آزمایش سوزاک: پرده برداری از یک بیماری مقاربتی شایع

آزمایش سوزاک نوعی آزمایش پزشکی است که برای تشخیص عفونت باکتریایی به نام سوزاک استفاده می گردد. سوزاک یک بیماری مقاربتی (STD) است که قادر هست سبب درد در موقع ادرار، ترشحات غیرطبیعی از اندام تناسلی و سایر علائم شود. هر کسی در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی با فردی که عفونت دارد، شاید به سوزاک مبتلا شود. این باکتری بیشتر اندام تناسلی را آلوده می نماید، اما قادر هست رکتوم، گلو، چشم ها و سایر قسمت های بدن را آلوده نماید. آزمایش سوزاک نشانه‌های باکتری سوزاک را در نمونه‌ای از مایع بدن شما جستجو می‌نماید. مایع مورد استفاده به نوع آزمایش سوزاک و محل عفونت بستگی دارد.

• آزمایش سوزاک (gonorrhea test)

• آزمون GC

•  آزمون پروب DNA سوزاک

• آزمون تقویت اسید نوکلئیک سوزاک (NAAT)

• کشت GC

• ادرار

• ترشحات اندام تناسلی 

برای انجام آزمایش سوزاک، می بایست یک نمونه مایع از قسمتی از بدن خود که شاید عفونی شده باشد آماده کردن نمایید. دو روش برای جمع آوری نمونه وجود دارد:

• شما از یک ظرف استریل برای جمع آوری ادرار از همان قسمت اول جریان ادرار خود استفاده می نمایید. برای به دست آوردن نتیجه دقیق آزمایش، می بایست دو ساعت قبل از آزمایش ادرار را قطع نمایید.

• پزشک شما از یک سواب یا برس مخصوص برای جمع آوری مایعات و سلول ها، معمولاً از ناحیه تناسلی (مجرای ادرار یا واژن) استفاده می نماید. در موارد ویژه، از رکتوم، دهانه رحم، گلو یا چشم شاید نمونه گرفته شود. پزشک شما شاید به شما این امکان را بدهد که با پیروی از دستورالعمل های ویژه، خودتان را سواب بکشید.

•  بعضی از انواع آزمایش های سوزاک را میتوان با کیت آزمون STD در خانه انجام داد . این کیت شامل یک ظرف برای جمع آوری نمونه ادرار برای ارسال به آزمایشگاه برای آزمایش است. از پزشک خود بپرسید که آیا آزمایش در خانه برای شما مناسب است یا خیر.

هیچ خطر شناخته شده ای برای انجام آزمایش سوزاک وجود ندارد. اگر نمونه سواب را از دهانه رحم یا داخل مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی بگیرید، شاید کمی احساس ناراحتی نمایید. سواب دهانه رحم شاید سبب خونریزی کمی واژینال یا ترشحات دیگر شود. 

• اگر از آنتی بیوتیک استفاده می نمایید، به پزشک یا مسئول آزمایشگاه آگاهی دهید.

• برای آزمایش ادرار، شاید لازم باشد دو ساعت قبل از آزمایش از ادرار کردن خودداری نمایید.

• اگر سواب دهانه رحم یا واژینال دارید، یک روز قبل از آزمایش از استفاده از دوش و کرم های واژینال خودداری نمایید. 

• اگر از دید جنسی فعال هستید و خطر ایتلا به سوزاک در شما زیاد است، شاید نیاز به آزمایش با نظم داشته باشید. 

• اگر از دید جنسی فعال هستید و علائم دارید، برای تشخیص یا رد سوزاک نیاز به آزمایش دارید.

• اگر علائم سوزاک دارید، مثل درد یا سوزش موقع ادرار، ترشح از اندام تناسلی یا مقعد، یا درد در ناحیه تناسلی یا مقعد.

• اگر شریک جنسی شما علائم سوزاک دارد.

• اگر در معرض خطر ابتلا به سوزاک هستید، مثل داشتن چندین شریک جنسی یا داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم.

• اگر باردار هستید و کمتر از ۲۵ سال سن دارید، می بایست در اوایل بارداری آزمایش سوزاک بدهید. 

• اگر مردی هستید که با مردان رابطه جنسی دارد.

• آنتی بیوتیک‌ها: بعضی از آنتی بیوتیک‌ها، مثل تتراسایکلین، می‌توانند نتایج آزمایش سوزاک را منفی کاذب کنند.

• داروهای ضد قارچ: بعضی از داروهای ضد قارچ، مثل فلوکونازول، می‌توانند نتایج آزمایش سوزاک را منفی کاذب کنند. 

• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): بعضی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، مثل ایبوپروفن، می‌توانند نتایج آزمایش سوزاک را منفی کاذب کنند.

