دلیل پرتاب اشیا توسط کودک + روش رفتار با کودک

عمل پرتاب کردن در کودکان لذت بخش است

پرتاب اشیا توسط کودک چه دلیلی دارد؟

دلیل پرتاب اشیا توسط کودکان

کودکان در سنین مختلف عادات مختلفی را تجربه می کنند. رفتار هایی مثل جیغ زدن، نیشگون گرفتن اطرافیان، گاز گرفتن و پرتاب اشیا از جمله عادت هایی هستند که والدین قادر هستند با عکس العمل های مناسب آن ها را از کودک دور کنند و چیز های بسیاری را به کودکان یاد دهند.

کودکان در دوره ی 18 ماهگی تا 3 سالگی پرتاب کردن اشیا را یاد می گیرند و این عمل برای آن ها لذت بخش است. در واقع این عمل آن ها یک مهارت است، مهارتی که در آن فرزند چیزی را از زمین بلند می نماید، موفق به باز کردن انگشتانش می گردد و با هماهنگی چشم و دستش آن را به گوشه ای پرتاب می نماید. کودک با پرت کردن اشیا چیز هایی از قبیل جاذبه را کشف می نماید اما آن را به صورت واژه ی جاذبه نمی شناسد، بلکه می داند با پرتاب چیزی آن شئ پس از زمان کوتاهی روی زمین می افتد و بالا نمی رود.

 یکی دیگر از دریافت های این اتفاق آشنایی کودک با ماهیت اشیائی است که پرتاب می نماید، به طور مثال متوجه می گردد که وسایلی مثل اسباب بازی هایش زمانی که روی زمین می افتند صدایی تولید می کنند یا زمانی که توپ با زمین برخورد می نماید دوباره به سمت بالا حرکت می نماید و این اتفاق چندین بار ادامه می یابد.

بی اعتنایی خوبترین برخورد در موقع پرتاب کردن اشیاء با کودک میباشد

برخورد با کودک در موقع پرتاب کردن اشیا

آنچه که مشخص است این است که منصرف کردن کودک در سنین پایین از پرت کردن اجسام بی‌فایده است، به جای این کار شما می بایست به او نشان دهید که چه چیز هایی را در چه مکان هایی قادر هست پرتاب نماید. این بازی برای کودکان خیلی سودمند و آموزنده است، شما تنها زمانی اجازه دارید وارد عمل شوید که کودک در صدد پرتاب شئی خطرناک است که شاید به خود یا دیگران آسیبی وارد نماید. برای پیشگیری از این کار می بایست از ظروف و وسایل پلاستیکی استفاده نمایید و وسایل خطرناک و سنگین را از دسترس کودک خارج نمایید.

می بایست دقت داشته باشید که در موقع پرتاب اشیا توسط کودکتان عصبانی نشوید و عکس العمل سریعی از خود نشان ندهید، زیرا کودکتان به نوعی نقطه ضعف شما را می آموزد و از آن در موقع خشمش استفاده می نماید تا شما را نیز خشمگین نماید. خوبترین روش برای برخود با این قضیه بی اعتنا بودن به حرکت های کودک است. زیرا کودک چه تنبیه شود و چه تشویق همه را با یک چشم می بیند و در هر دو حالت گمان می نماید که شما در حال تشویق او هستید و آن کار را زیادتر انجام می دهد.

همانطور که گفته شد خوبترین برخود با این قضیه بی اعتنایی و در صورتی که با کارش برای دیگران خطری آفرید او را تنبیه نمایید، منظور از تنبیه روش های خشنونت بار نیست و فقط به منظور دادن یک وقفهٔ تربیتی به کودک است. اما به طور کل شما نمی توانید کودک را از پرتاب اشیا منصرف نمایید زیرا  این بخشی از مرحله بزرگ شدن و استعداد یابی کودکتان است.

شما فقط قادر هستید که به فرزندتان یاد دهید که چه چیزهایی را در چه مکان هایی قادر هست پرت نماید. هرچه انواع و تعداد اشیائی که به کودک معرفی می نمایید زیادتر باشد او زود تر قادر هست خود را با این مسئله وفق دهد و زود تر از دیگر کودکان از مرحله ی پرتاب اشیا عبور خواهد نمود.

