رفتار بی ادبانه کودک نوپا در این مرحله از رشد کاملا طبیعی و نرمال است
معرفی رفتار
در حدود ۲۰ ماهگی (کمی زودتر یا کمی دیرتر)، متوجه رفتارهایی مثل هل دادن، مشت زدن و لگد زدن در کودک خواهید شد.
این رفتارها معمولا زمانی اتفاق می افتند که اوضاع آن طور که کودک توقع دارد، پیش نمی رود.
دلیل رفتار
رفتار بی ادبانه کودک نوپای شما در این مرحله از رشد کاملا طبیعی و نرمال است. کودک در این مرحله آغاز به اثبات استقلال خود می نماید.
این نوع رفتار تنها روشی است که کودک برای مقابله با سرخوردگی می شناسد.
علاوه بر این، کنترل ضعیف تکانه ای، ناتوانی در پیش بینی عواقب اعمالی که انجام می دهد و کنجکاوی در مورد دلیل و معلول از دلایل دیگری هستند که آتش جنگ را شعله ور می کنند.
آنچه می بایست بدانید
صرف نظر از اینکه رفتار کودک چطور به نظر می رسد، این رفتار پرخاشگرانه از روی بدخواهی کودک نیست. کودکان نوپا به طور کلی در مورد احساسات و عواطف دیگران ناآگاه هستند، آنها راه بهتری نمی شناسند.
با این حال به محض اینکه احساس کردید رفتار پرخاشگرانه کودک شدت یافته است، حتما با پزشک کودک مشورت نمایید.
در حدود ۲۰ ماهگی، متوجه رفتارهایی مثل هل دادن، مشت زدن و لگد زدن در کودک خواهید شد
برخورد مناسب
دفعه بعدی که کودک همبازی اش را با مشت یا لگد زد، اقدامات زیر را انجام دهید:
در گام اول از سلامت قربانی اطمینان حاصل نمایید و اگر ضروری است او را در آغوش بگیرید و نوازش نمایید. در گام بعدی، کودک را به گوشه ای ببرید و به طور مختصر برایش توضیح دهید که رفتارش اشتباه بوده است. با صدای آهسته اما محکم و جدی به کودک بگویید: «هنگامی دوستت را می زنی، او دردش می گیرد، به همین خاطر ما نباید هیچ کس را بزنیم.»
به کودک هشدار دهید که در صورت تکرار رفتارش می بایست انتظار عواقب آن را داشته باشد و در صورت تکرار رفتار توسط کودک، حتما به آنچه گفته اید، عمل نمایید. همراه کودک مشغول انجام فعالیت دیگری مثل درست کردن کاردستی یا یک میان وعده ساده شوید.
پیشگیری از رفتار
به رفتارهای خوب با جایزه، لبخند و یا آغوش پاداش دهید.
اگر کودک فقط زمانی که رفتار بدی انجام می دهد، توجه شما را جلب نماید، هیچ انگیزه ای برای تغییر نخواهد داشت.
احساسات کودک را در قالب واژه ها بیان نمایید.
کودک را متوجه این موضوع نمایید
در حالی که صدمه رساندن و زدن دیگران قابل قبول نیست اما تجربه احساسات و عواطف شدید مثل خشم و عصبانیت، سرخوردگی و ناامیدی، یا ناراحتی اشکالی ندارد.
قادر هستید به کودک بگویید: «می دانم از اینکه نمی توانی با قطار بازی کنی، عصبانی هستی. عصبانی بودن هیچ اشکالی ندارد اما زدن دیگران قابل قبول نیست.»
انرژی مضاعف کودک را به سمت فعالیت های بی خطر مثل رقصیدن با موسیقی شاد، دویدن و بازی کردن در فضای باز هدایت نمایید. حتما پیش از اینکه کودک بخواهد با همسالانش بازی نمایید از اینکه خوب خوابیده و غذا خورده است، اطمینان حاصل نمایید و اگر در طول بازی متوجه نشانه های خستگی در کودک شدید، او را از بازی خارج نمایید.
نکته:
حتی کودکان نوپایی که از دید اجتماعی خیلی سازگار هستند هم شاید در صورت خستگی یا گرسنگی کنترل خودشان را از دست بدهند. الگوی خوبی برای کودک باشید و به او نشان دهید چطور ناسازگاری ها را با استفاده از واژه ها و سازش و مسامحه حل و فصل می نمایید.
مهمترین نکته ای که هیچگاه نباید آن را از یاد ببرید این است که به هیچ عنوان کودک را نزنید
چطور قادر هستید انتظار داشته باشید کودک یاد بگیرید که زدن بد است در حالی که خودتان این کار را انجام می دهید؟
منبع: tasalamati.com
آخرین دیدگاه‌ها