• اگر در حال حاضر از هر یک از این داروها استفاده می‌نمایید، به پزشک یا آزمایشگاه خود آگاهی دهید. آنها شاید بخواهند آزمایش سوزاک را در زمان دیگری انجام دهند یا از یک روش آزمایشی متفاوت استفاده کنند.

• عفونت‌های دیگر: بعضی از عفونت‌های دیگر، مثل کلامیدیا، می‌توانند نتایج آزمایش سوزاک را مثبت کاذب کنند.

• خونریزی یا عفونت در ناحیه آزمایش: خونریزی یا عفونت در ناحیه آزمایش می‌تواند نتایج آزمایش سوزاک را تحت تأثیر قرار دهد.

• نمونه‌گیری نامناسب: نمونه‌گیری نامناسب می‌تواند منجر به نتایج آزمایش نادرست شود.

• نتیجه آزمایش منفی (یا طبیعی) : به این معنی است که عفونت سوزاک در نمونه شما یافت نشد. اما سوزاک را رد نمی نماید. پس از اینکه به سوزاک مبتلا شدید، شاید هفته ها طول بکشد تا نتیجه آزمایش شما مثبت شود. بر این اساس، این امکان وجود دارد که آزمایش خیلی زود بعد از قرار گرفتن شما در معرض باکتری انجام شده باشد.

• نتیجه آزمایش مثبت (یا غیر طبیعی): به این معنی است که شما به باکتری سوزاک آلوده شده اید. شما فوراً به درمان با آنتی بیوتیک نیاز خواهید داشت. همچنین می بایست به شریک جنسی خود بگویید تا در صورت لزوم آزمایش و درمان شوند.

۱. چطور می‌توانم برای آزمایش سوزاک اقدام کنم؟

برای آزمایش سوزاک می‌توانید به پزشک یا آزمایشگاه مراجعه نمایید. پزشک یا آزمایشگاه می‌تواند نوع آزمایش مناسب را برای شما توصیه نماید.

۲. هزینه آزمایش سوزاک چقدر است؟

هزینه آزمایش سوزاک بسته به نوع آزمایش و آزمایشگاه متفاوت است.

۳. آیا انجام آزمایش سوزاک دردناک است؟

انجام آزمایش سوزاک معمولاً دردناک نیست. با این حال، شاید کمی احساس ناراحتی نمایید.

۴. نتایج آزمایش سوزاک معمولاً چه زمان طول می‌کشد تا آماده شود؟

نتایج آزمایش سوزاک معمولاً ظرف ۲۴ تا ۷۲ ساعت آماده می‌شود.

۵. اگر نتیجه آزمایش سوزاک منفی باشد، آیا می بایست آزمایش را مجدداً انجام دهم؟

اگر علائم سوزاک دارید، حتی اگر نتیجه آزمایش سوزاک شما منفی است، می بایست آزمایش را مجدداً انجام دهید. همچنین، اگر اخیراً رابطه جنسی داشته‌اید، می بایست شریک جنسی خود را نیز برای آزمایش سوزاک تشویق نمایید.

۶. اگر نتیجه آزمایش سوزاک مثبت باشد، چه کاری می بایست انجام دهم؟

اگر نتیجه آزمایش سوزاک شما مثبت است، می بایست برای درمان سوزاک به پزشک مراجعه نمایید. درمان سوزاک معمولاً با آنتی بیوتیک‌ها انجام می‌شود.

۷. آیا آزمایش خون قادر هست سوزاک را تشخیص دهد؟

ارائه دهندگان مواظبت های بهداشتی قادر هستند چندین بیماری مقاربتی را با آزمایش خون، از جمله سیفلیس ، تبخال و HIV تشخیص دهند. در حال حاضر هیچ آزمایش خونی وجود ندارد که بتواند سوزاک را تشخیص دهد. برای تشخیص صحیح می بایست نمونه ادرار یا سواب آماده کردن نمایید.

• سوزاک یک بیماری مقاربتی خیلی قابل سرایت است که همیشه علائمی ایجاد نمی نماید. انجام آزمایش سوزاک تنها راه برای اطمینان از وجود عفونت است. 

• ابتلا به سوزاک یا هر بیماری مقاربتی، دلیلی برای احساس خجالت نیست. سلامت جنسی شما به اندازه سلامت جسمی، روانی و عاطفی شما مهم است.

• آزمایش سوزاک معمولاً بخشی از آزمایش‌های غربالگری STD است. آزمایش‌های غربالگری STD در پی علائم بیماری‌های مقاربتی در افرادی است که علائمی ندارند.

• اگر به سوزاک مبتلا هستید، می بایست از رابطه جنسی بدون کاندوم خودداری نمایید تا از انتقال عفونت به دیگران پیشگیری شود.

از اطلاعات موجود در این نوشته نباید به عنوان جایگزین نظر حرفه ای پزشک استفاده شود. اگر در مورد تندرستی خود سوالی دارید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.