کودکمان را برای نگهداشتن نزد بستگان بگذاریم یا مهد کودک؟

خوبترین روش نگهداشتن از کودک

شاید مهمترین دلیلی که والدین ترجیح می دهند کودک را به جای سپردن به مهد کودک یا پرستار بچه نزد اقوام بگذارند،اعتمادی است که به بستگان خود دارند. والدین مطمئند که کسی که به فرزندشان غذا می دهد یا جایش را عوض می نماید، تندرستی،آرامش و خوشحال بودن کودک برایش مهم است. اما طبیعتا، نگهداشتن از کودک به وسیله بستگان، معایبی هم دارد.

همچنین ،پدر و مادر خصوصیات اخلاقی و حالات روحی شخصی که قرار است از کودکشان نگهداشتن نماید تا حدود بسیاری می شناسند.  نگرانی  والدین هم از اینکه یک فرد غریبه شاید چیزهائی را به کودکشان آموزش دهد که با آنچه کودک در خانه می‌بیند یا یاد می‌گیرد متفاوت باشد با سپردن فرزندشان به بستگان برطرف می‌شود. ضمن اینکه هنگامی کودک در خانه خود یا بستگان است امنیتش خیلی زیادتر از زمانی است که در یک محل غریبه است.

ریسک سرما‌خوردگی یا عفونت های مختلف مثل عفونت گوش هم در کودکانی که در خانه نگهداشتن می‌شوند،به مراتب کمتر از بچه هائی است که به مهد کودک می‌روند.از دید اقتصادی نیز هر چند که به هر حال نزدیکانی که از کودک نگهداشتن می‌کنند توقعاتی دارند،اما هزینه های کلی نهایتا کمتر خواهد بود. امروزه، به خصوص تا دوسالگی، نگهداشتن کودک در خانه خیلی توصیه می‌شود.

اما طبیعتا، نگهداشتن از کودک به وسیله بستگان، معایبی هم دارد. ارتباط عاطفی نزدیکی که بین کودک و شخصی که از او نگهداشتن می‌نماید شاید مانع از این شود که شما بتوانید از آن فرد انتظاراتی داشته باشید یا بخواهید کارهائی که شما مایلید انجام دهد یا به روشی که شما فکر می‌نمایید صحیح است،رفتار نماید. بخصوص اگر آن شخص مسن باشد، شاید نظرات شما در مورد تغذیه یا خواباندن کودک را اصلا قبول نداشته باشد.

نکته منفی اینجاست که کودک در این شرایط گیج می گردد وضمنا شاید این مسائل روی رابطه شما با فامیلتان اثر منفی بگذارد. برای پیشگیری ،خوبتر است از همان روز اول که نگهداشتن از کودک را به فرد فامیل می‌سپارید، خواسته‌های خودتان و روش هائی که دوست دارید اعمال شوند را به وضوح مطرح نمایید و در مورد آنها با او به توافق برسید. مشکل دیگر این است که شاید شما پیشنهاد پرداخت مبلغی را، دوستانه،بکنید اما معمولا بستگان از قبول این پیشنهاد سر باز می‌زنند در حالیکه قلبا مایلند مبلغی بابت کاری که برایتان انجام می‌دهند دریافت کنند و چون در قبال پرداخت هیچ ،کار می‌کنند ناخودآگاه آن طور که می بایست و شاید با دلسوزی و دقت از فرزندتان نگهداشتن نمی‌کنند.البته شاید در بسیاری از خانواده ها چنین مسائلی هرگز پیش نیاید اما مواردی هم دیده شده که در آخر،والدین به این نتیجه رسیده اند که خوبتر می‌بود این مسئولیت را به اشخاص غریبه می‌سپرند تا بتوانند توقعاتی هم داشته باشند.

ضمنا در مقایسه با یک فرد مسن(مثلا مادر یا مادر شوهرتان یا هر فامیل سالخورده دیگری) یک فرد جوان ،هر چند غریبه، انرژی زیادتری برای انجام کارها دارد.دویدن،ورجه وورجه کردن و سرک کشیدن یک کودک نوپا،اشخاص مسن را واقعا خسته می‌نماید. بچه های دو ،سه و چهار ساله واقعا فعالند و برای رشد و اجتماعی شدن نیاز به این فعالیت‌های زیاد دارند و ضروری است که فردی که از آنها نگهداشتن می‌نماید مانع فعالیتشان نشود و ضمنا مراقب امنیتشان هم باشد.

 نهایتا شما هستید که می بایست با در نظر گرفتن منافع و معایب کوتاه زمان و طولانی مدت سپردن فرزندتان به اقوام، تصمیم بگیرید او را به مهدکودک ،پرستار بچه یا بستگان بسپارید. بعضی از والدین ترجیح می‌دهند پس از دو سالگی، نگهداشتن از کودک را به مهد کودک یا پرستار بچه واگذار کنند.

منبع : ninisite.com

منبع : بیتوته