رژیم غذایی برای کم شدن عوارض بیماری هاشیموتو:چه بخوریم و از چه غذاهایی اجتناب کنیم؟

[ad_1]

بیماری هاشیموتو

رژیم غذایی بیماری هاشیموتو

بیماری هاشیموتو چیست؟

بیماری هاشیموتو، همچنین به عنوان تیروئیدیت هاشیموتو شناخته می گردد، یک اختلال خود ایمنی است که غده تیروئید را تحت اثر قرار می دهد. در این شرایط، سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله می نماید و منجر به التهاب و صدمه می گردد. بیماری هاشیموتو شایع ترین دلیل کم کاری تیروئید است که در آن غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمی نماید.

علائم تیروئیدیت هاشیموتو

گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) یکی از نخستین علائمی است که پیشرفت بیماری هاشیموتو را نشان می دهد. در اینجا چند نشانه دیگر از این موقعیت وجود دارد:

– چاقی

– خستگی و دردهای عضلانی

– حالت تهوع

– ریزش مو

– قاعدگی نامنظم

– کهیر مزمن

– کوچک شدن غده تیروئید 

– خشکی پوست

– ضربان قلب آرام

بیماری هاشیموتو نیز با کم شدن باروری و سقط جنین همراه است. رژیم غذایی نقش مهمی در حفظ عملکرد سیستم ایمنی دارد. بر این اساس، ارزش رژیم غذایی در یک بیماری خودایمنی مثل هاشیموتو را نباید در برنامه ریزی یک درمان جامع نادیده گرفت.

رژیم غذایی برای کنترل بیماری هاشیموتو

نکته های مهم در رژیم غذایی بیماری هاشیموتو 

در حالی که هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری هاشیموتو یا کم کاری تیروئید را درمان نماید، ایجاد بعضی تغییرات رژیم غذایی شاید به مدیریت علائم، ارتقای سلامت کلی و حمایت از سیستم ایمنی کمک نماید. در زیر بعضی از توصیه های غذایی برای اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو آورده شده است.

• تمرکز بر غذاهای مقوی: داشتن یک رژیم غذایی غنی از غذاهای کامل و غنی از مواد مقوی قادر هست به حمایت از سیستم ایمنی و کم شدن التهاب کمک نماید. بر خوردن انواع میوه ها و سبزیجات رنگارنگ و همچنین غلات کامل، منبع های پروتئین بدون چربی و چربی های سالم تمرکز نمایید. ترکیب غذاهایی که دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند، مثل انواع توت ها، سبزیجات برگ دار و آجیل نیز قادر هست سودمند باشد.

• غذاهای فرآوری شده را محدود نمایید: غذاهای فرآوری شده بیشتر مملو از قندهای تصفیه شده، چربی های ناسالم و مواد افزودنی هستند که قادر هست به التهاب کمک نماید و علائم هاشیموتو را بدتر نماید. سعی نمایید استفاده غذاهای فرآوری شده را محدود نمایید و در عوض غذاهای کامل و کم فرآوری شده را انتخاب نمایید.

• یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرید: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو شاید خطر ابتلا به عدم تحمل گلوتن یا بیماری سلیاک را افزایش یابد. بعضی از مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی بدون گلوتن شاید به بهبود عملکرد تیروئید و کم شدن فعالیت خود ایمنی در اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک نماید. اگر مشکوک به عدم تحمل گلوتن هستید، با پزشک خود در مورد انجام آزمایش صحبت نمایید.

• از غذاهای گواتروژن پرهیز نمایید: گواتروژن ها ترکیباتی هستند که در بعضی غذاها یافت می شوند و قادر هستند در عملکرد تیروئید اختلال ایجاد کنند. در حالی که پخت و پز قادر هست به کم شدن تاثیرات گواتروژنیک این غذاها کمک نماید، اما خوبتر است که استفاده آنها را محدود نمایید. بعضی از غذاهای رایج گواتروژن عبارتند از سبزیجات چلیپایی (مثل کلم بروکلی، گل کلم و کلم بروکسل)، محصولات سویا و بعضی میوه ها (مثل هلو و توت فرنگی).