توپی نرم برای کودک آماده کردن نمایید تا از وسایل خطرناک استفاده نکند

آموختن اشیائی که قادر هست پرت نماید

آموزش به کودکان نو پا خیلی راحت تر و سریع تر از دیگر مراحل سنی صورت می گیرد، برای همین این کودک سریع‌تر یاد می‌گیرد چه چیزهایی را نباید پرتاب نماید، البته برای این کار کودک می بایست چیز های بسیاری داشته باشد تا بتواند آن ها را پرتاب نماید و حتی برای این عملش نیز تشویق شود.

شما قادر هستید شماری توپ نرم و فومی برای کودک خود آماده کردن نمایید تا در صورت برخورد با وسایل خانه هم اتفاقی رخ ندهد، و همچنین در ادامه قادر هستید اسباب بی خطر تر و سبک تر دیگری نیز در دسترس او قرار دهید. اینگونه بازی ها برای کودکان خیلی دوست داشتنی و سرگرم کننده است به شرطی که شما هم در کنار کودکتان به بازی مشغول شوید و او را به پرتاب کردن تشویق نمایید.

پیامی که کودک می بایست از والدین دریافت نماید این است که پرتاب کردن اشیاء مناسب در مکان و زمان مناسب اشکالی ندارد و اگر وسیله ای مثل گوشی را برای پرت کردن انتخاب نمود، به آرامی گوشی را از او بگیرید و به او یادآور شوید که گوشی برای پرت کردن مناسب نیست و به جای آن قادر هست از توپ و یا دیگر وسایلی که در اختیار او گذاشته اید استفاده نماید.

روش برخورد با کودک زمانی که با فعالیتش به دیگران صدمه می رساند

زمانی که کودک وسایل خطرناک را به دست می گیرد و به دیگران پرتاب می نماید، خوبترین روش بی تفاوت بودن به اوست زیرا می فهمد نمی تواند توجه شما را با این کار به خود جلب نماید اما می بایست در نظر داشته باشید که اگر کار او به دیگران آسیبی رساند می بایست با او برخورد داشته باشید به این صورت که اگر برای بار دوم این کار را تکرار نمود به او بگویید که دیگران با کار او اذیت می شوند و سپس او را از آن جا دور نمایید تا وقفه ای در بازی او پیش بیاید و در جایی خلوت به گفته شما فکر نماید.

به یاد داشته باشید که برای کودک خوبترین زمان، زمانی کوتاه و حدودا یک دقیقه ای است. قاعده‌ٔ خوب یک دقیقه به ازای هر سال از سن کودک است، تا فرزندتان فراموش نکند که به چه علت او را از انجام کارش متوقف ساخته اید.

بجای پرتاب کردن وسایل در حین عصبانیت واژه ها مناسب به او یاد دهید

به او آموزش دهید تا به جای استفاده از وسایل از واژه ها برای بیان احساساتش استفاده نماید

زمانی که متوجه شدید کودکتان در زمان عصبانیت از پرتاب کردن وسایل برای ابراز احساساتش استفاده می نماید، شما می بایست دست به کار شوید و او را تشویق نمایید تا به جای انجام دادن این کار با فردی که از او عصبانی شده است صحبت نماید. به این منظور به او بگویید: اگر از فلانی عصبانی هستی می بایست با او صحبت کنی تا اونم متوجه اشتباهش بشود و یا بگویید: هرموقع از دست کسی عصبانی شدی بیا به من بگو. ایرادی ندارد اگر بعضی وقت ها با تن صدایتان او را از بعضی رفتار هایش منع نمایید و احساس نارضایتی تان را به او منتقل نمایید.اما فراموش ننماییدکه نباید هیچ گاه او را برای منع کردن از کارش کتک بزنید حتی اگر فقط زدن روی دستش باشد.

اما اگر حتی با تلاش های پیوسته خود و رفتار خونسردی که از خود نشان دادید کودکتان دوباره برای ابراز خشم از پرتاب شیء به سمت دایگران استفاده نمود، شما مجبورید که مثل یک سایه تمام وقت حواستان به او باشد.

منبع : بیتوته