومرولونفریت است. پنی سیلین است كه به صورتهای خوراكی یا تزریقی قابل تجویز است كه بنا به صلاحدید پزشك و با توجه به شرایط سنی و شغلی بیمار و فرهنگ استفاده داروی بیمار صورت می گیرد و در صورت حساسیت بیمار به این دارو جایگزین هایی چون اریترومایسین و تتراسایكلین مورد استفاده قرار می گیرد.
ب- درمان جراحی لوزه ها: عمل جراحی در لوزه های حلقی به علل مختلف پیشنهاد می گردد كه بعضی از مهمترین این دلایل به شرح زیر هستند:
1- شخصی كه به دلیل عفونتهای چركی مكرر لوزه روزهای بسیاری از مدرسه و كار را از دست بدهد و با درمان طبی بهبود یابد (تعداد دفعات ابتلا به عفونت میزان مطلقی نیست ولی بعضی از مكاتب ابتلای زیادتر از 6 بار در سال به عفونت چركی لوزه را ملاك عمل می دانند.)
2- كودكی كه برای عفونت چركی مكرر لوزه ها تب و تشنج ناشی از تب داشته باشد ممكن است از این عمل جراحی به منظور حذف یكی از عوامل مهم تشنج ناشی از تب سود ببرد.
3- كودكانی كه در اثر عفونت و التهاب شدید لوزه ها، تنفس و بلعیدن شان مختل شود تحت عمل جراحی لوزه قرار می گیرند.
4- بیمارانی كه آبسه دور لوزه دارند.
5- حاملان میكروب دیفتری (دیفتری لوزه ها و حلق را درگیر می كند.)
6- در سرطان لوزه نیز برداشتن لوزه ها توصیه می گردد.
اما همیشه سؤال این نیست كه چه لوزه هایی می بایست عمل شوند، این سؤال كه چه لوزه هایی نباید مورد عمل جراحی قرار گیرند نیز به همان اندازه مهم است كه این موارد نیز به طور خلاصه عنوان می شوند.
1- در صورتی كه بیمار نقص ایمنی مثل هیپوگاما گلبولینمی و یا اختلالات خونی داشته باشد.
2- در زمان عفونت حاد ریه و راههای هوایی، حلق و حنجره و…
3- در زمان شیوع فلج اطفال كه معمولا این شیوع در تابستان و اوایل پاییز زیادتر است لذا خوبتر است عمل لوزه برای حتی الامكان در این فصول انجام نشود.
4- در صورت بزرگ شدن لوزه ها بدون این كه راه هوایی مسدود شده باشد.
5- وجود و گیر كردن ذرات غذا در حفره های لوزه كه در این مورد نیز نیازی به عمل جراحی نیست.
در تمام موارد فوق نظر قطعی با پزشك معالج است و دیگر این كه برداشتن لوزه ها تأثیر چندانی در كم كردن عفونت های مجاری تنفسی فوقانی ندارد و اعضای لنفی در گلو نقش مهمی در ایمنی بدن دارند. در هر صورت مطالب فوق در حد امكان خلاصه و ساده عنوان شد و امید است مورد استفاده خواننده واقع شود. بدیهی است اطلاعات تكمیلی را همكاران محترم پزشك به بیماران خود ارائه خواهند كرد.
منبع:tebyan.net
[ad_2]
منبع : بیتوته