• مراقب استفاده ید باشید : ید یک ماده مقوی ضروری برای عملکرد تیروئید است، اما استفاده بیش از حد آن نیز قادر هست مضر باشد. بعضی از مطالعات نشان داده اند که اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو شاید به ید حساس تر باشند و استفاده بیش از حد شاید علائم را تشدید نماید. با پزشک خود در مورد اینکه آیا نیاز به مکمل ید دارید یا خیر صحبت نمایید و از استفاده بیش از حد غذاهای غنی از ید خودداری نمایید.

برنامه رژیم غذایی بیماری هاشیموتو

خوبترین رژیم های غذایی برای بیماری هاشیموتو

۱. رژیم پروتکل خود ایمنی (AIP)

AIP یک برنامه غذایی دو مرحله ای است که شبیه رژیم پارینه سنگی است. در ابتدا گروه های غذایی را که شاید به عنوان آنتی ژن در بدن عمل کنند، سبب عدم تعادل در میکرو فلور روده یا تحریک جواب التهابی شوند، حذف می نماید و آنها را با غذاهای مقوی که از سیستم ایمنی حمایت می کنند، جایگزین می نماید. بعداً گروه های حذف شده به تدریج به رژیم غذایی معرفی می شوند تا عوامل محرک احتمالی شناسایی شوند.

AIP توصیه شده ترین برنامه غذایی برای بیماری هاشیموتو است. داده های بالینی نشان می دهد که اصلاحات تغذیه ای قادر هست جواب های ایمنی بدن را بهبود بخشد. رژیم AIP شامل غذاهای تخمیر شده، سالادهای تازه آماده، آبگوشت استخوان و غذاهای غنی از آنتی اکسیدان است و از غذاهایی که سبب التهاب می شوند پیشگیری می نماید. این تغییرات در رژیم غذایی روزانه یک رویکرد عالی برای کم شدن عملکرد تیروئید مرتبط با استرس اکسیداتیو است.

۲. رژیم غذایی ضد التهابی

این برنامه غذایی برای مبارزه با شرایط التهابی مزمن در بدن طراحی شده است. استفاده میوه ها و سبزیجات مختلف، پروتئین های بدون چربی، اسیدهای چرب امگا ۳، فیبر، گیاهان و ادویه ها را تشویق می نماید. رژیم مدیترانه ای  و رژیم DASH نمونه هایی از رژیم های ضد التهابی هستند.

یک رژیم غذایی ضد التهابی به تنظیم اختلالات میکروبی روده کمک می نماید، التهاب را کم شدن می دهد و شاید به بیماری هاشیموتو موجود کمک نماید. تحقیقات نشان می دهد که تغییرات در میکروبیوم روده قادر هست سبب التهاب شود و بر تولید هورمون تیروئید در بدن تأثیر بگذارد.

۳. رژیم سرخپوشان

این یک برنامه غذایی است که رژیم غذایی استفاده شده توسط انسان های اولیه دوران پارینه سنگی مثل میوه ها، سبزیجات، گوشت ها، ماهی، آجیل و دانه ها را تقلید می نماید و غذاهای فرآوری شده را حذف می نماید.

حذف غذاهای نوین که مملو از کربوهیدرات هستند و گنجاندن غذاهای اجدادی در رژیم پالئو، درشت مقوی‌های ضروری مختلف را برای بدن فراهم می‌نماید که عملکرد تیروئید را بهبود می‌بخشد. طبق مطالعه ای که بر روی بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مربوط به گروه سنی ۱۸ سال و بالاتر انجام شد، رژیم پالئو با موفقیت آنتی بادی های تیروئید را کم شدن داد.

۴. رژیم غذایی بدون گلوتن

یک برنامه غذایی که غذاهای آماده کردن شده از گندم، چاودار، جو و جو که شامل پروتئینی به نام گلوتن هستند را حذف می نماید. این رژیم شاید به کم شدن آنتی بادی های تیروئید که سبب التهاب و صدمه بافتی می گردد کمک نماید. طبق مطالعه ای که بر روی ۳۴ زن مبتلا به بیماری هاشیموتو انجام شد، استفاده رژیم غذایی بدون گلوتن به زمان ۶ ماه کم شدن آنتی بادی های تیروئید و افزایش سطح ویتامین D را نشان داد.

پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن قادر هست به یک مورد از بیماری هاشیموتو کمک نماید و خطر ابتلا به بیماری سلیاک را کم شدن دهد.

مواد غذایی مناسب برای بیماران هاشیموتو

فهرست مواد غذایی مناسب برای بیماران هاشیموتو

در زیر فهرستی از غذاهایی که برای اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو توصیه می گردد آورده شده است:

– میوه ها: انواع توت ها، مرکبات، سیب، گلابی، انبه، پاپایا

– سبزیجات: سبزیجات برگ دار، سبزیجات چلیپایی (پخته)، گوجه فرنگی، فلفل، هویج، سیب زمینی شیرین

– غلات کامل: کینوا، جو، برنج قهوه ای، گندم سیاه

– پروتئین بدون چربی: مرغ، بوقلمون، ماهی، توفو، تمپه، حبوبات

– چربی های سالم: آووکادو، آجیل، دانه ها، روغن زیتون، روغن نارگیل

– جایگزین های لبنی : شیر بادام، شیر نارگیل، شیر شاهدانه ، شیر سویا (در حد اعتدال)

فهرست مواد غذایی نامناسب برای بیماران هاشیموتو

در زیر فهرستی از غذاهایی است که می بایست برای اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو محدود یا اجتناب شود:

– غذاهای فرآوری شده: چیپس، آب نبات، فست فود، غذاهای منجمد

– قندهای تصفیه شده: نوشابه، آب نبات

– چربی های ناسالم: غذاهای سرخ شده، گوشت های فرآوری شده، لبنیات پرچرب

– غذاهای گواتروژن: سبزیجات چلیپایی خام، محصولات سویا، ارزن، کاساوا

– ید بیش از حد: جلبک دریایی، نمک یددار، ماهی، لبنیات

مکمل های بیماری هاشیموتو

خوبترین مکمل ها برای بیماری هاشیموتو

مکمل های زیر شاید برای اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو سودمند باشد:

سلنیوم : سلنیوم یک ماده معدنی است که در عملکرد تیروئید و سلامت سیستم ایمنی نقش دارد. مطالعات نشان داده اند که مکمل سلنیوم شاید به کم شدن التهاب و بهبود عملکرد تیروئید در اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک نماید.

ویتامین D : ویتامین D برای سلامت سیستم ایمنی و سلامت استخوان مهم است. سطوح پایین ویتامین D با بیماری های خودایمنی مثل بیماری هاشیموتو مرتبط است.

اسیدهای چرب امگا ۳: اسیدهای چرب امگا ۳ ضد التهاب هستند و شاید به کم شدن التهاب در اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کنند. منبع های اسیدهای چرب امگا ۳ شامل ماهی های چرب، بذر کتان و دانه های چیا هستند.

پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها باکتری های سودمندی هستند که در روده زندگی می کنند و به سلامت سیستم ایمنی کمک می کنند. بعضی از مطالعات نشان داده اند که مکمل پروبیوتیک ها شاید به کم شدن التهاب و بهبود عملکرد تیروئید در اشخاص مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک نماید.

مهم است که قبل از آغاز هر مکمل جدیدی با یک ارائه دهنده مواظبت های بهداشتی صحبت نمایید، زیرا بعضی شاید با داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی داشته باشند. علاوه بر این، مکمل ها نباید به عنوان جایگزینی برای رژیم غذایی و سبک زندگی سالم استفاده شوند.

نتیجه

در حالی که رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری هاشیموتو را درمان نماید، ایجاد بعضی تغییرات رژیم غذایی شاید به مدیریت علائم، ارتقای سلامت کلی و حمایت از سیستم ایمنی کمک نماید. خوردن یک رژیم غذایی غنی از غذاهای کامل و غنی از مواد مقوی، محدود کردن غذاهای فرآوری شده و توجه به غذاهای گواتروژن و استفاده ید قادر هست سودمند باشد. علاوه بر این، مکمل با بعضی از مواد مقوی شاید برای بعضی اشخاص مناسب باشد. با ارائه دهنده مواظبت های بهداشتی خود صحبت نمایید تا یک برنامه فردی ایجاد نمایید که نیازهای منحصر به فرد شما را برآورده نماید.

[ad_2]

منبع : بیتوته